Terminy podatkowe: jak je liczyć?

Przeczytaj także: Ordynacja podatkowa a opieszałość fiskusa

§ 2 stanowi z kolei, że terminy określone w tygodniach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim tygodniu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu. Terminy określone w miesiącach kończą się natomiast z upływem tego dnia w ostatnim miesiącu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było - w ostatnim dniu tego miesiąca (§3). Terminy określone w latach kończą się zaś z upływem tego dnia w ostatnim roku, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim roku nie było - w dniu, który poprzedzałby bezpośrednio ten dzień (§4).

Ustawa przewiduje także sytuacje, w których dany termin upływa w dniu wolnym od pracy, bądź gdy dane pismo zostanie doręczone nie osobiście, a za pośrednictwem określonej instytucji.

I tak, jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy (§5).
Dany termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało (§6):
1) ) wysłane w formie dokumentu elektronicznego do organu podatkowego, a nadawca otrzymał urzędowe potwierdzenie odbioru;
2) nadane w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego albo złożone w polskim urzędzie konsularnym;
3) złożone przez żołnierza lub członka załogi statku morskiego w dowództwie jednostki wojskowej lub kapitanowi statku;
4) złożone przez osobę pozbawioną wolności w administracji zakładu karnego;
5) złożone przez osobę aresztowaną w administracji aresztu śledczego.

Przedstawmy powyższe na przykładach:
Przykład 1
6 grudnia 2010 r. (poniedziałek) podatnik złożył wniosek o wydanie zaświadczenia. Jak wyżej wskazano, organ podatkowy ma 7 dni na jego wydanie. Zgodnie z art. 12 §1 w przypadku terminów określonych w dniach nie uwzględnia się dnia, w którym miało miejsce dane zdarzenie (tutaj złożenie wniosku). 7-dniowy termin należy zatem liczyć od wtorku i upłynie on w poniedziałek 13 grudnia 2010 roku.

Przykład 2
30 listopada 2010 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Art. 14d O.p. wskazuje, że organ podatkowy ma na jej wydanie 3 miesiące. Art. 12 §2 mówi, że terminy określonych w miesiącach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim miesiącu. Tym samym interpretację taką organ podatkowy powinien wydać najpóźniej 30 lutego 2011 roku. Luty ma jednak 28 dni, a nie 30. Należy zatem zastosować tutaj dalszą regułę wynikającą z art. 12 §2, która mówi, że gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było – termin upływa w ostatnim dniu tego miesiąca. Co za tym idzie, organ podatkowy powinien wydać interpretację najpóźniej do 28 lutego 2011 roku.

Przykład 3
15 listopada 2010 r. podatnikowi został doręczony protokół z kontroli, do którego miał on zastrzeżenia. Zastrzeżenia te wysłał do urzędu skarbowego 29 listopada 2010 r. za pośrednictwem poczty polskiej. Do urzędu wpłynęły one w czwartek 2 grudnia 2010 r.
Zgodnie z art. 223 §2 pkt 1 O.p. kontrolowany ma 14 dni na wniesienie zastrzeżeń do protokołu. W zakresie upływu tego terminu należy zatem zastosować art. 12 §1 O.p. Termin do złożenia zastrzeżeń upłynął zatem 29 listopada 2010 r. Co prawda zastrzeżenia te wpłynęły do organu podatkowego 2 grudnia, czyli po upływie terminu, jednak w tym przypadku należy zastosować regulację wynikającą z art. 12 §6 pkt 2 O.p. (termin uważa się za zachowany jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane na polskiej placówce pocztowej). Ponieważ podatnik nadał pismo w terminie (29 listopada 2010 r.), mimo jego późniejszego wpłynięcia do organu podatkowego, należy uznać, że termin na wniesienie zastrzeżeń został przez niego dochowany.