Użytkownik Gotfryd Smolik news napisał:
> On Tue, 28 Oct 2008, Jarek wrote:
>
>> się orientuję, to będzie musiał naliczyć VAT od faktur sprzedaży, ale
>> nie będzie mógł go odliczyć od zakupów. Kogiel-mogiel.
>
>[...]

> Bardziej bałbym się reakcji tych co f-ry otrzymali, kiedy dowiedzą
> się ze są nieprawidłowe :( - a wypadało by ich uprzedzić, bo jak
> US postanowi "pohodować" zaległości to za 5 lat może być nieciekawie:
>
> http://prawo-nieruchomosci.krn.pl/Ustawa-o-podatku-o
d-towarow-i-uslug-1_2_343.html
>
> +++
> 3a. Nie stanowiš podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu
> różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne
> w przypadku gdy:
> 1) sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygujšcymi:
> a) wystawionymi przez podmiot nieistniejšcy lub nieuprawniony do
> wystawiania faktur lub faktur korygujšcych,
> ---

1) WSA w Szczecinie: w wyroku z dnia 5-09-2007 roku I SA/Sz 674/06,
odwołując się do orzecznictwa ETS stwierdził, iż status podatnika jest
kategorią niezależną od jego rejestracji. Podmioty wykonujące określone
czynności, we wskazanych warunkach stają się podatnikami podatku od
wartości dodanej bez względu na dopełnienie warunków formalnych
związanych z rejestracją. W świetle tych regulacji, zasadą przyjętą
przez prawo wspólnotowe jest opodatkowanie czynności wykonywanych przez
podatnika działającego w takim charakterze bez względu na fakt, czy
dopełnił on wymogu zgłoszenia rozpoczęcia działalności właściwym
organom. Przy czym, dla oceny, czy dana transakcja dokonana została w
ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika, nie ma
znaczenia fakt, czy został od niej faktycznie odprowadzony podatek. Z
wyroku Sądu: ,, w rozpatrywanej sprawie organy podatkowe naruszyły prawo
wspólnotowe przez to, że o braku prawa skarżącej Spółki do odliczenia
podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT wystawionych przez firmę
"I." P. L. wywiodły z samego faktu braku rejestracji tego podmiotu jako
"podatnika VAT czynnego" i to w sytuacji, gdy samo dokonanie
udokumentowanych tymi fakturami czynności (nabycie towarów) nie było
przez te organy kwestionowane."

2) WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 20-03-2007 Sygn.akt I S.A./Wr
1625/06 orzekł, że ,,jeśli dana czynność została rzeczywiście wykonana i
wykonawcę obiektywnie można uznać za podatnika VAT, to nabywca ma prawo
do odliczenia naliczonego VAT. Niedopełnienie przez wystawcę faktury
obowiązków rejestracyjnych (podobnie jak brak zapłaty podatku przez
wystawcę faktury) nie powinno ograniczać przysługującego nabywcy prawa"

3) 24-06-2008 roku WSA w Gdańsku I SA/Gd 129/08 : ,,Dla zastosowania
pozbawienia podatnika prawa do odliczenia VAT nie wystarczy samo
ustalenie, że faktura pochodzi od podmiotu nieuprawnionego do jej
wystawienia. Ponadto z ogółu obiektywnych okoliczności musi wynikać, że
podatnik, nabywając towar od podmiotu nieuprawnionego do wystawienia
faktury, przynajmniej mógł przewidywać, że transakcja stanowi nadużycie
(oszustwo)." - LEX Wspólnota 2008/31/53 402969



4)W wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 21 lutego 2006 r. w
sprawie Halifax plc i in., sygn. C-255/02, Trybunał stwierdził, że VI
Dyrektywa powinna być interpretowana w ten sposób, iż sprzeciwia się ona
prawu podatnika do odliczenia podatku od wartości dodanej, jeżeli
transakcje, z których wynika to prawo, stanowią nadużycie. Dla
stwierdzenia nadużycia wymagane jest, po pierwsze, aby dane transakcje,
pomimo iż spełniają formalne przesłanki przewidziane w odpowiednich
przepisach VI Dyrektywy i ustawodawstwa krajowego transponującego tę
dyrektywę, skutkowały uzyskaniem korzyści podatkowej, której przyznanie
byłoby sprzeczne z celem tych przepisów. Po drugie, z ogółu obiektywnych
okoliczności powinno również wynikać, iż zasadniczym celem tych
transakcji jest uzyskanie korzyści podatkowej." (...)

5)w wyroku z dnia 6 lipca 2006 r., C-439/04 (dostępny w bazie LEX nr
187186), Axel Kittel v. Państwo Belgijskie oraz Państwo Belgijskie v.
Recolta Recycling SPRL, Trybunał wskazał, że w przypadku, gdy dostawa
jest realizowana na rzecz podatnika, który nie wiedział lub nie mógł
wiedzieć o tym, że dana transakcja była wykorzystana do celów oszustwa,
które zostało popełnione przez sprzedawcę, art. 17 VI Dyrektywy Rady
77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw
Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny
system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru
podatku, zmienionej przez dyrektywę Rady 95/7/WE z dnia 10 kwietnia 1995
r., należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby
przepis prawa krajowego, zgodnie z którym stwierdzenie nieważności umowy
sprzedaży na mocy przepisu prawa cywilnego, który powoduje bezwzględną
nieważność umowy jako sprzecznej z zasadami porządku publicznego z
powodu sprzecznej z prawem causa po stronie sprzedawcy, powodował utratę
prawa do odliczenia podatku VAT zapłaconego przez tego podatnika. W tym
przypadku bez znaczenia jest to, czy nieważność ta wynika z popełnienia
oszustwa w podatku od wartości dodanej, czy też powstała ona na skutek
innych oszustw. Natomiast gdy na podstawie obiektywnych okoliczności
zostanie ustalone, że dostawa została zrealizowana na rzecz podatnika,
który wiedział lub powinien był wiedzieć, że nabywając towar,
uczestniczył w transakcji wykorzystanej do popełnienia oszustwa w
podatku od wartości dodanej, stwierdzenie niemożności skorzystania z
prawa do odliczenia należy do sądu krajowego. Przenosząc powyższe
rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy, Sąd stwierdza, że co do zasady
uregulowanie zawarte w § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a rozporządzenia w
zakresie, w jakim przeciwdziała nadużyciom prawa do dokonania
odliczenia, jest zgodne z VI Dyrektywą."