Podatek dochodowy gdy okulary korekcyjne dla spawacza

Przeczytaj także: Soczewki kontaktowe a przychód pracownika

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca zatrudnia pracowników na stanowiskach spawaczy. Na podstawie przepisów Kodeksu pracy dyrektor firmy wydał zarządzenie w sprawie okularów korygujących wzrok dla tych spawaczy. Zgodnie z nim jeżeli wyniki badań przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę stosowania okularów podczas pracy, zakład pracy je zapewni. Firma refunduje zwrot kosztów usługi optycznej, szkieł korygujących wzrok oraz oprawek – zgodnie z zaleceniami lekarza wykonującego badania okulistyczne. Maksymalna kwota zwrotu wynosi 150 zł. Pracownik może wnioskować o zwrot kosztów co 2 lata. Zadano pytanie, czy powyższe będzie stanowiło przychód pracowników podlegający opodatkowaniu? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 9 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, zaniechano poboru podatku.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. Bogdan Vasilescu - Fotolia.com

Podatek dochodowy gdy okulary korekcyjne dla spawacza

Kwoty refundacji okularów korygujących wzrok dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach spawaczy nie korzystają ze zwolnienia w podatku dochodowym. Zakład pracy jako płatnik winien wartość tej refundacji zatem doliczyć do wynagrodzenia pracownika, od którego następnie oblicza, pobiera i odprowadza zaliczkę na podatek dochodowy.

W myśl art. 11 ust.1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze lub wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust.1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Na podstawie art. 237(6) § 1 i § 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tj. z 1998 r., Dz .U. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatne środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności, określone w odrębnych przepisach.

Natomiast przepisy art. 237(15) § 1 i § 2 Kodeksu pracy wskazują, iż Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy oraz, że ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac , w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

Na podstawie powyższej delegacji ustawowej, w odniesieniu do prac spawalniczych oraz obowiązku pracodawcy zapewnienia pracownikom okularów korygujących wzrok, zostały wydane przepisy wykonawcze, w postaci:
1. Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tj. z 2003 r., Dz. U. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.)
2. Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. Nr 40, poz. 470)
3. Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 01 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973).

Wobec tego, należy zauważyć, iż przepisy rozporządzenia z dnia 26 września 1997 r., w § 2 pkt 9, określają, że przez środki ochrony indywidualnej rozumie się, wszelkie środki noszone lub trzymane przez pracownika w celu jego ochrony przed jednym lub większą liczbą zagrożeń związanych z występowaniem niebezpiecznych lub szkodliwych czynników w środowisku pracy, w tym również wszelkie akcesoria i dodatki przeznaczone do tego celu, natomiast w załączniku Nr 2 do omawianego rozporządzenia zatytułowanego: Szczegółowe zasady stosowania środków ochrony indywidualnej, wyszczególnione są w tabelach 1-3 wskazania , które pracodawca powinien uwzględniać, przy ustalaniu środków ochrony indywidualnej niezbędnych do stosowania przy określonych pracach. W szczególności, przy pracach spawania, wymagane jest stosowanie następujących rodzajów środków ochrony indywidualnej: odzież ochronna, środki ochrony kończyn górnych, środki ochrony twarzy i oczu. W ramach ostatnio wymienionej grupy środków, ze względu na to, iż są to prace, przy których twarz lub oczy pracowników są narażone na urazy albo podrażnienia w wyniku działania czynników niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia, pracodawca stosuje: okulary, gogle, osłony twarzy, w tym półsłony i przyłbice, tarcze i inne środki ochrony twarzy i oczu.