Użytkownik "Gotfryd Smolik news" <s...@s...com.pl> napisał
> Coś nie tak ??

Re : Owszem :-)
Unormowania zawarte w ustawie o PCC używają pojęcia "kapitał spółki
cywilnej".
Są sobie dwaj panowie "A" i "B". Każdy z nich prowadzi DG jako osoba
fizyczna. Każdy z nich może (ale nie musi) mieć wyposażenie i środki trwałe
(wartości niematerialne) przypisane integralnie do owych DG , ale w
aspekcie następstw podatkowych np przy likwidacji DG. Trochę gorzej jest z
podobnym zakwalifikowaniem zobowiązań i wierzytelności w aspekcie np
zaspokajania zobowiązań z majątku "niefirmowego".
Teraz obaj panowie zakładają SC - a bo razem jakoś raźniej. Pamiętajmy
jednak, że nadal są to DWIE DG w rozumieniu prawa o działalności
gospodarczej, dla którego to prawa SC nie istnieje (nie ma takiego podmiotu
w DG jak SC). Teraz dla wspólnej pracy panowie "A" i "B" razem używają
swojego (nawzajem) wyposażenia i ŚT. Czy w następstwie tego W i ŚT obu
panów stały się ich współwłasnością ? Czy te rzeczy można wnieść aportem do
podmiotu gospodarczego, który w świetle prawa o DG nie istnieje ? Czy zatem
można mówić o "kapitale SC" jako o kapitale nieistniejącego podmiotu
gospodarczego ? Na siłę można moim zdaniem mówić o tym, że W i ŚT pana "A"
stały się w 1/2 (w zależności od treści umowy SC) współwłasnością pana "B"
i na odwrót. Ale od współwłasności do "kapitału SC" droga wydaje mi się
daleka.
Ustawę o PCC mamy taką, jaką mamy (niestety). Jednakże jej spójność z innymi
aktami prawnymi wydaje mi się wątpliwa.
A Twoje ostatnie spostrzeżenie o "kapitale" SC w chwili jej rozwiązywania
jest świetnym dowodem na paradoksalność konstrukcji prawa podatkowego przy
jego styku z KC i PoGD.
Pozdrawiam jeden z filarów tej grupy
AR