Użytkownik "Łukasz Góralczyk" <l...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:ck05h4$9fg$1@nemesis.news.tpi.pl...
> Witam.
>
> Szukam informacji/komentarzy/polemik o praktycznej realizacji postanowiem
> ustawy o terminach zaplaty w przypadku, gdy unowa reguluje termin
platnosci
> i przekracza on 30 dni - chodzi o dwa aspekty:
>
> - naliczanie odsetek przez przedsiebiorcow od 31 dnia
> - interpretacje i dzialania podejmowane przez US i inne sluzby skarbowe
> w swietle ustaw podatkowych.

W praktyce martwa, wyciągnąc jakiekowiek odsetki od kontrahentów
to graniczy z cudem. Urząd skarbowy też nie może wymusić naliczania
tych odsetek, jest to przecież prawo a nie obowiązek. Zresztą samo
naliczenie
też nie spowoduje obowiązku podatkowego (kasowo liczy się odsetki).
Słyszałem natomiast przypadek kiedy urząd tak właśnie robi i zadowala się
kara
za brak naliczania (bliżej się nie interesowałem bo uważam to za absurd).

Tutaj natomiast jest wyjaśnienie jednego US, jak zwykle enigmatyczne ale
przynajmniej potwierdza że jest to prawo a nie obowiązek!


pzdr
Fin




Czy postanowienia ustawy z 12.06.2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach
handlowych należy bezwzględnie stosować?

W odpowiedzi na zapytanie z dnia 20.04.2004 r o udzielenie informacji w
sprawie
wpływu postanowień ustawy z 12.06.2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach
handlowych na stosunki prawne w zakresie przepisów prawa podatkowego,
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Dębicy, na podstawie art. 14a § 1 ustawy z
dnia 29.08.1997r ? Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.),
informuje:

Stosownie do obowiązującej od 1.01.2004 r. ustawy z dnia 12.06.2003 r.
o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz. U. Nr 139, poz. 1323 ze
zm.),
w odniesieniu do sytuacji, w której strony określiły w umowie termin
zapłaty, wierzyciel:

może żądać odsetek ustawowych od dłużnika, w przypadku, gdy strony
w umowie przewidziały termin zapłaty dłuższy niż 30 dni, za okres począwszy
od 31 dnia po spełnieniu swojego świadczenia niepieniężnego i doręczeniu
dłużnikowi faktury lub rachunku do dnia zapłaty, ale nie dłuższy niż do dnia
wymagalności świadczenia pieniężnego (art. 5 ustawy),
uprawiony jest do otrzymania, bez odrębnego wezwania, odsetek w wysokości
odsetek za zwłokę określonych na podstawie art. 56 ustawy z dnia 29.08.1997
r.
- Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) za okres od dnia
wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, w przypadku, gdy
dłużnik nie dokona zapłaty w terminie określonym w umowie albo pisemnym
wezwaniu dłużnika do zapłaty na rzecz wierzyciela, który spełnił określone w
umowie świadczenie niepieniężne (art. 7 ustawy).
Wyżej powołana ustawa nie nakłada na wierzyciela obowiązku żądania i
naliczania odsetek, ale daje jedynie możliwość roszczenia (uprawnienie),
którego nie można wyłączyć ani też ograniczyć przez czynność prawną.
Z przysługującego prawa można, lecz nie trzeba korzystać. Przepisy ustawy
dają tutaj tylko dodatkowe możliwości.

Odnośnie skutków podatkowych, należy wskazać, że zgodnie z art. 14 ust.
3 pkt 2 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) do przychodów nie
zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności,
w tym również od udzielonych pożyczek(kredytów). Tak więc odsetki
od należności naliczone, lecz nieotrzymane nie stanowią u wierzyciela
przychodów. Odsetki takie są przychodami w dacie ich faktycznego
otrzymania i odpowiednio w tej samej dacie zapłacone przez dłużnika
są jego kosztami uzyskania przychodów. Zatem przedstawione przez
podatnika stanowisko w sprawie jest prawidłowe.