W 2018 r. kwota wolna od podatku w PIT w górę

Przeczytaj także: W 2019 r. ryczałt ewidencjonowany od prywatnego najmu ograniczony

Wyższa kwota wolna

Projekt został przyjęty przez rząd 2 października 2017 r. Zakres planowanych zmian jest bardzo szeroki. Poniżej opiszemy tylko wybrane.

Pierwszą z nich - bardzo istotną dla mało-zarabiających - jest podwyższenie kwoty wolnej od podatku. Z obecnych 6.600 zł ma ona podskoczyć do 8.000 zł. Niestety tak jak obecnie - prawo do niej będą mieć tylko ci, których roczne dochody nie przekroczą 8.000 zł

Utrzymana ma zostać degresywna kwota wolna dla dochodów, które stanowią podstawę opodatkowania przekraczającą 8.000, lecz nieprzekraczającą 13.000 zł (obecnie górny próg wynosi 11.000 zł), a także dla dochodów na poziomie od 85 528 do 127 000 (tutaj nie ma zmian).

W związku z powyższym zmiany (na plus) najbardziej odczują podatnicy, których roczne dochody nie przekraczają 8.000 zł, a po nich ci, których roczne dochody nie przekraczają 13.000 zł. Dla reszty społeczeństwa nowelizacja w tym zakresie nie przyniesie żadnych korzyści finansowych. Oczywiście należy pamiętać, że chodzi tutaj wyłącznie o dochody opodatkowane skalą podatkową. Ważne, aby ich wartość nie przekroczyła określonych limitów - wówczas podatnikowi będzie przysługiwała wyższa kwota wolna od podatku (bez względu na wartość uzyskiwanych przychodów opodatkowanych w inny sposób, np. ryczałtem czy podatkiem liniowym; ważne nie są też dochody kapitałowe, ze sprzedaży nieruchomości itp.).

Wyższy limit kosztów

Nowelizacja jest także ukłonem w stronę artystów i twórców, którzy przy rozliczaniu podatku korzystają ze zryczałtowanych 50% kosztów uzyskania przychodu. Obecnie tak obliczane i stosowane koszty nie mogą przekraczać 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej. Granica ta wynosi 85 528 zł, w związku z tym roczne 50% koszty uzyskania przychodu mogą wynosić maksymalnie 42 764 zł

Nowelizacja nie przewiduje także zmiany obowiązujących już od wielu lat progów skali podatkowej.

Jednorazowa amortyzacja do 10.000 zł

Każdy przedsiębiorca wie, że obecnie środki trwałe (oraz wartości niematerialne i prawne) zaczynają się od wartości początkowej wynoszącej 3.500 zł. Jest to oczywiście pewne uproszczenie. Składniki majątku, które mają służyć firmie dłużej niż rok, a ich wartość początkowa nie przekracza tej kwoty, mogą bowiem zostać od razu odniesione w ciężar kosztów tudzież uznane za środki trwałe z możliwością jednorazowego odpisu amortyzacyjnego bądź „zwykłej” amortyzacji. Niemniej do tej kwoty wydatek związany z nabyciem takiego składnika majątku (bądź wartości niematerialnej i prawnej) można od razu rozliczyć w kosztach podatkowych.

To samo tyczy się modernizacji i ulepszeń posiadanych środków trwałych. Jeżeli ich wartość w trakcie roku nie przekracza 3.500 zł - trafiają one od razu do kosztów podatkowych. Jeżeli limit ten zostanie przekroczony - powiększą one wartość początkową środka trwałego, od której są dokonywane odpisy amortyzacyjne (odnoszenie w ciężar kosztów takich wydatków zostanie zatem rozłożony w czasie).

Projektodawcy nowelizacji uznali, że tak niski limit odstaje od obecnych uwarunkowań gospodarczych i chcą go podnieść do 10.000 zł

Dwie stawki ryczałtu dla prywatnego najmu

Podatnicy uzyskujący przychody z prywatnego najmu mogą obecnie z tego tytułu opłacać ryczałt ewidencjonowany wg 8,5% stawki podatku - bez względu na wartość tych przychodów. Ustawodawca postanowił to zmienić. Pierwotnie uznano, że zmiany w tym zakresie miały wejść w życie z początkiem 2019 r. Do ryczałtu mieli być uprawnieni tylko ci, których roczne przychody z najmu (uzyskane w poprzednim roku podatkowym) nie przekraczałyby 100.000 zł. Ci „zarabiający” więcej byliby skazani na skalę podatkową.

Powyższe postanowiono jednak zmodyfikować. Zgodnie z obecnym projektem nowelizacji w dalszym ciągu każdy będzie mógł opłacać ryczałt o przychodów ewidencjonowanych z prywatnego najmu, z tym że stawka ryczałtu w wysokości 8,5% dostępna będzie jedynie do 100.000 zł przychodów, zaś ich nadwyżka będzie opodatkowana stawką 12,5%.
Zmianie uległ także planowany termin wejścia w życie zmian - na początek 2018 r.

Inne zmiany

Projekt nowelizacji zakład ponadto także m.in.:

• wyodrębnienie w ustawie o CIT źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i ich oddzielenie od innych dochodów
• modyfikację przepisów ograniczających wysokość odliczanych odsetek (kosztów finansowania dłużnego)
• modyfikację przepisów dotyczących kontrolowanej spółki zagranicznej (CFC)
• modyfikację przepisów regulujących funkcjonowanie podatkowych grup kapitałowych
• wprowadzenie przepisów limitujących wysokość kosztów uzyskania przychodów związanych z umowami o usługi niematerialne (np. umowy licencyjne, usługi doradcze, zarządzania i kontroli) oraz związanych z korzystaniem z wartości niematerialnych i prawnych
• zwolnienie z obowiązku wpłacania zaliczki na podatek, jeżeli kwota takiej zaliczki (podlegająca wpłacie) nie przekroczy 1.000 zł i inne.

Nowe rozwiązania w zdecydowanej większości mają obowiązywać od przyszłego roku. Część z nich będzie natomiast obowiązywać wstecz - już w roku 2017, mimo że ustawa ma wejść w życie z dniem 1 stycznia 2018 r.