On Mon, 15 Sep 2003, Karol wrote:
[...]
>+ > ++++++++
>+ > § 2. Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje
>+ > roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia [...]
>+ > -------
>+ >
>+ > "Może".
>+ > Dopóki dłużnik *nie powoła się* na przedawnienie - świadczenie
>+ > jest *wymagalne*, i jeśli w końcu zapłaci (choćby po kilkunastu
[...]
>+ Ja nie chce wyciagac nic z kapelsuza :-)

:)

>+ Interesuje mnie tylko stanowisko "podatkowcow" odnosnie terminu 3 lata.
>+ Jezeli dluznik nie placi, a wierzyciel sie nie upomina, to IMHO po okresie 3
>+ lat nalezaloby wykazac jakis przychod do opodatkowania z tytulu
>+ niezaplaconego zobowiazania ?

Ale *dlaczego* ? Skąd owe 3 lata ?
Usiłując tego dojść wydedukowałem że być może masz na myśli
przedawnienie. Ale przedawnienie *nie* działa automatycznie,
dopiero "w momenecie jak dłużnik się powoła". Więc póki
się nie powołasz - to IMHO nie masz przychodu :), bo
wierzyciel *może* (nawet) do sądu cię pozwać - i dopóki/jeśli
nie wypowiesz magicznej formułki: "w oparciu o art. 117 par.2
Kodeksu Cywilnego wnoszę o uznanie przedawnienia" - sąd
*zasądzi* egzekucję - niedawno było o tym na *.prawo.
Przynajmniej tak to rozumiem :)
No i druga sprawa - może masz na myśli inną przyczynę owych
"3 lat", tego próbuję dociec "podstawy" ! Ponadto jest
kwestia rodzaju długu: w zależności czy to "osobisty"
czy "DG" (uwaga: chodzi o stronę *wierzyciela*, nie
dłużnika którym jest DG) oraz "jednorazowy" czy
"ciągły" to są zazwyczaj 2 *lub* 3 lata - mnóstwa wyjątków
nie licząc (co zresztą KC opisuje różnymi procedurami
dla "do 2 lat" i wyżej).

>+ Pozdrawiam,

wzajem ! - Gotfryd