Płatności gotówką w kosztach podatkowych: przepisy przejściowe

Przeczytaj także: Płatność gotówką i koszty podatkowe: transakcja zdaniem fiskusa

Z początkiem 2017 r. do ustaw o podatku dochodowym trafiły dwa nowe przepisy: art. 22p ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 15d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Znowelizowane zostały także regulacje ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wspomniane ograniczenie w zakresie zaliczania do kosztów podatkowych określonych transakcji obowiązuje od 1 stycznia 2017 r. Przepisy przejściowe (a mówiąc dokładniej - art. 4 i 5 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej) jednakże rozciągają je także na transakcje wcześniejsze.

Otóż generalnie wspomniane wyżej regulacje, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizacyjną, mają zastosowanie do płatności dokonywanych (nie zawartych transakcji) w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2016 r.

Powyższego nie stosuje się jedynie do płatności dotyczących transakcji zawartych przed dniem wejścia w życie nowelizacji (czyli 1 stycznia 2017 r.), jeżeli wartość transakcji nie przekracza limitu 15.000 euro.

Wyjątkiem od powyższego są jedynie te transakcje, które zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przed dniem 01 stycznia 2017 r. Ich późniejsze uregulowanie (w 2017 r.) w całości bądź części gotówką nie będzie skutkować wyłączeniem z kosztów uzyskania przychodu.