Podatek od nieruchomości za budynek i budowle: będą masowe zwroty z gmin

Przeczytaj także: Farmy wiatrowe zapłacą wyższy podatek od nieruchomości

Orzeczenie TK stanowi więc podstawę do dochodzenia przez podatników nienależnie pobranej nadpłaty od podatku od nieruchomości (w niektórych przypadkach – wraz z oprocentowaniem nadpłaty liczonym od dnia jej powstania).

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego zapadł 13 grudnia 2017 r. (sygn. akt SK 48/15). Sentencja orzeczenia wskazuje na niezgodność art. 1a ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1785 i 2141) z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie, w jakim umożliwia uznanie za budowlę obiektu budowlanego, który spełnia w rzeczywistości kryteria budynku.

Trybunał Konstytucyjny, rozstrzygając kwestię kwalifikacji obiektów budowlanych w kontekście odprowadzanego od nich podatku od nieruchomości, jednoznacznie przeciwstawił się interpretacjom przepisów prawa dokonywanym przez polskie organy podatkowe.

W ocenie Trybunału czynności tych organów, które uznawały część obiektów budowlanych za budowle, były nieuprawnione i działały na szkodę podatników. Ponadto TK zdecydował, że jeżeli podmiot odprowadzał podatek od budowli, choć obiekt spełniał definicję budynku, jest uprawniony do złożenia wniosku o zwrot nadpłaty za lata 2012–2017.

Budynek nie jest budowlą – Trybunał odwołał się do zasady in dubio pro tributario

Omawiany wyrok został wydany przez Trybunał Konstytucyjny w następstwie wniesienia skargi kasacyjnej, której podstawą było wykazanie, że organy podatkowe w sposób nieuprawniony dokonują zawyżenia zobowiązań do zapłaty należnego podatku od nieruchomości. Skarżąca spółka wywodziła, że jest to wynikiem wadliwego zastosowania do obiektów wyczerpujących definicję budynku zasad określania wysokości zobowiązania podatkowego jak dla budowli. W wyniku takiego działania organów podmiot narażany był na bezzasadne zwielokrotnienie należnej kwoty podatku. Zgodnie bowiem z obowiązującymi przepisami budynki są opodatkowane od powierzchni, podczas gdy budowle podlegają dwuprocentowemu podatkowi od wartości. Strata dla podatnika w przypadku nieprawidłowego zakwalifikowania jego obiektu jest więc oczywista.

Dotychczasowa praktyka organów podatkowych oraz sądów administracyjnych zakładała, że występowanie ustawowych cech świadczących o zakwalifikowaniu obiektu budowlanego jako budynku nie stanowiło kryterium decydującego, choć powinno. Kwestie istotne – takie jak trwałość wiązania z gruntem, wydzielenie z przestrzeni za pomocą przegród, posiadanie fundamentów czy dachu – musiały ustępować wielokrotnie przesłankom funkcjonalnym niezrozumiałym dla podatników. Organy bowiem, aby uznać obiekt za budynek, stosowały dodatkowe kryteria, np. możliwość wejścia osób do środka obiektu, do czego nie były uprawnione.

Omawianym wyrokiem Trybunał Konstytucyjny przeciwstawił się bezprawnemu działaniu na szkodę podatnika. Uzasadnił również, że przestrzeganie zasady in dubio pro tributario jest warunkiem koniecznym zapewnienia podmiotom zobowiązanym niezbędnego poziomu bezpieczeństwa prawnego. Fakt, że w tej sprawie Trybunał uznał za niezbędne skorzystanie z zasady rozstrzygania wątpliwości interpretacyjnych na korzyść podatników, powinien wpłynąć na decyzje organów podatkowych rozpoznających sprawy z zakresu ustalania wymiaru podatku nie tylko od nieruchomości.

Uprawnienia podatnika po ogłoszeniu wyroku – żądanie zwrotu nadpłaty

Analiza stanu faktycznego oraz utrwalonej praktyki wskazuje, że w wielu przypadkach, choć formalnie w sprawie powoływano się na wszystkie elementy definicji niezbędne do uznania obiektu budowlanego za budynek, organy podatkowe oceniały obiekty jako budowle – po to, by naliczyć wyższy podatek od nieruchomości.

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego nie tylko wyznacza kierunki prawidłowej interpretacji skarżonego przepisu oraz rozumienia definicji budynków i budowli, lecz także przyznaje pokrzywdzonym podatnikom prawo do wystąpienia z żądaniem o zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości lub prawo wznowienia postępowania przez uprawnione podmioty.


Warto zaznaczyć, że wyrok w opisywanej sprawie został ogłoszony w Dzienniku Ustaw RP 27 grudnia 2017 r., pod pozycją 2432. Data ogłoszenia jest niezmiernie istotna dla podatników, którzy chcą skorzystać ze swoich praw.

Podatnik ma prawo wznowić postępowanie

Następnym uprawnieniem zainteresowanych podatników wynikającym z wyroku Trybunału Konstytucyjnego jest możliwość złożenia wniosku o wznowienie postępowania. Dotyczy to prawomocnie zakończonego postępowania zarówno przed organem podatkowym (w tym wypadku termin wynosi 30 dni od momentu ogłoszenia wyroku Trybunału), jak i w sprawie sądowoadministracyjnej (tu termin na skargę wynosi 3 miesiące od dnia wejścia w życie orzeczenia).