Refakturowanie usług a podatek VAT

Przeczytaj także: Podatek VAT: opłaty za media przy umowie najmu

W przedmiotowej sprawie wspólnicy spółki cywilnej, będącej podatnikiem, wynajmowali grunt i zobowiązali się do wybudowania na nim sklepu dla najemcy, który miał sfinansować związane z tym roboty budowlane. Wspólnicy ustanowili więc hipotekę kaucyjną i wyrazili zgodę na jej wpis w księdze wieczystej, a co za tym idzie ponieśli koszty dotyczące sporządzenia aktu notarialnego i jego odpisów. Naczelnik Urzędu Skarbowego określił podatnikowi kwotę różnicy podatku od towarów i usług do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości zero zł oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe. Organ zakwestionował prawo podatnika do zwrotu podatku naliczonego na rachunek bankowy z powodu naruszenia przepisu art. 87 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwana dalej: „Ustawą VAT”), ponieważ w jego ocenie podatnik nie wykonał w omawianym okresie czynności opodatkowanych.

Za taką czynność nie można bowiem uznać refakturowania usługi notarialnej, ponieważ nie zostały spełnione powszechnie przyjęte w praktyce, wobec braku uregulowań prawnych, warunki refakturowania usług. Najistotniejszym warunkiem jest ten, który stanowi, że z usługi będącej przedmiotem refakturowania nie może korzystać podmiot, na który wystawiana jest faktura pierwotna, lecz wyłącznie jej finalny nabywca.

Ustalenia te podzielił Dyrektor Izby Skarbowej, który rozpoznawał sprawę na skutek wniesionego przez Podatnika odwołania od decyzji organu I instancji. Spółka wniosła zatem skargę do Sądu. Ten natomiast stwierdził że jest ona zasadna.

Sąd zauważył bowiem że organy podatkowe uznały że spółka nie dokonała żadnej czynności opodatkowanej, więc zastosowanie ma art. 86 ust. 19 ustawy o VAT uprawniający podatnika do odliczenia podatku naliczonego, ale w następnym okresie rozliczeniowym. Jednak zdaniem spółki działając we własnym imieniu, ale na rzecz najemcy, świadczyła usługę przy pomocy osoby trzeciej – notariusza, wiec dokonała czynności podlegającej opodatkowaniu Udokumentowaniem tej czynności była właśnie refaktura.

Sąd zauważa, że wprawdzie regulacje w zakresie podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "refakturowanie", to jednak nie ulega wątpliwości, że w praktyce refakturowanie było i jest stosowane.

Sąd powołuje się przy tym na orzecznictwo sądów administracyjnych zgodnie z którym wyrażany był pogląd, że "refakturowanie" usług oznacza nic innego, jak "fakturowanie" usługi świadczonej przez podatnika podatku VAT przy pomocy osoby trzeciej. "Refakturowanie" jest więc pewnego rodzaju odsprzedażą usług w sytuacji, gdy jeden z podmiotów nabywa daną usługę i następnie ją sprzedaje, przy czym sprzedawca nie jest bezpośrednim usługodawcą.

Ponadto Sąd zwraca uwagę na art.28 Dyrektywy 2006/112/WE który stanowi, że w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi. W przypadku więc gdy podatnik, działając we własnym imieniu zawiera umowę, na podstawie której zobowiązuje się do zrealizowania określonego świadczenia, jednak faktycznie świadczenie to realizowane jest przez podmiot trzeci, uznaje się, że dla celów podatku od wartości dodanej zleceniobiorca sam nabył usługę od faktycznego wykonawcy, a następnie wyświadczył usługę zleceniodawcy. Ponadto, zdaniem Sądu, wobec braku w prawie polskim implementacji powyższego przepisu, może być on zgodnie z treścią Dyrektywy stosowany przez podatników bezpośrednio. Oznacza to, że transakcje polegające na "odsprzedaży" w imieniu własnym usług wykonanych przez podmiot trzeci podlegają opodatkowaniu tak samo jak usługi świadczone przez podatnika.

Warto również dodać że art. 8 ustawy o VAT definiuje pojęcie usług i ma ono szerszy zakres niż w potocznym rozumieniu. Wynika z niego bowiem, że za usługę, na gruncie przepisów podatkowych, uznaje się każdą transakcję dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, która nie jest dostawą.

Wyrok nie jest prawomocny.