Zakupy z dotacji zwolnionej od podatku są kosztem firmy

Przeczytaj także: Wyposażenie sfinansowane dotacją jest kosztem podatkowym

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca prowadzi firmę od grudnia 2017 r. Z tego tytułu rozlicza się na zasadach ogólnych i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Dnia 28 listopada 2017 r. zainteresowany otrzymał jednorazową pomoc z Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej. Otrzymane pieniądze przeznaczył na zakup sprzętu niezbędnego do prowadzenia firmy, tj. laptopa, projektora, drukarki, mebli, wyposażenia, materiałów biurowych, narzędzi serwisowych, oprogramowania komputerowego i komponentów elektronicznych. Każdy zakup nie przekroczył kwoty 3.500 zł. Powyższe stały się w związku z tym wyposażeniem firmy a nie środkami trwałymi

Opisane zakupy zostały w całości sfinansowane z otrzymanej dotacji. Z własnych środków wnioskodawca pokrył jedynie koszt ich transportu. Zainteresowany zadał pytanie, czy wymienione zakupy stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodu prowadzonej firmy? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…)Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy – jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 omawianej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze treść przytoczonej regulacji, należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:
• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup/wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub nabycie wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2018 r., poz. 1265, ze zm.).

Natomiast stosownie do art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, starosta z Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu lub poszukującemu pracy, o którym mowa w art. 49 pkt 7, jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanych z podjęciem tej działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia.

W myśl art. 46 ust. 6 pkt 1 i 2 ww. ustawy: minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia m. in.:
• szczegółowe warunki i tryb dokonywania refundacji, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 1a oraz ust. 1a (pkt 1),
• szczegółowe warunki i tryb przyznawania bezrobotnemu jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej, o których mowa w ust. 1 pkt 2 (pkt 2) (...).

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Poniesiony wydatek może zatem zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, w myśl powołanego przepisu, o ile spełnia łącznie następujące warunki:
• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Warunkiem zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego między poniesionymi wydatkami a przychodami z prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej oraz należyte udokumentowanie poniesionych wydatków.

Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1, jak i art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że co do zasady nie ma przeszkód, aby podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup składników majątku, niezaliczonych do środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych, a które zostały sfinansowane ze środków dotacji otrzymanej z urzędu pracy. Jak wskazano wyżej, warunkiem jest związek przyczynowo-skutkowy między poniesionymi wydatkami a przychodami z prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. (…)

Mając na uwadze powyższe regulacje i przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, że wydatki na zakup składników majątku, niezaliczonych do środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych, a więc stanowiące wyposażenie, poniesione ze środków uzyskanych z Funduszu Pracy, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, Wnioskodawca słusznie uznał, że wydatki poniesione przez Niego na zakup wyposażenia, niestanowiącego środków trwałych, o wartości jednostkowej nieprzekraczającej kwoty 10 000 zł netto, sfinansowanego z przyznanej jednorazowej dotacji z Urzędu Pracy, stanowią koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej w momencie poniesienia wydatków. Jak wskazano wyżej, warunkiem zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego między poniesionymi wydatkami, a przychodami z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz należyte udokumentowanie poniesionych wydatków.

Reasumując – otrzymana dotacja z urzędu pracy jest zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie wydatki pokryte z ww. dofinansowania, poniesione na zakup składników majątku niestanowiących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.(…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów