Przemysław Adam Śmiejek pisze:
> Tomek pisze:
>>> No właśnie, bo teraz to ubezpieczać się mogą tylko zdrowi i bogaci. A
>>> jak zachorujesz przewlekle a nie jesteś milioner to masz przesrane.
>> To ubezpiecz mnie Śmiejek na nowotwór - bo właśnie się dowiedziałem
>> że mam.
>
> A co, lepiej zdechnąć? Zauważ, że tu jest połączenie obowiązku
> ubezpieczania się z obowiązkiem nieodmawiania. Więc nie chodzi o to, że
> ,,jestem chory, więc lecę się ubezpieczyć, a pókim zdrowy to nie''.
>
> Znam przypadek gościa, który chciał ubezpieczyć nowo narodzone dziecko.
> Lekarz jednak wykrył jakieś szmery w sercu i ubezpieczalnia odmówiła.
>
> Normalny model ubezpieczeniowy tu się nie sprawdza, bo tu się nie da
> eliminować ryzyka i spełniać ubezpieczalniowych wymagań, a do tego nie
> jest etycznie dopuszczalne rezygnowanie z wymagań.
>
> Przykład z zalaniem
> - O! Ten dom stoi koło rzeki, która często wylewa, nie ubezpieczymy od
> powodzi.
> - To ja może zbuduję wały albo się wyprowadzę gdzie indziej?
> - Wtedy ubezpieczymy.
>
> Przykład ze zdrowiem
> - O! Ten noworodek ma szmery w sercu, nie ubezpieczymy.
> - To może ja zabiję to dziecko i spłodzę nowe?


Całej dyskusji o opłacalności lub nie leczenia nie można prowadzić,
nie wspominając o tym, że ceny (leków, operacji, wizyt u lekarza) w
ogóle nie są rynkowe, a tym samym używanie wielkości tych cen jako
argumentu jest bezcelowe.

Co to znaczy, że jakiś lek kosztuje 10 000zł? Niewiele to znaczy.
Zazwyczaj tylko tyle, że urzędnik wziął sporą łapówkę i zgodził się
dopłacać do każdego leku 9000zł. Gdyby się zgodził dopłacać 20 000zł, to
lek kosztowałby 21 000zł.

Czasem firmy mają wyłączność na sprzedaż danego leku, i słusznie,
przez pewien czas powinny móc czerpać wyłączny zysk ze swego wynalazku.
Jednak po tym okresie cena leku to zazwyczaj jest koszt jego produkcji.
Trochę wyśrubowany, z uwagi na ostre normy sanitarne i mniejszą
konkurencyjność firm farmaceutycznych (w porównaniu z konkurencyjnością
w innych branżach), ale nie nieosiągalny dla przeciętnego człowieka.

Sprawa druga: koszty operacji. Możemy co prawda w Polsce zoperować
się odpłatnie, ale ceny te nie mówią nam wiele o realnej cenie takich
zabiegów. Po prostu nie ma popytu (i podaży) na operacje w średniej
cenie. Są operacje drogie, na które stać bogatych, oraz operacje
darmowe, refundowane przez NFZ, z których korzystają ubezpieczeni,
oczywiście jeśli doczekają nieraz kilkuletnią kolejkę.

Nie można mówić, że po bankructwie państwowej służby zdrowia (oby jak
najszybciej), będą płacić za operacje tyle, ile teraz płaci za nie NFZ,
albo w prywatnych szpitalach. Również wtedy, gdyby państwo płaciło
każdemu za chleb, na rynku byłyby tylko drogie płatne chleby (po co
kupować tani, skoro jest za darmo), co nie znaczy, że po zaprzestaniu
kupowania chleba przez państwo, chleb byłby wyłącznie drogi.

Jeśli mówi się, że operacja kosztuje milion, to nie oznacza to, że
jest ona warta milion. W warunkach braku konkurencji po prostu nikt nie
powie "sprawdzam", idę do konkurencji (bo jej nie ma). W służbie zdrowia
mamy pełny socjalizm i z faktu, że urzędnik daje pieniądze szpitalowi w
kwocie X nie oznacza, że kwota ta jest jakąś ceną równowagi dla tego
typu usług.

Tak samo jak nie ma chleba wyłącznie po 10zł, tak samo na wolnym
rynku usług medycznych ceny będą się kształtować w ten sposób, aby
możliwie jak największą liczbę ludzi stać było na leczenie (czyli na
możliwość wydania swoich pieniędzy na rzecz lekarza).

Możliwe jest zatem, że wielki kardiochirurg przeszczepi serce
wyłącznie za milion złotych, i zrobi to 20 osobom rocznie, ale jeśli
będzie zdrowa konkurencja to może konkurencyjny szpital stwierdzi, że
dobrze by było, aby zrobić 300 takich operacji rocznie po 100 tysięcy. I
być może uda się obniżyć koszty? Obecnie dużo pieniędzy jest
marnotrawionych z tego powodu, że zleca się niepotrzebne zabiegi.

Znam pewną osobę, która chodziła do szpitala na rehabilitację, kilka
godzin dziennie. Spokojnie mogła dojeżdżać na nie z domu, ale trzeba
było zostać w szpitalu przez te 2 tygodnie. Pacjent siedzi niepotrzebnie
w szpitalu, szpital dostaje więcej pieniędzy z NFZ, tylko że nie ma to
nic wspólnego z dobrym gospodarowaniem, a "cena" takiej rehabilitacji
brana od NFZ zapewne nie ma nic wspólnego z ceną, która by się
ukształtowała na wolnym rynku.

We wczorajszych faktach mówili, że gdzieś w Krakowie do endokrynologa
zapisy są na 2011r. Przewiduję rychły upadek tego jednego z ostatnich
reliktów PRL.

W Stanach też.

--
Liwiusz