Hodowla i sprzedaż gekonów zwolniona z podatku dochodowego?

Przeczytaj także: Rolnik może zarobić 20 000 zł nie płacąc podatku!

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. W 2018 r. nabył gekony na własne potrzeby (należące do entomofagów-owadożerców), które nie wymagają rejestracji. Zainteresowany obecnie zamierza hodować gekony i sprzedawać je osobom fizycznym oraz podmiotom gospodarczym w kraju.

Okres ich wzrostu o momentu wyklucia się z jaja do momentu umożliwiającego ich sprzedaż wynosi ok. 70 dni. Hodowla nie wymaga posiadania działki czy uprawy ziemi rolnej. Będzie prowadzona w odrębnym pomieszczeniu w mieszkaniu wnioskodawcy.

Gekony karmią się larwami mącznika oraz świerszczami, który wnioskodawca będzie nabywał od prywatnych hodowców na giełdach zoologicznych. Opisana działalność nie będzie wymagała uprawy i wykorzystywania roślin żywicielskich. Wnioskodawca nie jest rolnikiem w rozumieniu ustawy o podatku rolnym.

Wnioskodawca zadał pytanie, czy wskazana działalność jest działalnością rolniczą i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. pfpgroup - Fotolia.com

Hodowla gekonów to działy specjalne produkcji rolnej

Hodowla gekonów, jako entomofagów, mieści się w definicji działów specjalnych produkcji rolnej, a więc co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podatek jest tutaj jednak ustalany na podstawie powierzchni upraw roślin żywicielskich. Jeżeli te nie występują, podatku również nie będzie.

Definicję działalności rolniczej – dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych –zawiera art. 2 ust. 2 cytowanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo˗fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1. miesiąc ˗ w przypadku roślin,
2. 16 dni ˗ w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni ˗ w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące ˗ w przypadku pozostałych zwierząt
˗ licząc od dnia nabycia.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie określa, co dla celów opodatkowania tym podatkiem, rozumie się pod pojęciem działalności rolniczej. Przy czym przepisów wskazanej ustawy nie stosuje się (co do zasady) do przychodów uzyskiwanych z tej działalności.

Stosownie do art. 2 ust. 3 wyżej przywołanej ustawy, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W myśl art. 2 ust. 3a tej ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku numer 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem numer 2”.

Wskazane powyżej rozmiary norm szacunkowych (wartości obowiązujące od dnia 1 stycznia 2020 r.) zostały określone w Załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2019 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 2420). Załącznik ten ˗ „Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego” ˗ określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt, z uwagi na ich rozmiary, stanowią działy specjalne produkcji rolnej.

W komentarzu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (A. Bartosiewicz, PIT. Komentarz, LEX 2015, teza 8 do art. 2) zawarto następujące rozumienie terminu „entomofagi” ˗ „Entomofagami są zwierzęta drapieżne i pasożytnicze, jak również larwy owadów odżywiające się żywymi owadami. Hodowlą entomofagów będzie więc hodowla m.in.: sikor, nietoperzy, kameleonów, mrówkojadów, rączyc, baryłkarzy, czy mrówkolwów”.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że gekony przynależą do entomofagów (owadożerców). Z tego względu przytoczyć należy, że przywołany wyżej załącznik obejmuje swym zasięgiem hodowlę entomofagów (punkt 13 tabeli) wskazując jednocześnie na normę szacunkową dochodu rocznego w wysokości liczonej od 1 m2 powierzchni uprawy roślin żywicielskich.

Zgodnie z poczynionymi wyżej ustaleniami, podkreślenia wymaga okoliczność, że uprawa określonych roślin oraz hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w wymienionym wyżej rozporządzeniu. Informacje zawarte w Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego mają znaczenie w zakresie oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli dany rodzaj uprawy, czy też chów lub hodowla określonego gatunku zwierząt nie jest wymieniona w treści rozporządzenia, to należy uznać, że ta uprawa, hodowla, czy też chów jest działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej.

Stosownie do powyższego, hodowla gekonów, a więc ˗ zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy ˗ entomofagów, z uwagi na treść art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi działy specjalne produkcji rolnej. Zatem sprzedaż gekonów opodatkowana będzie na zasadach przewidzianych dla działów specjalnych produkcji rolnej.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika jednak, że gekony karmione będą larwami mączniaka oraz świerszczami. Pożywienie nie będzie pochodzić z własnych upraw Wnioskodawcy. Owady karmowe będą kupowane od prywatnych hodowców na giełdach zoologicznych. Hodowla nie będzie wymagała uprawy i wykorzystywania roślin żywicielskich.

Zatem, pomimo że hodowla będzie opodatkowana na zasadach przewidzianych dla działów specjalnych produkcji rolnej, to obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowych transakcji nie wystąpi, gdyż stawka podatku w przypadku działalności wskazanej w treści art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustalana jest w zależności od powierzchni upraw roślin żywicielskich, których to Wnioskodawca dla potrzeb prowadzonej hodowli nie wykorzystuje/nie uprawia.

Innymi słowy, sprzedaż gekonów (w opisanych warunkach, tzn. o ile dla potrzeb ich hodowli nie będą uprawiane bądź wykorzystywane rośliny żywicielskie) będzie wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych. (…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów