On Sat, 24 Oct 2009, Michal Jankowski wrote:

> Gotfryd Smolik news <s...@s...com.pl> writes:
>
>> A cały problem w tym, że porządek prawny *nie* pozwala uznać (legalnie)
>> "dania poprzez siostrę" za "darowiznę dla siostry".
>> Manewr może przejść tylko poprzez łamanie prawa.
>
> A w sąsiednim wątku manewr zniesienie współwłasności plus darownizna
> już jest w 200% wodoodporny?

Tego nie wiem.
Ale wygląda na istotnie bardziej odporny niż pozorna darowizna,
przynajmniej jak dla mnie.

> Co za róznica?

Hmmm - "zniesienie współwłasności" nie jest w Kodeksie Cywilnym
obwarowane wymogiem "celu", albo inaczej - nic nie napisali
w rodzaju "na rzecz".
Wniosek: to, że ktoś ma "zamiar", aby majątek docelowo znalazł
się w rękach trzeciej osoby, jest bez znaczenia dla prawa żądania
zniesienia współwłasności.
Siostra "chętnej do obdarowania" CHCE zniesienia i jej
się ono NALEŻY.
To, że "wzbogacenie" z tego tytułu opodatkowane jest TAK
SAMO jak darowizna, jest bez znaczenia: warunki są inne,
zapisane w innym miejscu KC innymi słowami.

Spróbuję inaczej: współwłaściciel może żądać zniesienia
współwłasności bez względu na to, co wręcz powie, że ma
zamiar zrobić z przedmiotem zniesienia: może zapowiedzieć,
że sobie zostawi, może zapowiedzieć, że zbędzie, w tym
że sprzeda, podaruje i tak dalej - nic komu do tego.
Jak druga strona nie wyrazi zgody na jego propozycję,
pójdą do sądu. Ale druga strona MOŻE przystać...
Będzie to *zgodzne* z literalnym zapisem KC!

W przypadku darowizny darującemu jak najbardziej coś
do tego: z jednej jeśli *wie* o zamiarze "dalszej
darowizny" to działa wbrew definicji z KC, z drugiej
ma przecież możliwość nałożenia "polecenia".

Jak siostra zażąda zniesienia współwłasności, wprost
mówiąc "bo chcę podarować córce", to owa informacja
w niczym nie uchybia jej PRAWU.

To jest IMO właśnie "optymalizacja podatkowa" w odniesieniu
do naszego przypadku: trzeba się pogodzić, że potencjalna
darczyńczyni nie może *nic* zrobić w sprawie darowania
siostrzenicy tak, aby "było to w I grupie".

Ale za to *siostra*, jako *inny* podatnik - *może* podjąć
czynności, które w efekcie (jako zaliczone do I grupy)
są korzystniejsze podatkowo.

Obwarowanie jest proste: to de facto owa siostra jest
suwerenem decyzji o zniesieniu i darowiźnie, "darczyni"
nic do tego - poza ew. nieprzeszkadzaniem siostrze :)

> - zniesienia
> współwłasności też raczej nie można obwarować nakazem darowania osobie
> trzeciej.

Zgoda, w 100%, bo ten *nakaz* byłby odrębną umową, i to by mogło
rodzić skutki podatkowe.
Całość sprowadza się do dobrej woli siostry, i *nikt* nie może
zapobiec takiemu przebiegowi zdarzeń, że po uzyskaniu zniesienia
współwłasności (zgody siostry "dającej"), wbrew wcześniejszemu
oświadczeniu, uzyskany majątek sprzeda.
Z tego samego powodu "nikomu nic do tego", jeśli zrobi jak powie,
czyli daruje córce - i to będzie "prawdziwa" darowizna! (bo
wcale nie musiała, jak w dowcipie o Stalinie).

W przypadku darowizny wymagane jest "zobowiązanie na rzecz" :)
W przypadku zniesienia współwłasności tego nie ma.
"Ja chcę zniesienia, bo tak, bo chcę *córkę* wzbogacić, wolno mi".

pzdr, Gotfryd