Prywatny budynek jako środek trwały: wartość początkowa
2009-02-02 10:17
Przeczytaj także: Budynek wybudowany na cudzym gruncie amortyzujemy liniowo
W myśl art. 22g ust. 8 ww. ustawy, jeśli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji, o której mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji oraz stanu i stopnia ich zużycia.
Zaś zgodnie z art. 22g ust. 9 tej ustawy, jeżeli podatnik nie może ustalić kosztu wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, wartość początkową środków trwałych ustala się w wysokości określonej z uwzględnieniem cen rynkowych, o których mowa w ust. 8, przez biegłego, powołanego przez podatnika.
Z treści art. 22g ust. 17 ww. ustawy wynika, iż, jeżeli środki trwałe ulegają ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1,3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
Stosownie do art. 22g ust. 11 ww. ustawy, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba, że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.
Natomiast zgodnie z art. 22f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli tylko część nieruchomości, w tym budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej bądź wynajmowana lub wydzierżawiana - odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości początkowej nieruchomości, budynku lub lokalu odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej, wynajmowanej lub wydzierżawianej, do ogólnej powierzchni użytkowej tej nieruchomości, budynku lub lokalu.
Z wniosku wynika m. in., iż wnioskodawca nabył odpłatnie udział wynoszący #189; nieruchomości gruntowej zabudowanej murowanym budynkiem mieszkalno-usługowym III kondygnacyjnym oraz murowanym budynkiem garażu, a następnie nieodpłatnie drugą połowę, po czym 10% udział darował żonie do jej majątku odrębnego. Posiada zatem 90% udział we własności powyższych składników majątku, z których na potrzeby działalności nie wykorzystuje jednej kondygnacji budynku.
W latach 2006-2008 rozbudował budynek mieszkalno-usługowy o nowe pomieszczenia na parterze (posiada faktury VAT na wydatki), który wraz z lokalami na I i II kondygnacji oraz murowanym budynkiem garażu wykorzystuje dla celów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
Zatem stosownie do cyt. wyżej przepisów, wartość początkowa ww. składników majątku, stanowiących współwłasność wnioskodawcy, które wykorzystuje do prowadzenia działalności gospodarczej, winna być, co do zasady, ustalona zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ponieważ jednak w aktach notarialnych nie zostały wyszczególnione ceny poszczególnych składników majątku, to wartość początkową środków trwałych należy ustalić zgodnie z art. 22g ust. 8 ww. ustawy, a więc w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji oraz stanu i stopnia ich zużycia. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż brak jest podstaw prawnych do ustalenia wartości początkowej środków trwałych na podstawie art. 22g ust. 9 ww. ustawy, tj. przez biegłego powołanego przez podatnika. Przepis ten ma bowiem zastosowanie wyłącznie do ustalenia wartości początkowej środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca.(…)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
Przeczytaj także:
![Budynek na cudzym gruncie jako inwestycja w obcym środku trwałym?]( "Budynek na cudzym gruncie jako inwestycja w obcym środku trwałym? [© EyeMark - Fotolia.com]")
Budynek na cudzym gruncie jako inwestycja w obcym środku trwałym?
Budynek na cudzym gruncie jako inwestycja w obcym środku trwałym?
1 2
oprac. : Ministerstwo Finansów
Więcej na ten temat:
amortyzacja środków trwałych, środki trwałe, wartość początkowa środków trwałych, wycena środków trwałych
![Ceny mieszkań wcale nie spadają [© Freepik]](https://s3.egospodarka.pl/grafika2/rynek-nieruchomosci/Ceny-mieszkan-wcale-nie-spadaja-263095-50x33crop.jpg "Ceny mieszkań wcale nie spadają [© Freepik]")
Ceny mieszkań wcale nie spadają
