On Thu, 22 Mar 2007, PiotrB. wrote:

>> Czy istnieje przepis "w razie używania pieniędzy nie mają zastosowania
>> przepisy dotyczące nośnika na którym pieniądze przekazano"?
>
> nie, natomiast jak przypuszczam prawo interpretuje się zdroworozsądkowo
> z uwzględnieniem kontekstu i istoty danego zdarzenia

...w drugiej kolejności. Jest parę orzeczeń SN, do apelacji w różnych
sprawach, które zawierają maksymę: "truizmem jest iż pierwszeństwo
ma literalna interpretacja przepisu".
Nie twierdzę że tak jest dobrze - ale tak jest dziś i w .eu przyjęta
"idea prawa rzymskiego" - dopiero jeśli z przepisu jasno nie wynika
jak jest, przystępuje się do interpretacji które mają na uwadze
kontekst oraz cel przepisów.

> np. jeśli będę odłożnie chory i dam ci pieniądze prosząc ciebie
> o kupienie lekarstwa to nikt nie uzna tego za depozyt
> pieciu banknotów dziesięciozłotowych:)

Inaczej: nikt się nie przyczepi, bo kwota za mała żeby opłacało się
czepiać. Ale w tym przypadku nie występuje (ewidentnie) problem depozytu,
wyłącznie "darmowej usługi" - bo przecież TWOJE pieniądze w TWOIM
imieniu wpłacę do apteki, prawda?
A pic polega na tym, że na SWÓJ rachunek bankowy można wpłacić
tylko SWOJE pieniądze. Czyli jakby ktoś otrzymane od Ciebie pieniadze
wpłacił na swój r-k bankowy, to znaczy że jakoś został ich dysponentem,
że są "jego".
Nie wiem, do ustalenia wobec "stanu faktycznego" jest uznanie czy je
ukradł, dostał jako wynagrodzenie, wziął w depozyt albo co?
:)


>> To co depozyt sądowy z nimi robi?
>
> nie wiem jak działa depozyt sądowy
> ale jeśli np. chodzi o deponowanie rzeczy osobistych
> kryminalisty przed zajęciem celi to tu zdaje się pieniądze
> traktuje się jak plik papieru tzn. po wyjściu z paki
> zwracają te same egzemplarze banknotów które zostały zdeponowane:)

No właśnie.
Taki i tylko taki przypadek "wzięcia czyichś pieniędzy do
swojego sejfu" jest zwolniony z opodatkowania.
Jeśli zwrócone będą egzemplarze o takiej samej wartości, ale
inne, to ustawodawca postanowił zdeponowanie opodatkować
tak jak pożyczkę.
Zauważ, iż w opisywanym przypadku (wpłaty w czyimś imieniu) nie twierdzę,
że na pewno mamy do czynienia z depozytem.
Ale wobec twierdzenia oponentów że to nie jest depozyt, usiłuję dojść
*co* to jest, że w wyniku tej operacji dysponent pieniędzy wpłaca
WŁASNE pieniądze na własne konto osobiste - skoro nie swoich
wpłacić nie może?
Tak, trzeba przyznać że jeśli uznamy iż ma miejce przestępstwo (np.
je ukradł :)) to będzie to skutkowało brakiem opodatkowania (art.2.1.4
ustawy o podatku dochodowym, nie wymienienie na liście transkacji
podlegających PCC i tak dalej) - ale w zamian grozi odpowiedzialność
karna.

No to jak to się stało, że "ktoś" wpłacił pieniądze obdarowanego
jako WŁASNE na własne konto?
:)

> tak czy siak porównanie jest kiepskie, bo depozyt sądowy
> polega na przechowaniu pieniędzy przez jakiś czas,
> i celem tej czynności jest właśnie przechowanie
>
> a my rozpatrujemy sytuację gdy ktoś przekazuje komuś pieniądze
> nie w celu przechowania lecz w celu wykonania dalszych czynności
> i czynności te zostają niezwłocznie wykonane tzn. pieniądze przekazane
> dalej

OK.
Przezornie zapowiem iż wnoszę o nie wrzucanie poglądów wszystkich
grupowiczów do jednego worka, a ja się przyczepiłem tylko jednego
jedynego miejsca w Twoim rozumowaniu, do którego proszę o jakieś
jasne wytłumaczenie: jak to się stało, jaka transakcja lub jakie
przestępstwo miało miejsce, że wpłacający wpłacił SWOJE pieniądze
na konto po tym "przekazaniu"?
Dostał darowiznę od obdarowanego?
Znaczy taką z "poleceniem" (art.893 KC)? ;)
No to podatek będzie inny, ale pytanie to samo: "a zapłacił"? :O

> nie znam się, ale przypuszczam, że pojęcie zlecenia też jest
> gdzieś tam opisane

Zdeycydowanie jest.
Byłem przekonany, że to w tym wątku ktos wskazywał iż zleceniobiorca
nie ma prawa używania rzeczy i pieniędzy we własnym interesie, ale
nie widzę (jest w art.741)
Problem w tym, czy wolno mu dysponować tymi środkami twierdząc
że są to jego własne (zleceniobiorcy) pieniądze?
IMO nie wolno.
A takie oświadczenie jest składane bankowi - z góry, w umowie
rachunku osobistego.

>> I żeby nie było: czepiam się, żeby ustalić jak ma być, a nie że ma
>> być tak jak to przedstawiam :) a samo "doradca powiedział" nie jest
[...]
> zgadza się

OK :)

>> Zaś wpłata CZYICH pieniedzy na WŁASNE konto IMO takim "czystym
>> zleceniem" to nie jest. Jak mówisz że nie ma depozytu, to widać
>> zleceniodawca przy okazji pośrednictwo finansowe prowadzi ;)
>
> tzn. w mojej sytuacji to ja wpłacałem sporą sumę na konto
> rodziców. następnie rodzice niezwłocznie przekazali te pieniądze
> dalej zaznaczając w tytule przelewu, że chodzi o właśnie te pieniądze
> które ja wpłaciłem (a dokładniej wpłacili je na moje konto, chodziło
> o uniknięcie opłaty za wpłatę pieniędzy na konto w innym banku).
> być może to coś zmienia.

Popatrz na sąsiednie wątki: z róznych powodów stosuje się owo, jak
napisałeś: "zdroworozsądkowe" potraktowanie sprawy. Niekiedy.
Tyle, że nie należy na to liczyć, żeby się nie naciąć.
W Twoim przypadku jak widać zdarzeń już zmienić nie można, więc pozostaje
liczyć że nikt się nie przyczepi.
A co *powiedzieć*? - no tu już wypada zaufać doradcy podatkowemu,
jak rozumiem wziął na siebie odpowiedzialność za poradę?
Bo tu to nie porady występują, a dyskusje, jak już wiesz :)

pzdr, Gotfryd