W dniu 20-01-2011 11:45, Gotfryd Smolik news pisze:
>
>> że trudno o gorszy.
>
> A to nie wiem...
> Przepis o nakazie sygnalizacji zmiany kierunku jazdy znasz? ;)
> (również *bez* zmiany pasa ruchu).

Jeżeli są do wyboru dwa kierunki, nie ważne jak biegną malunki na
asfalcie, to sygnalizowanie wyboru jednego z dwóch jest chyba oczywiste?
Bo kierunkowskaz ma dać informacje innym uczestnikom ruchu, on nie jest
dla Ciebie ani dla satysfakcji ustawodawcy.
Niestety, koncepcja żeby jednoznacznie sygnalizować, gdzie się jedzie
jeżeli tylko mogą być wątpliwości, czyli taka elementarna kultura w
ruchu drogowym, jest większości kierowców obca.
Wiec ustawodawca narzucił ją, może w sposób niezbyt subtelny. Bo żeby
przepis był skutecznym trzeba było dać jak najmniejsze pole do
interpretacji.
Ale lepiej 10 raz zasygnalizować oczywisty manewr niż raz zaskoczyć
innych na drodze. Bo to może być czyjeś ostatnie zaskoczenie w życiu.

Dla kogoś, kto pamięta, że nie jest sam na drodze i ze inni dookoła to
nie są telepaci, przepis będzie neutralny - i tak by sygnalizował.
A dla ciołków, którym się wydaje, że to inni mają "się orientować" jest
sankcja.

W ciągu ostatnich 12 lat nie wymieniła żadnej żarówki kierunkowskazu, a
należę do osób które włączają go odruchowo nawet jak kręcę sama po
parkingu więc nie jest to drogie hobby. To nie jest też jakieś straszne
cierpienie psychofizyczne.
Jak nie jestem pewna czy trzeba sygnalizować to na wszelki wypadek
sygnalizuje, żeby nie pozostawiać wątpliwości innym i ustawodawca nie
musi mi grozić mandatem, żebym używała zdrowego rozsądku.

Ale ja jestem dziwna, ja np. wole ustąpić jak ktoś wymusza niż potem
mieć satysfakcję, że ktoś zapłaci za mój rozbity samochód. Lubię mój
samochód nietłuczony, to nie kartofel.

--
*** Stosujesz sie do powyższych teorii na własną odpowiedzialność ***

Magdalena "Maddy" Wołoszyk
JID m...@e...com.pl
GG: 5303813