"Niestandardowa" zaliczka na podatek pracownika

Przeczytaj także: Umowa o pracę gdy ryczałt ewidencjonowany

Pracodawca (płatnik) musi obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od niego przychody m.in. ze stosunku pracy. Mówi o tym art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej updof). Art. 32 ust. 1 updof dodaje tutaj, że zaliczki te za miesiące od stycznia do grudnia wynoszą:

1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali - 18 % dochodu uzyskanego w danym miesiącu;
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1 - 32 % dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

Tak wygląda standardowy sposób określania zaliczki na podatek dochodowy. W art. 32 ust. 1a updof ustawodawca wskazał jednak, że jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, że za dany rok zamierza opodatkować dochody łącznie z małżonkiem bądź na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 (czyli jako osoba samotnie wychowująca dziecko), a za rok podatkowy przewidywane, określone w oświadczeniu:

1. dochody podatnika nie przekroczą górnej granicy pierwszego przedziału skali, a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej - zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 18 % dochodu uzyskanego w danym miesiącu i są dodatkowo pomniejszane za każdy miesiąc o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej;
2. dochody podatnika przekroczą górną granicę pierwszego przedziału skali, a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej lub dochody małżonka mieszczą się w niższym przedziale skali, zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 18 % dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

Jak zatem łatwo zauważyć, pracodawca na podstawie złożonego oświadczenia przez pracownika, będzie potrącał oraz wpłacał na konto organu podatkowego zaliczkę na podatek dochodowy od wynagrodzenia tego ostatniego w niższej wartości (poprzez zastosowanie podwójnej kwoty zmniejszającej podatek czy też niższej stawki podatku). Trzeba jednak pamiętać, iż powyższe możliwe jest pod warunkiem, że pracownik spełnia warunki wymagane do tego, aby mógł się rozliczyć wspólnie z małżonkiem lub jako osoba samotnie wychowująca dziecko, złoży pracodawcy stosowne oświadczenie w tym zakresie, zaś małżonek lub dziecko w zasadzie nie mogą uzyskiwać dochodów. Warto przy tym pamiętać, że oświadczenie takie jest ważne tylko w roku podatkowym, w którym zostało złożone, a płatnik pobiera mniejsze zaliczki na podatek dochodowy począwszy od miesiąca następującego po tym, w którym oświadczenie to zostało mu złożone.

Płatnik może ponadto obliczać zaliczkę na podatek od wynagrodzenia pracownika także wg stawki podatku wyższej, aniżeli wskazuje na to wysokość osiągniętego przez niego dochodu. Na możliwość taką wskazuje art. 41a updof: Płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33-35 i art. 41 ust. 1, na wniosek podatnika obliczają i pobierają w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy, stosując zamiast najniższej stawki określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, wyższą stawkę podatkową określoną w tej skali.

Ponieważ obecnie obowiązująca skala podatkowa zawiera dwie stawki podatku ( 18% i 32%), pracownik może wnioskować o zastosowanie tej 32%.