On 2009-02-10, Liwiusz <l...@b...tego.poczta.onet.pl> wrote:

[...]

>>> Zostawić w spokoju.
>>
>> Znaczy niech se kipną, tak?
>
> Mają rodziny, znajomych, a tych wyjątków, którzy nie mają nikogo obok
> siebie (jak podle trzeba przeżyć życie, aby tak skończyć?), wspomóc mogą
> różne organizacje, które i teraz działają.

I z sytuacji 5 pracujących utrzymuje 1 emeryta, będzie 2 pracujących
utrzymuje 2 emerytów i (1-3) dzieci. Bezrobocia nie ma. :-P

>>> Jeżeli człowiek jest dorosły (a co za tym idzie ma pewne doświadczenie
>>> życiowe) i nie ubezwłasnowolniony to należy przyjąć, że taki był jego wybór.
>>>
>>> Zgaduję, że 80% społeczeństwa świetnie da sobie radę w takiej nowej
>>> rzeczywistości (albo wynajmie sobie kogoś, kto za nich będzie "dawał
>>> radę"). Natomiast 20% to będą klienci ośrodków pomocy społecznej.
>>>
>>> Pasuje?
>>
>> A czemu 80/20? A może 20/80?
>
> Może w pierwszym pokoleniu będzie 20/80. Ale w kolejnych sytuacja
> powróci do normy.

Czyli wracamy do punktu wyjścia - niepokoje społeczne, powszechna
biedota (połączona z tym, że zaproponowałeś utrzymywanie emerytów przez
rodziny), a co za tym idzie dużo mniejsze szanse na wyrwanie się z tego
przez kolejne dzieci - za tym idzie spadek wykształcenia, wzrost
przestępczości i tak już się to będzie kręcić. Taki mało prawdopodobny
scenariusz?

--
Wojciech Bańcer
p...@p...pl