A co jeśli Urząd prowadzący postępowanie naprawdę ma rację (takie sytuacje
też się zdarzają) i wymierzy naszemu Pytającemu słuszny domiar (bo nie wiemy
jaki jest przedmiot i tytuł podatkowy prowadzonego postępowania - od tego
abstrahujemy). Co proponujesz? Pokornie zapłacić? raczej nie
Jakie widzisz szanse na przedawnienie? Czekać w nadziei na bezczynność
organu podatkowego? Unikać pierwszej czynności egzekucyjnej, w nadziei że
termin przedawnienia nigdy nie ulegnie zawieszeniu? Trochę byłoby to naiwne,
aż tacy idioci to w urzędach nie pracują.
Nie wiem w czego dotyczy problem Pytającego, ale z doświadcznia zawodowego
wiem: grać na przedawnienie. Uchybienia formalne (KAŻDE!!) wytykane przede
wszystkim w odwołaniach to najlepsza i najskuteczniejsza do tego droga. Przy
okazji oczywiście nie zaszkodzi (a nawet jest wskazane) ustosunkować się do
meritum sprawy.
Ale jeśli "pójdzie sie" tylko na braki formalne w odwołaniach, to nic
wielkiego się nie stanie: izba skarbowa (w przeciwieństwie do WSA) nie jest
związana treścią odwołania.

jak sie odpowiada pod postem, bo jestem fresh

tomek

Użytkownik "Slayer" <a...@o...pl> napisał w wiadomości
news:ctts55$lg4$1@nemesis.news.tpi.pl...
>
> Użytkownik "Tomek" <s...@p...wp.pl> napisał w wiadomości
>
>> czyli co, nie wytykać braków formalnych? udawać że ich nie było? czekać
>> aż
>> Izba je zauważy? czy czekać na WSA?
>>
>
> odpowiadaj pod postem !!
> jeżeli jedyna linia obrony to wytykanie błędów formalnych, to nie ma to
> sensu, chyba że w grę wchodzi przedawnienie...