On Mon, 26 Jun 2006, it was written:
[...do Bartka...]
>> Radzilbym równiez przyjrzec sie kredytowi samemu produktowi, zeby nie bylo
>> potem wątpliowsci przez US, ze to rzeczywiscie kredyt firmowy a nie
>> konsumencki. A kredyt, ktory oferuje komis jako posrednik, to glowe sobie
>> dam uciąc konsumencki.
>
> A czym sie różni kredyt "firmowy" od "konsumenckiego"?

Przeznaczeniem.

> Bio Ciebie nie rozumiem...

A ja tak :)

> Ja nie widzę przeciwwskazań, by brać kredyt w komisie. Jeśli wezmę
> go i będzie on przeznaczony na potrzeby porwadzenia DG

Podaj przepis upoważniający zaliczenie w koszty czegoś co jest
*przeznaczone* dla celów DG - poza wartością początkową środków
trwałych.
Hint: "poniesienie w celu" a "przeznaczenie" to IMO dwie zdecydowanie
różne rzeczy. Jak wydatek "poniesie się" w celu osobistym to
późniejsze uznanie go za koszt jest IMO wątpliwe.
Wbrew pozorom ustawodawca nie pozwolił zaliczać w koszt wszystkiego
co "jest związane z DG" - wydatek musiał być poniesiony w celu
gospodarczym, a nie PÓŹNIEJ zakwalifikowany "to się do DG nam
przyda, więc zaliczamy w koszty".

> to nie bedzie kredytem konsumenckim,

Przecież mowa o samochodzie nabytym w celu osobistym, kredycie
zaciągniętym w celu zakupu tego samochodu i dopiero późniejszym
uznaniu ze samochód będzie wykorzystywany w DG.
Jasny przepis pozwalający zaliczać amortyzację środka trwałego
(i tylko ST, WNiP to nie dotyczy na co kiedyś zwrócono tu uwagę!)
tylko na podstawie "przeznaczenia" jest.
Przepisu pozwalającego zaliczyć koszty kredytu nie widzę.
Prawdą jest iż bieżące odsetki dotyczą kosztu przeznaczonego
na DG - ale w momencie decyzji "kupuję i biorę kredyt" kredyt
był poniesiony *w celu* osobistym.

> jeśli nie bedzie on miał zwiazku z prowadzoną DG to wtedy
> bedzie kredyt konsumencki. To jest moje zdanie.

A ja mam co najmniej wątpliwości: przyznam że czasowa rozbieżność
między określeniem celu (w momencie brania kredytu) a ponoszeniem
wydatku (kiedy pokrywa on zapłatę za majątek ujęty w DG) może
wzbudzać wątpliwości - IMO Bartek ma jednak sporo racji.
Zacytuję z PDoOD - zasada ogólna:
+++
Art. 22.
1. Kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła
są wszelkie koszty poniesione
w celu osiągnięcia przychodów,
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
^^^^^^
z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23
...
Art. 22a.
1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c,
stanowiące własność lub współwłasność podatnika, [...]
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
[...tu lista co wchodzi...]
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok,
wykorzystywane przez podatnika
^^^^^^^^^^^^^^
na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością
^^^^^^^^^^^
gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu,
dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1,
zwane środkami trwałymi.
---

Jak widać amortyzacja ST jest wyjątkiem - kiedy "wykorzystywanie"
jest wystarczającym powodem żeby liczyć koszt.
Innym takim, wymienionym w rozp. o KPiR, jest rozliczanie kosztów
związanych z lokalem (ogrzewanie, energia) ponoszonych na
cele osobiste i gospodarcze metodą proporcji powierzchni.
BTW: jak ktoś zna inne przypadki kiedy to można coś uznać za koszt
uzyskania mimo że w momencie poniesienie wydatek nie miał celu
gospodarczego to bardzo proszę dopisać do listy :)

W każdym innym przypadku już w momencie ponoszenia kosztu musi
być określony "cel gospodarczy" - jak go nie ma to późniejsze
"przeznaczenie" nie jest podstawą uznania za KUP.
IMO, AFAIK tudzież z prostego przeczytania ustawy.
Dawno temu naumiałem się tego na postach Orki, która zawsze przy
koncepcji aby przy rozpoczynaniu DG jakieś drobne rzeczy (już
wcześniej posiadane przez podatnika) zaliczyć do wyposażenia
i uznać za koszty pytała o podstawę prawną.
Nie ma... późniejsze przeznaczenie wydatku na cele DG nie
stanowi podstawy :(

--
pozdrowienia, Gotfryd
(KPiR, VAT, memoriał, ZUS)