Dnia 12/21/2005 9:34 AM, Użytkownik Gotfryd Smolik news napisał:
> On Tue, 20 Dec 2005, Hikikomori San wrote:
>
>>> Art.23.1.20 (ustawy PDoOF) !
>>> W powiązaniu z art.20.2 oczywiście (ale już bez znaczenia
>>> dla "sposobu" zaliczenia)
>>> Argumentacja nazywa się "a contrario" (z przeciwności)
>
> [...]
>
>> No dobra. Chcialem byc twardy, mam zrodlo ustawy przed soba,
>> ujednolicone. Mam przed soba owe paragrafy. I...
>
>
> +++
> Art. 23.
> 1. Nie uważa się za
> koszty uzyskania przychodów:
> ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^[1]
> [...]
> 20) wierzytelności odpisanych jako nieściągalne,
> z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych,
> ^^^^^^^^^^^[2]
> które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane
> jako przychody należne[4] i których nieściągalność
> została uprawdopodobniona,
> ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^[3]
> ---
>
>> moj mozg zle pracuje chyba bo nie wypluwa nic... :|
>
>
> Y, coś pesymistycznie jesteś nastawiony ;)
> A contrario ma miejsce w [2] - a działa tak, że skoro
> coś wymienione w .20 nie jest KUP (bo tak stanowi 23.1)
> to coś co jest wyjątkiem od .20 *jest* KUP (bo powiedziano
> że to i tylko to - dokładnie opisane - jest wykluczone z KUP).
>
> Warunek [4] jest oczywiście spełniony: skoro mowa o niezapłaconej
> fakturze z DG to przyjęcie że ta f-ra została zaksięgowana
> (skoro w poście się o tym nie wspomina) jest oczywistością,
> przepis nakazuje.
> Mamy więc wierzytelność (coś co ktoś jest NAM winien) która
> została ZARACHOWANA.
> I teraz czytamy: 23.1 - "nie są kosztem" .20 - wierzytelności,
> ale - [2] - *z wyjątkiem*...
> Czyli wierzytelności pasujące do wyjątku *są* kosztem !!
> A nasza JEST wyjątkiem - czyli JEST kosztem.
> Powyższy wywód jeszcze nie dowodzi iż nieściągalna wierzytelność
> nie może korygować przychodu ! - ale dowodzi że *jeśli* przychodu
> nie korygujemy i spełnione są pozostałe warunki to na pewno
> możemy zaliczyć ją w koszty :)
> Z kolei odstawy prawnej która by pozwalała skorygować przychód
> nie znam - przepis art. 14 nakazuje zaliczyć "kwoty należne,
> choćby nie zostały otrzymane" i nie ma mowy o wyjątkach,
> trzeba by wskazać przepis.
>
> Acha - i art.23.2 służy już tylko do opisania "co to znaczy
> że została uprawdopodobnione" wg [3].
>


Na poparcie tezy, że należności spisuje się w koszty a nie koryguje
przychody można przytoczyć art. 14 ust 2 pkty 7-7e, który nakazuje
zaliczyć do przychodów należności zaliczone uprzednio do KUP.
Tak więc należności spełniające warunki zaliczenia do NKUP wpisuje się w
koszty. Jakie to warunki? Jest spora różnica pomiędzy KPiR i KH: w
przypadku KPiR należności można odpisać w koszty tylko na podstawie pkt
20 w powiązaniu z ust. 2, w przypadku KH w grę wchodzi jeszcze pkt 21 w
powiązaniu z ust. 3. I tak w przyadku KH wierzytelności można odnieść w
koszty już w momencie skierowania do egzekucji (oczywiście wcześniej
musi być zawiązana rezerwa) natomiast w przypadku KPiR spisać można
dopiero po otrzymaniu od komornika postanowienia o nieściągalności.
Zakładając typowow, że Hikimori San rozlicza się KPiR odpowiedź na
pytanie brzmi: jeżeli masz postanowienie komornika o nieściągalności to
wisujesz wartość netto naleśności w koszty, w przeciwnym przypadku nic
nie robisz.

--
gefragt