"Sprzeczne" interpretacje podatkowe?

Przeczytaj także: Zmiany w Ordynacji podatkowej: zasady wydawania interpretacji

Obecnie zjawisko to także jest spotykane. Co ciekawe, różnią się nie tylko interpretacje wydawane przez różnych dyrektorów izb skarbowych, ale także przez jednego z nich. Przykładem mogą być tutaj interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 08.07.2009 r. nr IPPB5/423-200/09-2/DG, z dnia 07.03.2008 r. nr IP-PB3-423-59/08-2/GJ oraz z dnia 16.02.2011 r. nr IPPB5/423-788/10-5/DG. Traktują one o uznaniu jako koszt uzyskania przychodu zryczałtowanego zwrotu podatku wypłaconego rolnikom ryczałtowym przez podatnika nabywającego od takich rolników produkty rolne, w przypadku gdy zapłata za nabyte towary na konto rolnika ryczałtowego nie nastąpiła w określonym przez ustawę o podatku od towarów i usług terminie, w związku z czym zryczałtowana kwota zwrotu podatku nie stała się u tego nabywcy podatkiem naliczonym podlegającym odliczeniu.

Otóż w pierwszych z dwóch interpretacji organ podatkowy uznał, że „(…) Kwota zryczałtowanego zwrotu podatku jest częścią zapłaconej przez przedsiębiorcę ceny za produkty rolne. O ile więc zakup produktów rolnych od rolnika ryczałtowego ma związek z osiąganiem przez przedsiębiorcę przychodów , kwota zryczałtowanego zwrotu podatku ujęta w kwocie nabycia brutto produktu rolnego stanowi koszt podatkowy.(…)”

W trzeciej z interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał jednak, że „(…) w sytuacji kiedy Spółce nie przysługuje prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o zryczałtowany zwrot podatku od nabywanych od rolnika ryczałtowego produktów rolnych – w związku z niedopełnieniem obowiązków wynikających z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług poprzez niespełnienie warunku terminowej zapłaty należności z faktury VAT RR – to nieodliczony podatek od towarów i usług nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów.(…)”

Jak jednak pokazuje rzeczywistość, nie tylko dyrektorzy izb skarbowych wydają różne interpretacje w zbliżonych sprawach. Zdarza się to także i samemu Ministrowi Finansów. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 20 grudnia 2010 r., nr DD3/033/179/CRS/10/PK-1244, którą zmienił on z urzędu interpretację z dnia 1 lipca 2009 r. Nr IPPB2/415-274/09-4/JB wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, Minister Finansów wskazał, że w przypadku zwrotu pracownikowi poniesionych przez niego kosztów zakupu okularów korekcyjnych pracodawca jest zobowiązany doliczyć kwotę tego zwrotu do przychodów ze stosunku pracy i opodatkować ją podatkiem dochodowym. Chodziło tutaj o interpretację przepisu art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem wydającego interpretację z 20 grudnia 2010 r. wolna od podatku dochodowego jest wyłącznie wartość świadczenia rzeczowego, jakie pracownik otrzyma od swojego zakładu pracy, a nie ekwiwalent pieniężny za to świadczenie (w związku z czym zwolnieniem nie jest objęta kwota, jaką zakład pracy wypłaca pracownikowi tytułem zwrotu kosztów zakupu okularów korekcyjnych na podstawie faktury wystawionej na pracownika).

Z kolei w dniu 16 marca 2011 r. Minister Finansów wydał interpretację ogólną nr DD3/033/30/CRS/11/95, w której to stwierdził, że ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzystają zarówno przekazanie przez pracodawcę pracownikowi okularów korygujących wzrok jak też dokonanie przez pracownika zakupu zaleconych okularów i otrzymanie zwrotu poniesionych na ten cel wydatków udokumentowanych wystawioną na niego fakturą.

Przytoczone wyżej interpretacje prawa podatkowego są dostępne na stronie Ministerstwa Finansów. Jak łatwo zauważyć, mimo podobnych stanów faktyczno-prawnych oraz tego samego organu wydającego interpretację, wydane rozstrzygnięcia istotnie się od siebie różnią. A to tylko wybrane interpretacje. Przykładów można by tutaj mnożyć (np. w zakresie opodatkowania podatkiem VAT premii pieniężnych). Czy zatem został zapewniony cel instytucji, jaką jest interpretacja przepisów prawa podatkowego, założony w przytoczonych przepisach Ordynacji podatkowej? Z całą pewnością różnych stanowisk w podobnych stanach faktyczno-prawnych jest mniej, aniżeli miało to miejsce, gdy ich wydawaniem zajmowali się naczelnicy urzędów skarbowych. Niewątpliwie wydawane interpretacje są także pomocne w celu prawidłowego stosowania przepisów prawa. Nadal jednak mechanizmowi daleko do pożądanego stanu.