Znowu odpowiadam sam sobie, ale pisze to, bo moze ktos sie wypowie co do
prawidlowosci rozumowania.

Wiem juz, co zrobic. Podpisze ze spolka umowe dzierzawy gruntu
spelniajaca warunki, o ktorych mowa w art. 4 ustawy o rachunkowosci,
dzieki czemu spolka bedzie mogla zaliczyc ten grunt do swoich srodkow
trwalych, a w pasywach wykaze odpowiedni zapis w pozycji "Zobowiazania
dlugoterminowe wobec jednostek powiazanych". Grunt bedzie mogl byc
prezentowany w bilansie w wartosci godziwej, co w praktyce oznacza wg
wyceny rzeczoznawcy.

Nastepnie umowe sie wypowie, zawierajac jednoczesnie nowa, gdzie czynsz
dzierzawny za caly okres dzierzawy bedzie odpowiadal wartosci godziwej
gruntu. Jednoczesnie nastapi podjecie uchwaly o podwyzszeniu kapitalu
zakl. o kwote rowna wartosci godziwej gruntu i pokrycie go wplata
pieniezna. Nastepnie wzajemna kompensacja wierzytelnosci i mamy
zamierzony efekt - odpowiednia kwota zostaje przeksiegowana z pozycji
"zobowiazania" na "kapital podstawowy", a po stronie aktywow nic sie nie
zmieni, grunt pozostanie jako srodek trwaly.

Czy sa tu jakies slabe punkty?

--
PJ