: Wyciągam z tego logiczny wniosek, iż MUSI ISTNIEC dodatkowa faktura,
: dokumentujaca jedynie sprzedaz uslugi przez komisanta komitentowi, ktorej
: ORYGINAL powedruje do komitenta (a wiec nabywcy uslugi), zas kopia
pozostanie u
: komisanta (czyli sprzedawcy uslugi).

Jak to drobny błąd w założeniach potrafi zepsuć cały tok logicznego
rozumowania.

To nabywca towaru jest jedynym uprawnionym do odliczenia VATu z faktury
VAT-Komis, a nie komitent.

A. Komitent (sprzedaje towar ostatecznemu nabywcy za pośrednictwem
komisanta) za cenę A

B. Komisant sprzedaje towar (nie należy do niego, a zatem robi to w swoim
imieniu na czyjąś rzecz) za cenę wyznaczoną przez komitenta plus swoja
prowizja (w tym VAT). Czyli mamy A+B

C. Nabywca towaru otrzymuje oryginał faktury VAT Komis i ma prawo do
odliczenia VATu z niej wynikającego. C = A+B

Przeniesienie własności jest typu A->->C za pośrednictwem B, a nie jak
wydedukowałeś A->B->C, bo wtedy B byłby kupującym i sprzedającym,
co jest sprzeczne z ideą komisu.

Jeśli chodzi o kwestię prowizji : Sprzedający A ustala cenę za swój towar
jaki chce otrzymać w ostatecznym rozrachunku. Komisantowi musi się
transakcja opłacać, więc cena A powinna być na tyle niska C=A+B (czyli po
dodaniu prowizji), aby ktoś chciał ten towar kupić.

Jeśli towar nie uda się sprzedać, wraca on do pierwotnego właściciela i
umowa wygasa. Żadna prowizja się nie należy.

To w przypadku pośrednictwa w obrocie nieruchomościami płaci się prowizję.
Często ściągana jest z obu stron transakcji, chociaż powinni płacić
wyłącznie sprzedający (bo to na ich rzecz działa pośrednik, co raz częściej
na podstawie umowy o wyłączność).