> > Idea jest taka, aby koszt wytworzenia produktu był w miarę constans z
> okresu
> > na okres niezależnie od tego czy wyprodukujesz tysiąc czy milion. Masz
> > fabrykę, która ma zdolności produkcyjne 1 mln sztuk łyżek rocznie (z
> > uwzględnieniem typowych czynników jak okresowe przestoje, remonty).
> Dzielisz
> > swoje koszty stałe produkcji na 1 milion i wychodzi ci X złotych, które
> > będzie zwiększało koszty wytworzenia twoich produktów.
> Czy rozumiesz przez powyzsze sztywna wartosc wyrazona w PLN na produkt?
> Bo dopiero odpowiedz na to pytanie pozwoli mi na kontynuacje.

Ja to widzę tak. Powiedzmy masz dwa produkty A i B. NIech "normalna"
sprzedaż wynosi 2000szt A i 3000szt B. Wiesz, że do wytworzenia takiej
produkcji (ciche założenie, że produkcja = sprzedaż) potrzeba powiedzmy
przepracować 8000 maszynogodzin (albo znajdziesz jescze jakąś inną miarę tej
produkcji, ja przyjąłem, że na produkt A trzeba 1mh/szt a na B 2mh/szt). Z
danych historycznych wiesz (lub sobie zaplanujesz), że dla takiego
obciążenia koszty stałe pośrednie = 24000zł, czyli 3zł/mh

NO i teraz okazuje się, że:

wariant a) sprzedaż spada i produkujesz 1500szt A i 2500szt B. Ponosisz
koszty pośrednie stałe (nie pytaj tylko jak je podzielić na stałe i zmienne)
w wysokości np. 23000zł. Liczysz teraz koszty uzasadnione: Powinieneś był
przepracować 1500 x 1 + 2500 x 2 = 6500maszynogodzin. (Załóżmy jeszcze, że
przepracowałeś 6800mh, czyli nie zmieściłeś się w normie) To daje 81,25%
normalnego wykorzystania. I taki procent planowanych kosztów jest
uzasadnione, czyli 81,25% z 24000= 19500. Reszta jest nieuzasadniona. Albo
inaczej. 6800 mh przepracowanych x stawka na mh czyli 3 = 20400 i reszta to
nieuzasadnione. Wybór rozwiązania zależy od tego, czy koszt niewykonania
normy zużycia mh na szt produktu powinien obciążać produkt czy okres (a tu
nie mam pomysłu)

wariant b) sprzedaż rośnie i produkujesz 2300szt A i 3200szt B, wtedy całe
koszty pośrednie stałe są oczywiście uzasadnione.

I co Wy na to?