szauek napisał(a) w wiadomości: ...
>Pracownik wzial i poszedl sobie na zwolnienie chorobowe. OK.
>... tylko zamiast lezec w lozeczku, jezdzi sobie spokojnie po >miescie...
>...zalatwia swoje sprawy tu i owdzie
>W weekend ma zjazd na uczelni (jest studentem) i na zajecia ma zamiar >isc.
>Wcale sie z tym nie kryje co dziwne. Mowi ze musi, bo jak nie pojdzie
>to hohoho mu zrobia
>Powiedzcie jak sie do tego odniesc.
>...
>ale teraz to sie zastanawiam jak to potraktowac...

Rozumiem, że z grupą podatki wiąże się temat składek chorobowych...

>Aha, to jego pierwsza praca.
Znaczy się młody? A mentalność z poprzedniej epoki...

To kwestia odpowiedzi na takie pytania:
Niezastąpiony? Dużo w niego firma zainwestowała? Syn znajomych? :)
Odpowiedzi "Nie" -> zwolnić.
(Ciekawe, czy dałoby się wygrać proces cywilny o zwrot wypłaty
chorobowego z ustawowymi odsetkami. No i jeżeli lewe zwolnienie to
udupić wystawcę.)

Czy nie mógł po prostu wziąć urlopu?
Na przyszłość: obniżyć pensję/prmię, zmniejszyć etat, "uelastycznić"
czas pracy aby miał co jakić czas dzień wolny, nagrywać rozmowy z
jego szczerymi wyznaniami.

A tak OT (albo raczej wprost przeciwnie): Można obliczyć o ile
musiałaby wzrosnąć składka chorobowego aby wypłaty z ZUS (zwłaszcza
za krótkie choroby) były samofinansujące.
Byłaby zgoda na płacenie? Wtedy pracodawca płaci za 0 dni choroby,
pozostaje mu problem z absencją. Wiem, wiem: ci staranniej dobierający
pracowników byliby w plecy, oszukiwani do przodu. Ale sam słyszałem
w TV jakiś rok, może 2 temu panią z ZUS, że ZUS radzi sobie lepiej niż
pracodawcy w ściganiu takich kanciarzy. To niech ściga.
--
Arek (wbrew pozorom, pracownik)