Odliczenie strat z lat ubiegłych w PIT za 2020 r.

Przeczytaj także: Rozliczenie straty podatkowej z działalności gospodarczej

Dochodem z danego źródła przychodów (o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej) jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w danym roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, tak powstała różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy przy tym pamiętać, że ustawodawca mówi tutaj o wszystkich przychodach i kosztach uzyskanych/poniesionych w ramach danego źródła przychodów. Należy zatem dokonać sumowania w przypadku kilku różnych tytułów przychodów (i kosztów) uzyskiwanych w ramach jednego źródła. Przykładowo podatnik, który prowadzi działalność gospodarczą na własne nazwisko i jednocześnie jest wspólnikiem kilku spółek osobowych, to w dalszym ciągu uzyskuje przychody w ramach jednego źródła i powinien je na potrzeby podatku dochodowego sumować (chyba że część z nich jest opodatkowana inną formą).

Możliwość wynikająca z pkt 2 trafiła do ustawy o PIT z dniem 1 stycznia 2019 r. i ma zastosowanie do strat powstałych po 2018 r.

Zatem po raz pierwszy w rozliczeniu rocznym składanym za 2020 rok, podatnik który wykazał stratę w roku 2019, będzie mógł ją uwzględnić jednorazowo (a nie przez co najmniej 2 lata), według nowych zasad, o ile osiągnie wystarczający dochód, pozwalający na zmniejszenie podstawy opodatkowania o pełną kwotę straty z 2019 roku.

Straty za lat wcześniejszych, czyli powstałe przed 2019 r., będą rozliczane nadal na starych zasadach tzn. podatnicy mogą obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Odliczanie straty z uwagi na COVID-19

Podatnicy, którzy z powodu COVID-19, o którym mowa w ustawie o COVID-19:

1. ponieśli w 2020 r. stratę z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz
2. uzyskali w 2020 r. łączne przychody (tj. sumę przychodów uwzględnianych przy obliczaniu podatku na podstawie art. 27 ust. 1 i art. 30c ustawy PIT oraz ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych) z pozarolniczej działalności gospodarczej niższe o co najmniej 50% od łącznych przychodów uzyskanych w 2019 r. z tej działalności

– mogą jednorazowo obniżyć o wysokość tej straty, nie więcej jednak niż o kwotę 5.000.000 zł, odpowiednio dochód lub przychód uzyskany w 2019 r. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Warunki odliczenia straty

Aby skorzystać z możliwości rozliczenia straty, w danym w roku podatkowym musi wystąpić dochód do opodatkowania z tego samego źródła przychodu, z którego w roku (latach) ubiegłym strata została poniesiona. Brak takiego dochodu skutkuje brakiem możliwości rozliczenia straty podatkowej w tej jednostce czasowej.

W skrajnych przypadkach (gdy podatnik nie wykaże przez 5 lat odpowiednio wysokiego dochodu/przychodu), strata może wręcz przepaść.

Wysokość odliczonej straty określa podatnik – w dowolnie przez siebie przyjętej proporcji (nie więcej niż 50% poniesionej straty w jednym roku). Najkrótszy czas na rozliczenie straty (wg starych zasad) to dwa lata podatkowe, przy założeniu że pozwala na to wypracowany dochód/przychód. Na rozliczenie straty jest 5 kolejnych lat następujących bezpośrednio po roku, w którym została ona poniesiona. Po tym czasie część nieodliczona bezpowrotnie przepada.

W danym okresie rozliczeniowym może być rozliczona część straty z kilku poprzednich lat. Wysokość odliczenia – maksymalnie 50% kwoty poniesionej straty – należy ustalić odrębnie dla każdej ze strat podatkowych poniesionych w latach ubiegłych.

Strata podatkowa możliwa jest do rozliczenia w następujących deklaracjach podatkowych: PIT-36, PIT-36S, PIT 36L, PIT-36LS, PIT-28, PIT-28S, PIT-38.