W dniu 04.01.2021 o 17:28, cef pisze:
> W dniu 2021-01-04 o 15:42, Kviat pisze:

>> Ale jeżeli faktycznie będziemy tak to interpretować, to w pierwotnej
>> ustawie z 1991r (tekst ogłoszony, przed zmianami, gdzie tego
>> doprecyzowania jeszcze nie było), ten artykuł:
>>
>> Art 22.1 Kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są
>> wszelkie koszty poniesione w celu(...)"
>>
>> również trzeba by było tak interpretować, że kosztem poniesionym są
>> jedynie koszty zapłacone. A to by wykluczało całkowicie możliwość
>> brania rachunków na termin płatności już w roku 1991 i to nie tylko w
>> KPIR, ale i w pełnej księgowości.
>
> Wcale by nie wykluczało. Oznaczało by jedynie, że
> masz rachunek, którego nie możesz ująć w kosztach.

I leży w szufladzie do momentu zapłaty? Poza ewidencją?
Zrobić osobną ewidencję? Hmmmm...

Nie chcę mnożyć wątków, więc wspomnę tylko że funkcjonuje coś takiego
jak koszt uznany podatkowo i koszt nieuznany podatkowo.
W dużym skrócie, wydatek (niekoniecznie zapłacony :)), który powoduje
obniżenie podstawy opodatkowania nazywamy kosztem uznanym podatkowo, a
ten wydatek, który nie powoduje obniżenia podstawy nazywamy kosztem
nieuznanym podatkowo. Czyli, jakby się uprzeć, to błędnie nazywany jest
kosztem (zamiast, zwyczajnie po ludzku wydatkiem...) w kontekście
rozliczania podatków. Księgowi to dziwni ludzie :)

A wspomniałem o tym dlatego, że te koszty niebędące kosztami również
księguje się z datą poniesienia (nie mylić z datą zapłaty :), jak zwykłe
koszty, więc teoretycznie można by to wykorzystać. Najpierw fakturę
wrzucić jako koszt nieuznany podatkowo, a w momencie zapłaty
przeksięgować do kosztów uznanych podatkowo. Ale to kolejna nikomu
niepotrzebna komplikacja i trochę magii, bo z kosztu nieuznanego
(ustawą) podatkowo, nagle w momencie zapłaty stawałby się magicznie
uznanym podatkowo, więc...

> Jak zapłacisz, to zaksięgujesz.

...taką sytuację musiałaby przewidzieć ustawa.
A w dalszej części nic nie ma o tym, że niezapłacone możesz księgować w
dowolnie, zgodnie z tym jak się umówisz z kontrahentem na termin
płatności. Masz księgować w okresie, którego dotyczą. Mogłoby dojść do
dziwnej sytuacji, że koszt przypadający na rok poprzedni księgowałbyś w
następnym.
Co rodzi kolejne komplikacje, chociażby z planowaniem budżetu, czy ze
sprawozdawczością (niekoniecznie do US).
Np. właściciel chciałby wiedzieć jaki koszt i jaki dochód przyda na
"cośtam" w firmie. I to rok do roku (o miesiąc do miesiąca z litości nie
wspomnę :)).
I nagle by się okazało, że "tencoś"
w roku 2018 miał kosztów 10 tys.
w roku 2019 miał 12 tys.
w roku 2020 miał 3 tys. (bo faktura za 10 tys. nie weszła w koszty, bo
niezapłacona...)
w roku 2021 miał 25 tys. (bo teraz ta faktura weszła...)
itd.

Jak takich "cośów" w firmie jest dużo, faktur kosztowych dużo, to weź
teraz dochodź co się stało i zgaduj z czego wynika taka huśtawka kosztów
(bo przecież niekoniecznie musi to być z niezapłaconych faktur), albo
kop w archiwum. Bo przecież musisz wiedzieć czy masz reagować, czy to
głupia niezapłacona faktura i nic się nie dzieje.
Tak, wiem, teraz mamy szybkie komputery, ale im nie można ufać, zawsze
się mylą przy dodawaniu
https://www.youtube.com/watch?v=RZjymoPeuns

Przy niewielkiej skali, przy KPIR, pewnie właściciel ogarnąłby co się
stało bez kopania, bo doskonale by pamiętał taką sytuację.
Jednak pewne fundamenty w rozliczaniach muszą być wspólne dla dużych i
małych, bo nadmierne rozróżnienie doprowadziłoby do nierównego (jeszcze
bardziej nierównego ;)) traktowania prowadzących firmy.

Są oczywiście wyjątki kiedy możesz, a nawet musisz wydatek wrzucić w
koszty później (i tu też bez znaczenia, czy zapłacony czy nie, żeby było
sprawiedliwie :)), ale to wyjątki od reguły i dlatego są osobno
wyszczególnione.

Pozdrawiam
Piotr