Źródła nieujawnione - termin przedawnienia

Przeczytaj także: 75-proc. podatek PIT?

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Podatnik w zapytaniu wyjaśnił, że prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą, z której przychody były wykazywane w zeznaniach składanych do urzędu skarbowego właściwego dla podatnika. W tym samym okresie podatnik uzyskiwał także dochody w walutach obcych ze świadczonych okazjonalnie usług na terenie kraju i zagranicą. Ponadto trudnił się także skupem i sprzedażą walut, uzyskując niekiedy wysokie przebicie. Z uwagi na to, że działalność ta miała charakter okazjonalny i sporadyczny oraz na to, że podatnik nie posiadał odpowiedniej formy organizacyjnej umożliwiającej działalność gospodarczą w tym zakresie, przychody z tego tytułu nie były uwzględniane w składanych zeznaniach. Tak uzyskane środki podatnik wykorzystywał do konsumpcji. Ostatnie środki finansowe z tych źródeł podatnik uzyskał pod koniec 2000 r. W związku z powyższym zadał pytanie, czy za początek biegu terminu przedawnienia należy przyjąć koniec roku podatkowego, w którym podatnik osiągnął nieujawnionych dochód? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 68 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) zobowiązanie z tytułu opodatkowania dochodu nieznajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzącego ze źródeł nieujawnionych nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym upłynął termin do złożenia zeznania rocznego dla podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, za rok podatkowy, którego dotyczy decyzja.

W myśl art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Stosownie do art. 45 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, na których ciąży obowiązek złożenia zeznania , są obowiązani w terminie określonym w ust. 1 tegoż przepisu, tj. do 30 kwietnia następnego, roku wpłacić różnicę pomiędzy podatkiem należnym od dochodu a sumą należnych za dany rok zaliczek.

Początek terminu przedawnienia do wydania decyzji określony w art. 68 § 4 Ordynacji podatkowej, w stosunku do zobowiązań z tytułu z podatku dochodowego za 2000 r. rozpoczął swój bieg z końcem roku 2001 r. Termin pięcioletni upłynął więc z końcem 2006 r., a nie 1 stycznia 2006 r. jak twierdzi wnioskodawca.

Dodać należy, iż przepis art. 68 § 4 Ordynacji podatkowej ustanawiający terminy, w czasie których możliwe jest wydanie decyzji w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego, ogranicza jedynie możliwość wydania takiej decyzji.

Przepis ten nie ogranicza natomiast uprawnienia do dokonywania rozliczeń potrzebnych do ustalenia dochodu od przychodów z nieujawnionych źródeł, a uwzględniających przychody i wydatki z okresu wcześniejszego niż ten, z którego dochód może być przedmiotem opodatkowania.(…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów