Środek trwały z dotacji - sprzedaż

Przeczytaj także: Budynek na cudzym gruncie jako inwestycja w obcym środku trwałym?

Rozpatrzmy następującą sytuację: Przedsiębiorca nabył maszynę produkcyjną za 20 000 zł netto, której zakup został sfinansowany w całości z otrzymanej dotacji. Dotychczas naliczone odpisy amortyzacyjne wyniosły 10 000 zł. Obecnie maszynę tę zamierza zbyć za kwotę 12 000 zł netto. Jak powyższe rozliczyć z uwagi na podatek dochodowy?

Jak stanowi art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej updof), przychodem z działalności gospodarczej są m.in. dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Co za tym idzie, otrzymana przez naszego przedsiębiorcę dotacja nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Z drugiej jednak strony zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 updof, za koszty uzyskania przychodu nie uważa się odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Otrzymana dotacja na zakup środka trwałego jest zatem dla przedsiębiorcy obojętna podatkowo. Z jednej strony nie stanowi ona przychodu podlegającego opodatkowaniu, z drugiej natomiast odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej w części sfinansowanej dotacją nie stanowią kosztu uzyskania przychodu.

Przy sprzedaży takiego środka trwałego przedsiębiorca osiągnie przychód, który podatkiem dochodowym jest już opodatkowany. Z drugiej strony ustala on jednak także koszty uzyskania tego przychodu.

Z art. 23 ust. 1 pkt 1 updof wynika bowiem, że wydatki poniesione na nabycie środka trwałego, pomniejszone o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych, są kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia danego środka trwałego, co oznacza, że przy jego sprzedaży niezamortyzowana część stanowi koszt uzyskania przychodu.

Przypomnijmy - zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 updof, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór. Suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym wydatki na nabycie środka trwałego stanowiące jego wartość początkową (bez względu na źródło finansowania tego zakupu) pomniejszone o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych, w tym także niezaliczonych do kosztów podatkowych, stanowią koszty uzyskania przychodu w dacie sprzedaży tego środka trwałego.

W naszym przykładzie zatem przedsiębiorca wykaże w przychodach kwotę 12 000 zł, a w kosztach niezamortyzowaną część wartości początkowej środka trwałego, tj. 10 000 zł (20 000 zł – 10 000 zł).