Reklama a koszty uzyskania przychodów

Przeczytaj także: Karty podarunkowe od firmy nie zawsze trafią do kosztów?

Aby dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej updof). Nie może on się jednocześnie znajdować w art. 23 updof, który zawiera katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Celem reklamy jest zdobycie nowych klientów oraz zwiększenie sprzedaży oferowanych towarów czy też świadczonych usług. Tym samym przyczynia się ona do osiągania przychodów firmy, a co za tym idzie, spełnia warunki określone w art. 22 ust. 1 updof.

Powyższe nie znalazło się także w art. 23 updof. Dodajmy, iż istotna zmiana w tym zakresie zaszła w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 01 stycznia 2007 r., kiedy to został znowelizowany art. 23 ust. 1 pkt 23 tego aktu prawnego. Mianowicie do końca 2006 r. przepis ten wskazywał, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodu, chyba że reklama jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Obecnie przepis ten wskazuje, iż za koszty uzyskania przychodów nie uznaje się wydatków na reprezentację. Nic natomiast nie mówi o reklamie.

Wydatki na reklamę stanowią zatem koszty podatkowe. Pojawia się tu jednak kolejne pytanie, a mianowicie w którym momencie będą one zmniejszały dochód. Tutaj weszła kolejna istotna zmiana przepisów z dniem 01 stycznia 2007 r. Otóż ustawa rozróżnia koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty inne niż bezpośrednie. W zależności od tego, do której grupy dane wydatki są zaliczane, różny jest moment ich odnoszenia w koszty.

Otóż koszty bezpośrednie są co do zasady potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 22 ust. 5 updof). Z kolei koszty inne niż koszty bezpośrednio związana z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia, przy czym jeżeli dotyczą one okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, stanowią one koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 22 ust. 5c updof). Przepisy te mają zastosowanie do podatników rozliczających się metodą memoriałową.

Do których kosztów zakwalifikować zatem wydatki na reklamę?
Koszty te trudno byłoby powiązać z osiągnięciem konkretnego przychodu w danym czasie. Nie wiadomo bowiem jak długo oraz w jakim stopniu reklama taka wpływa na decyzje nabywców. Tym samy należy je zaliczyć do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami. Co za tym idzie są potrącalne w dacie ich poniesienia. Przypomnijmy, iż zgodnie z art. 22 ust. 5d updof za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Ponadto w przypadku kosztów reklamy nie będzie stosowany wymóg ich proporcjonalnego odnoszenia w koszty, o którym mowa w art. 22 ust. 5c updof. Nie jest tutaj bowiem możliwe wskazanie dokładnego okresu, którego koszty te dotyczą.