Czy od sprzedaży złomu trzeba zapłacić podatek dochodowy?

Przeczytaj także: Prezent ślubny, sprzedaż ubrań przez internet, kupno samochodu - co trzeba zgłosić do urzędu skarbowego?

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog różnych źródeł przychodów. Wśród nich można wyróżnić m.in. (art. 10 ust 1 ustawy o PIT):

• pozarolniczą działalność gospodarczą
• odpłatne zbycie prywatnych nieruchomości lub innych rzeczy, jeżeli nie następuje ono w wykonaniu pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przypadku drugiego z wymienionych źródeł, przychód z prywatnego zbycia rzeczy (innych niż nieruchomości) powstaje jedynie wówczas, gdy do zbycia takiego dojdzie przed upływem 6 miesięcy, liczą od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie tych rzeczy. W przypadku działalności gospodarczej natomiast przychód taki powstanie zawsze przy sprzedaży.

Właściwe źródło przychodów

Jak zostało to już wyżej podkreślone, co do zasady sprzedaż rzeczy ruchomych stanowiących majątek prywatny podatnika jest kwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o PIT, czyli do odpłatnego zbycia tzw. rzeczy prywatnych. Ustawodawca zastrzega tutaj jednak, że powyższe nie dotyczy zbycia rzeczy następującego w wykonywaniu działalności gospodarczej. Wówczas bowiem przychody takie należy kwalifikować do źródła pozarolniczej działalności gospodarczej. Istotne w niniejszej sprawie jest zatem określenie, czym jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Jej definicja znalazła się w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT.

Istotą działalności gospodarczej jest zatem zarobkowy charakter oraz prowadzenie jej w sposób zorganizowany i ciągły.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 04.09.2021 r. nr 0112-KDWL.4011.33.2020.2.DK wskazał, że

„(…) Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług.

Z kolei wykonywanie działalności w sposób ciągły, to prowadzenie jej w sposób stały, nieokazjonalny. Ciągłość działania wiąże się z jej planowanym charakterem i realizacją poszczególnych zamierzeń. Przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy, istotny jest wyłącznie zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu (o ciągłości nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań).

Działanie we własnym imieniu oznacza natomiast, iż podmiot prowadzący działalność gospodarczą występuje jako podmiot niezależny prawnie od innych podmiotów, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki.

Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowane przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą. (…)”

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia z 12 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 935/14 podkreślił przy tym, że w przypadku osoby fizycznej o zorganizowanym charakterze działalności nie przesądza jej formalny status jako przedsiębiorcy. Jeżeli zachowanie podatnika spełnia wymienione wyżej przesłanki działalności gospodarczej, to uzyskiwany przez niego przychód należy zakwalifikować do tego właśnie źródła przychodów.

Jak zatem widać z powyższego, odpowiedź na pytanie, czy sprzedaż złomu nie spowoduje powstania przychodu podatkowego, nie jest zadaniem prostym. Jeżeli rzeczywiście ta występuje sporadycznie i ma miejsce po upływie co najmniej 6 miesięcy od nabycia złomu, podatnik nie musi się z niej rozliczać z fiskusem. Sprzedaż złomu przed upływem tego okresu skutkuje powstaniem przychodu, który trzeba rozliczyć w rocznym PIT. Jeżeli zaś podatnik będzie się zachowywał jak przedsiębiorca, przychód z tego tytułu należy zakwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej, który z fiskusem zawsze trzeba rozliczyć.