Podatek VAT 2013: potwierdzenie WDT gdy transport nabywcy

Przeczytaj także: Potwierdzenie wywozu dla WDT: dokumenty w podatku VAT

Zasady stosowania 0% stawki VAT dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zostały określone w art. 42 ustawy o VAT. Warto w tym miejscu wspomnieć, że przepis ten został znowelizowany z dniem 01 kwietnia 2013 r. Obecnie ustawodawca wskazuje, iż stawka 0% ma zastosowanie do WDT pod warunkiem, że

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej (zniknęła część przepisu nakazująca podanie numerów VAT UE na fakturze)
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE (nowe doprecyzowanie).

Dowodami, o których mowa wyżej w pkt 2, są obecnie co do zasady następujące dokumenty, o ile łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

Z dowodów tych ustawodawca z dniem 01 kwietnia 2013 r. usunął kopię faktury.

Jak nietrudno się domyślić, trudno będzie wejść w posiadanie dokumentów przewozowych od przewoźnika, jeżeli nabywca odbiera towar własnym środkiem transportu (a co za tym idzie, gdy przewoźnik w dostawie nie brał udziału). W takim przypadku, aby zastosować 0% stawkę podatku VAT podatnik musi posiadać, oprócz specyfikacji wskazanej wyżej, dokument zawierający co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;
2. adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;
3. określenie towarów i ich ilości;
4. potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
5. rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Większość danych wymienionych wyżej podatnik jest w stanie określić już na etapie wydawania towaru nabywcy. Problem rodzi się tutaj przy punkcie 4. Trudno bowiem wymagać od nabywcy potwierdzenia przyjęcia towarów w miejscu docelowym na terytorium innego państwa członkowskiego już na etapie wydawania towaru z magazynu w Polsce. Niemniej ustawodawca kładzie w przepisach bardzo duży nacisk nie tylko na udokumentowanie samego wywozu towarów, ale także ich dotarcie do miejsca przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego.

Co zatem zrobić w sytuacji, gdy z dokumentu opisanego wyżej wynika jedynie zobowiązanie się nabywcy do wywiezienia towarów do miejsca przeznaczenia? Otóż w przypadku, gdy wymienione dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa. Ustawodawca wymienia tutaj w szczególności (mogą to być jedna także wszelkie inne dowody, w posiadaniu których jest podatnik):

1. korespondencję handlową z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.