Strata z lat ubiegłych w zeznaniu PIT 2014 obniży podatek

Przeczytaj także: Strata z lat ubiegłych czy składki na ubezpieczenie zdrowotne: co odliczyć?

Pojęcie straty podatkowej, jak też zasady jej rozliczania, znalazły się w art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie należy do najdłuższych, niemniej zawiera kilka istotnych informacji, o których warto pamiętać przy rozliczaniu straty.

I tak, zgodnie z ust. 2 przytoczonej regulacji dochodem z danego źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli natomiast koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak rozliczyć poniesioną w latach wcześniejszych stratę podatkową?

Odpowiedź na to pytanie znalazła się w art. 9 ust. 3 przytoczonej ustawy. Mówi on, że o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Wskazana wyżej regulacja nie wydaje się być nadto skomplikowana, niemniej zawiera kilka bardzo istotnych informacji dla podatników rozliczających http://www.podatki.egospodarka.pl/118362,Strata-podatkowa-fiskus-ma-na-kontrole-5-a-nie-10-lat,1,68,1.html stratę podatkową>.

Pierwsza z nich mówi o możliwości rozliczenia straty jedynie w ramach tego źródła przychodów, w którym została ona poniesiona. Tym samym, jeżeli przykładowo strata zostanie poniesiona z tytułu prowadzonej firmy, nie będzie można jej skompensować np. z dochodami z umowy o pracę czy też przychodami/dochodami uzyskiwanymi z tzw. prywatnego najmu. Strata ta będzie mogła zostać rozliczona jedynie z przychodami/dochodami uzyskanymi z pozarolniczej działalności gospodarczej w następnych latach podatkowych.

Kolejna ważna informacja to czasookres, w którym poniesioną stratę można rozliczyć. Otóż podatnik ma na to pięć kolejnych lat podatkowych (przy czym w przypadku PIT-u rok kalendarzowy pokrywa się z rokiem podatkowym), następujących bezpośrednio po tym roku, w którym stratę poniesiono. Termin ten biegnie nieprzerwanie i po jego upływie prawo do rozliczenia straty bezwzględnie przepada. Jeżeli zatem przykładowo podatnik poniósł stratę w roku 2013, odlicza ją w latach 2014-2018. Po upływie tego okresu straty z roku 2013 odliczyć już nie będzie mógł bez względu na to, czy w ogóle przy rozliczaniu dochodów za te lata została ona uwzględniona czy też nie.

Trzecia istotna informacja, a wynikająca z przytoczonej regulacji prawnej, mówi o maksymalnym odliczeniu straty w jednym roku podatkowym. Tutaj ustawodawca wskazał, że jednorazowo nie można rozliczyć więcej, niż 50% poniesionej w danym roku podatkowym straty.

Warto przy tym pamiętać, że o ile ustawodawca wskazał górny limit odliczenia straty w jednym roku podatkowym, tak nie ma żadnych ograniczeń co do wysokości odliczenia minimalnego. Tym samym podatnik może podjąć decyzję o tym, że wdanym roku rozliczy połowę poniesionej wcześniej straty, 25% czy 10% jej wartości bądź też że nie rozliczy jej w ogóle. Oczywiście należy pamiętać, że wartość wykazanego odliczenia nie może przekroczyć uzyskanego w danym roku podatkowym w ramach danego źródła dochodu (bądź przychodu w przypadku podatników płacących ryczałt ewidencjonowany).

W gestii podatnika ustawodawca pozostawił także decyzję, w których latach stratę taką postanowi on odliczyć, o ile oczywiście zmieści się we wspomnianych wyżej 5 latach podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym stratę poniesiono. Ponadto w przypadku ponoszenia straty przez kilka ostatnich lat, podatnik decyduje także o tym, które z nich w danym roku rozliczy. Oczywiście zalecane jest rozliczanie strat poczynając od tych z lat najstarszych, gdyż na odliczenie tych jest najmniej czasu. Niemniej nie ma przeszkód, aby przyjąć inne rozwiązanie.

Strata poniesiona z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej

Działalność gospodarcza jest najczęściej kojarzonym przez podatników źródłem przychodów, w ramach którego rozlicza się stratę podatkową. A to dlatego, że najczęściej tutaj ona właśnie występuje. Warto też pamiętać, że prawo do jej rozliczenia mają ci podatnicy, którzy wybrali jedną z trzech form opodatkowania: skala podatkowa, podatek liniowy bądź ryczałt ewidencjonowany.

Prawo do rozliczenia straty mają zarówno przedsiębiorcy prowadzący firmę na własne imię i nazwisko jak i działający w ramach spółek osobowych. W obydwu przypadkach bowiem mamy do czynienia z jednym źródłem przychodu wymienionym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli pozarolniczą działalnością gospodarczą (mimo że forma prawna jej prowadzenia jest różna).

Przedsiębiorcy uwzględniający w swoich rozliczeniach stratę podatkową uwzględniają wszystkie wyżej opisane reguły (czyli rozliczenie jej w ramach jednego źródła przychodów i w zadanym okresie czasu).