On Tue, 11 Nov 2008, mvoicem wrote:

>> Ale opisujesz stan zastany - jest faktura "konsumencka" (albo paragon).
>> A Tristan pisze o zamiarze przyszłym - jak sprzedawca się zgodzi, to
>> *jakiś* przepis naruszy
>
> Zaraz zaraz ... przepis nakazuje wystawić fakturę w ciągu 7 dni dla
> przedsiębiorcy. Więc sprzedawca chcąc nie chcąc - przepis naruszył - zgoda
> sprzedawcy nie ma tutaj nic do rzeczy.

Dopóki nie wiedział, to działal w dobrej wierze, zgoda.
Popatrz na to w ten sposób - przy sprzedaży (niech będzie że do 7 dni)
sprzedawca:
- brak żądania faktury uznaje za "przyjęty zwyczajem" zakup na
cele konsumenckie
*lub*
- narusza przepis
Skoro nie narusza, to znaczy że sprzedaje na cele konsumenckie.
Kupujący najwyżej może mieć pretensje "jakby mi pan powiedział to
bym zażądał f-ry" ;)

> Fakt, wystawienie faktury przez sprzedawcę dokumentuje ten fakt,

JAKI fakt?
Była sprzedaż konsumencka? - była.
Przysługiwało zaliczenie w koszt? - nie. Odliczenie VAT? - nie.
A teraz ma zostać "przekwalifikowana" na cele DG.
BTW: poprawiłby ktoś ten przepis z PDoOF i pozwolił na zaliczenie
w koszty rownież wydatków zużytych w celu DG ... (a nie tylko
poniesionych w celu).

> ale IMHO
> nie może on podlegać tutaj ukaraniu przez U(K?)S - mimo że przepis został
> naruszony - IMHO nie ma tutaj ani wykroczenia ani przestępstwa (bo to,
> jeżeli dobrze wiem, można popełnić wyłącznie świadomie lub przez
> zaniedbanie.

Ciągle piszesz o przypadku kiedy sprzedawca *nieświadomie* *nie*
wystawił faktury "na DG" czy już o przypadku kiedy *później*
*świadomie* *pomaga* w naruszeniu przepisów?
"Pan ten towar brał na cele osobiste, dziś nie mogę już
wystawić f-ry na DG" ;)

> Ani świadomego działania, ani zaniedbania tutaj nie widzę).

Przy *nie*wystawieniu f-ry oczywiście trudno się nie zgodzić :D

pzdr, Gotfryd