On Wed, 3 Feb 2010, gonia wrote:

> Dlatego, że oni "nie zapisali" tylko przenieśli żywcem z dyrektywy, ale jak
> to w wielu miejscach naszej ustawy się wydarzyło, nie przenieśli całości,
> gdzie jest mowa właśnie o cenie nabycia, ale na daną chwilę, nie na tę
> historyczną.

Wróć :)
Z Twojego opisu wynika, że jako podstawę opodatkowania wskazali
niewłaściwe zdarzenie.
Zwracałem uwagę, że w ustawie jest mowa o "nabyciu" - a w przypadku
przekazania na cele osobiste nabycie NIE ZACHODZI!

Teraz mamy (zapisany w przepisie *ustawy*) taki sam galimatias,
jaki (z innych przyczyn) ma miejsce przy podatku np. od darowizn,
"wartość z dnia powstania obowiązku podatkowego, ale wg stanu
z dnia darowizny" :P (a tu - nabycie i wyłącznie nabycie, nie
ma "czynności równoważnych", i "wartość nabycia", czyli wartość
TEGO konkretnego towaru, a nie takiego samego).

> A te korzystne interpretacje zaczęły się pojawiać, bowiem ktoś się zbuntował
> i nie przyjął do wiadomości, że to oznacza cenę nabycia z dnia nabycia,bowiem
> dyrektywa mówi jednak o dniu , w którym następuje przekazanie.

A to dobrze :)

Wziąłem w końcu - tak, nie bić, poprzednio komentowałem "gołą ustawę":
http://www.przepisy.gofin.pl/5,35,28648,16.html

...tekst dyrektywy:
http://www.przepisy.gofin.pl/5,274,77467,39.html

No i się wyjaśniło. Mi :)

+++ ustawa +++
10. W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą
opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku) [...]
=== dyrektywa ===
W przypadku gdy podatnik wykorzystuje lub przekazuje towary stanowišce
częœć majštku jego przedsiębiorstwa [...] podstawš opodatkowania jest
cena nabycia towarów lub towarów podobnych
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
---

Polski ustawodawca określa, że podstawą opodatkowania jest nabycie
*tego* towaru (a "przekazanie" nabyciem nie jest, więc jest sprzeczność
nawet z najliberalniej interpretowanym "momentem"), zaś z dyrektywy
wynika, że podstawą jest wartość nabycia *takiego* towaru, a to
już jest niesprzeczne z logiką i jak najrestrykcyjniej rozumianą
literą :)

Swoją drogą, thx żeście mnie w końcu do dyrektywy zagonili, bo
patrząc literalnie w ustawę widziałem problem w złym miejscu:
IMO zwyczajnie w implementacji dyrektywy jest błąd.

Wymóg "ceny TEGO towaru" jest w sposób oczywisty restrykcyjniejszy
od wymogu "ceny TAKIEGO towaru", więc ustawa jest jasno sprzeczna
(w tym miejscu) z dyrektywą.
To nie "stare" interpretacje (oparte o ustawę) bywały złe,
to (standardowo?) zapis w ustawie jest do kitu.

Swoją drogą, zatrudniliby w Sejmie do sprawdzania tekstów
(i tłumaczeń) jakiegoś *programistę* zamiast polonisty, to by
kiksów z przecinkami i opuszczonymi wyrazami "bo komuś się
wydawało że nie trzeba" było mniej :]

OT:
Przypomnę: była już kiedyś afera z ubezpieczeniem, bo ktoś
poprawił - właśnie usuwając przecinek z "prawomocnego"
tekstu przegłosowanego w Sejmie i podpisanego przez
marszałków - tekst ustawy i prezydent podpisał bez tego
przecinka. I tak (bez przecinka) poszło do DU.
No i w końcu zaszła rzecz pewna: zdarzył się przypadek
który akurat inaczej się interpretował z przecinkiem...


Deser.
Czyli sprawa druga.
On topic.
(a mówiłem, że dobrze że zostałem zagoniony? ;))

Jakby kto nie widział, w zacytowanym tekście ustawy
widać DRUGI błąd!

Jeśli się mylę, to nim odszczekam, poproszę o jasne
i wyraźne określenie *gdzie* ;)

Sugeruję przyjęcie założenia, że mamy:
- towar nabyty za 200 zł + 44 zł VAT
- który w momencie przekazania ma wartość 100 zł + 22 zł VAT
...i przypomnienie sobie treści art.29.1, czyli definicji
podstawy opodatkowania.

Ale, moim zdaniem, jak ustawodawcy BARDZO zależy, żeby
w omawianym przypadku odprowadzić 18,03 zł (zamiast,
jak by się wydawało, 22 zł), to trzeba się do tego
stosować :O
Nie, *NIC* mnie nie obchodzi, że ktos myli podstawę
opodatkowania z tzw. "VAT netto", czyli kwotę stanowiącą
podstawę określenia STAWKI :>
W odróżnieniu od podatku dochodowego, kwota podatku
VAT NIE JEST określana jako iloczyn podstawy opodatkowania
i stawki.
Dobrze gadam? (od zawsze zwracam na to uwagę, bo jest to
krytyczna sprawa w razie błędnego wystawienia rachunku
zamiast faktury).
Definicja *wymaga*, aby obliczyć *wynik* przekształcenia.
Ale jak rozumiem, na to trzeba było chodzić do szkoły na
matematykę w zakresie ułamków ;)

Do wyboru mamy:
- stawkę obniżoną "manewrem" do 1-1/(1+stawka)
- paradoks

IMO ratio legis wymaga wyboru pierwszego, ktoś przeciw?
:D

Pewne obawy wzbudza inne ograniczenie: *SKORO* jawnie
mówimy, że ustawa *w tym miejscu* jest sprzeczna
z dyrektywą, to czy dwa słowa dalej jest już "inne miejsce"
i zasada "bez podatku" obowiązuje, czy jest to
"to samo miejsce" - a więc stosujemy dyrektywę, w której
tego kiksu nie ma.
Hm... ktoś skomentuje?

pzdr, Gotfryd