W dniu 2023-10-02 o 17:04, cef pisze:
>
> Po co okulary? Ikona aplikacji w telefonie ma wymiar 10x10mm.
> Jak tego nie czytasz, to za chwilę będziesz ślepy całkiem.
> Klikasz w aplikacji okno otwórz skrytkę zdalnie i wyciągasz.
> Chyba, że chciałbyś obsługiwać paczki udostępnione, to wtedy może
> musiałbyś coś więcej pokilkać.

Nie znam aplikacji.
Myślałem, że trzeba będzie w niej jakoś identyfikować którą przesyłkę
chce się otwierać.
Przecież może być ich więcej.

>> Jedyne numerki jakie pamiętam to:
>> - numer telefonu do babci - w dzieciństwie to był jedyny telefon wśród
>> rodziny i nauczyłem się go jak miałem może 10 lat,
>> - numer mojego dowodu książeczkowego,
>> - mój numer klienta w mBanku - to był pierwszy bank internetowy, w
>> którym miałem konto - wszystkie inne banki - muszę znaleźć na
>> karteczce, no chyba, że chcieli email jako ID klienta.
>
> Kilka starych numerów telefonów i dowodu też pamiętam i wszystkie loginy
> cyfrowe
> do banków i trochę dat.
>
>> Wielokrotne powtarzanie = zapamiętanie.
>
> Wypisując kiedyś SADy na maszynie do pisania zapamiętałem
> swój regon co jest dość dziwne, bo ludzie pamiętają zazwyczaj NIP i Pesel.

Tu mnie masz.
Pesel też pamiętam (nauczyłem się jak zaczął być potrzebny w aptece).
Ale NIPu, ani żadnego swojego innego loginu cyfrowego (poza tym jednym)
nie pamiętam.

Opowiadał mi znajomy lekarz (on mi powiedział od kogo zna tę historię,
ale nie pamiętam), że w jakimś szpitalu mieli na oddziale położniczym
taką pielęgniarkę, co bez żadnego wysiłku pamiętała PESELe wszystkich
pacjentek i to nie tych w tej chwili.
Przy kimś, kto mu to opowiadał jakaś inna zawołała tamtą po imieniu i
zapytała o PESEL pacjentki opisując przypadek - wiesz ta, co tamto czy
tamto dwa lata temu. A ta na to od razu podała PESEL.

Mam też znajomego (dalsza rodzina), który mi opowiadał, że był kiedyś w
młodości opiekunem na kolonii. Pierwszego dnia przedstawiło mu się 50
dzieci a on od razu bez problemów każde z nich potrafił zawołać po
imieniu. Te dzieci się zdziwiły, jak on się tak szybko nauczył ich imion
i wtedy się dowiedział, że inni tak nie mają. Próbował potem coś zrobić,
aby nie zapamiętywać od razu takich informacji, ale bezskutecznie.

Skojarzenie z 'inni tak nie mają'.
Rozmawiałem pół roku temu z profesorem z akademii muzycznej. On mając
kilkanaście lat się zorientował, że inni tak nie mają. On widzi dźwięki
jako linie w różnych kolorach w różnych kształtach i na różnych
wysokościach. Jak mu w orkiestrze ktoś fałszuje to on wcześniej
dostrzega to w tych obrazach niż to usłyszy. Wcześniej myślał, że
wszyscy tak mają.

Ja też przez wiele lat nie rozumiałem dlaczego inni są gorsi ode mnie z
matematyki, czy fizyki - przecież to jest takie proste i oczywiste, że
się tego prawie wcale nie trzeba uczyć i nie rozumiałem jakim cudem dają
sobie radę z zapamiętaniem dat z Historii czy z Geografii gdzie w Polsce
jakie mamy zasoby kopalne.
Tak jak ten profesor też myślałem, że przecież wszyscy muszą mieć tak
samo jak ja.

Znam też osobiście przypadek zdolnej muzycznie dziewczyny, samodzielnej,
zaradnej życiowo, która (co wydaje się nie do wiary) nie potrafiła
ogarnąć np. wzorów skróconego mnożenia. Ma wzór przed sobą i przykład w
którym trzeba go zastosować i to jest nie do przeskoczenia.
Brak matury = nie mogła iść na studia muzyczne.
Dla mnie to taka współczesna odmiana "Janka muzykanta".
W takich sytuacjach wyobrażam sobie co by było jakby śpiew był
obowiązkowym przedmiotem maturalnym. Chyba miałbym wykształcenie
niepełne średnie.
P.G.