W dniu 07-01-16 o 11:30, G.S. pisze:

> Secundo, co ważniejesze, dla VAT (dochodowy pozwolę sobie pominąć :))
> opodatkowane jest *wydanie*.

A co to jest owo "wydanie"? Czy jeśli coś położyłem na Twoim podwórku,
ale bez zamiaru przekazania Ci własności (domniemane zastrzeżenie
umowne), to już wydałem? Pytam, bo mnie to zaintrygowało w tym kontekście.

> I nie ma znaczenia treść i forma umowy (co jest dość wyraźnie
> zapisane w ustawie), dopiero przy określaniu np. wysokości wartości
> f-ry można dochodzić, czy ta kwota nie jest "bezzasadna", albo
> wyrażając się po polsku: czy kwit jest na 5% wartości przedmiotu
> dlatego, że chodziło o najem a nie sprzedaż :D
> Taki warunek ujednolicający (w VAT), do którego trzeba się
> przyzwyczaić: słowo "sprzedaż" (w VAT) nie oznacza bezwzględnie
> zajścia sprzedaży (cywilnoprawnej).

Bo choćby mamy sprzedaż usług. No ale jeśli mowa o sprzedaży rzeczy
ruchomej, to w mojej ocenie faktura dokumentuje sprzedaż w
cywilnoprawnej definicji.
>
>>> Jest posiadaczem rzeczy i może nią władać, ale niekoniecznie jest
>>> właścicielem.
>>>
>> Czyli proponujesz najem, dzierżawę? Piszmy o konkretach.
>
> Zdaje się chodziło zaklasyfikowanie jako umowę warunkową.
> Zabronione nie jest.
> A dany warunek tylko może (lecz wcale nie musi) warunkować
> obowiązek wystawienia faktury.
> I "niesprzedanie do zapłaty" warunkiem pozwalajacym na
> niewystawienie f-ry nie jest (skoro "sprzedaż przez wydanie
> w rozumieniu VAT" miejsce już miała, jeśli nastąpi
> jej "cofnięcie" wskutek zmiany warunku, należy wystawić
> korektę, a jak nabywca sprzeda ten nie swój towar, to
> i tak pozostaje jedynie dochodzenie zapłaty, bo kradziony
> nie jest więc od "podnabywcy" nie można już egzekwować jego
> zwrotu, nie chce mi się szukać który to przepis KC).

Ale jak sprzeda nie swój towar, to można domniemywać, iż przywłaszczył
sobie cudzą rzecz. Były takie sprawy, gdy banki stosowały zabezpieczenie
kredytów poprzez przewłaszczenie przedmiotu kredytowanego na rzecz
banku. Ostatnio nie spotykam się z tym, więc pisze "były", choć nie
wykluczone, że stosowana jeszcze bywa taka forma. Ale w wypadku takiego
przewłaszczenia dochodziło do tego w ramach umowy kredytowej.

Natomiast w znanych mi przypadkach próby dochodzenia przez sprzedawcę
przywłaszczenia takiego niezapłaconego, a wydanego towaru prokuratorzy
zawsze skutecznie morzyli wskazując na bezprzedmiotowość zapisu.
>
> Coś jeszcze.
> Ja się czepiam *argumentacji*, nie *wniosków* :)

Nie mam w domu LEX-a, ale na pewno było kilka orzeczeń sądu.
Argumentację przytaczam z pamięci, tym nie mniej linia orzecznictwa była
właśnie taka, że te zapisy nie mają mocy prawnej, bowiem nie są umowami.
I to było jeszcze, gdy wymagany był podpis kupującego na fakturze.

W mojej ocenie, z grubsza rzecz biorąc, dla skuteczności takiego zapisu
potrzebna byłaby po pierwsze umowa, lub jej surogat w formie powiedzmy
osobnego fragmentu drukowanego z fakturą w formie oświadczenia
kupującego, że zawarł on stosowną umowę. No i nie wyobrażam sobie
takiego czegoś bez indywidualnego określenia przedmiotu. A zatem można w
ten sposób sprzedać rzecz indywidualnie oznaczoną (samochód, telefon),
ale nie przykładowo 10 ton piachu, które nabywca dosypie do hałdy na
swoim placu magazynowym, bo później jak określić, które to były akurat
ziarenka?