Strażnik straży miejskiej zapłaci podatek od ekwiwalentu za pranie

Przeczytaj także: Ekwiwalent za pranie odzieży roboczej w podatku dochodowym

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca wypłaca strażnikom straży miejskiej ekwiwalent miesięczny za pranie umundurowania. Ekwiwalent ten jest wypłacany na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o strażach gminnych z dnia 29 sierpnia 1997 r. w związku z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1998 r. w sprawie umundurowania, legitymacji, dystynkcji i znaków identyfikacyjnych strażników gminnych oraz art. 237 (9) paragraf 2 i 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks Pracy, mówiących zdaniem zainteresowanego, że strażnikom straży miejskiej przysługuje umundurowanie służbowe oraz ekwiwalent miesięczny za pranie elementów umundurowania.

Zadano w związku z tym pytanie, czy wypłacany ekwiwalent jest zwolniony z podatku dochodowego? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(...) Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą PIT”. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody (w tym ze stosunku pracy), z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy PIT oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jakim jest stosunek pracy, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym, z kolei przychodami z tego źródła są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 9 ust. 2 i art. 11 ust. 1 ustawy PIT).

Kliknij, aby powiekszyć

fot. M.Tomczak - Fotolia.com

Straż miejska

Wypłacany strażnikom straży miejskiej ekwiwalent za pranie munduru należy obciążyć podatkiem dochodowym. Mundur nie jest bowiem odzieżą roboczą, w związku z czym obowiązek jego wypłacania nie wynika z przepisów prawa pracy.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy PIT wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. (...)

Na mocy art. 21 ust. 1 ustawy o strażach gminnych w związku z rozporządzeniem w sprawie umundurowania, legitymacji, dystynkcji i znaków identyfikacyjnych strażników gminnych, strażnik gminny podczas wykonywania czynności służbowych jest obowiązany nosić określone umundurowanie.

Natomiast w myśl art. 237[7] § 1 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:
1. jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,
2. ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

Ponadto na podstawie art. 237[9] § 2 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe, oraz zapewnić odpowiednio ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie.

Jeżeli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika – art. 237[9] § 3 Kodeksu pracy.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt analizowanego stanu faktycznego należy przywołać opinię Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, z której wynika, że jako odzież roboczą należy uznawać odzież spełniającą wymagania Polskich Norm i przeznaczoną do wykonywania prac, o których mowa w art. 237[7] § 1 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późń. zm.), przy których występuje wymienione w pkt 1 intensywne brudzenie lub działają czynniki powodujące przyspieszone niszczenie odzieży lub gdy wymienione w pkt 2 inne okoliczności narzucają konieczność jej stosowania (np. gdy wymagana jest szczególna czystość lub ze względów bezpieczeństwa musi być stosowany określony krój odzieży).

Mundury, zdefiniowane w przepisie art. 10 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz. U. Nr 31, poz. 130, z późn. zm.), nie są odzieżą roboczą w rozumieniu przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Służą one do oznaczania przynależności do określonej jednostki organizacyjnej lub wykonywania określonych funkcji albo służby.

Wydaje się, że ustawowy tryb ustanowienia mundurów oraz określenie ich wzorów rozporządzeniem Rady Ministrów, pozwalają uznać umundurowanie strażników gminnych za mundur w rozumieniu ww. ustawy o odznakach i mundurach.

W takim przypadku do mundurów nie powinien być stosowany przepis art. 237[9] § 3 Kodeksu pracy.

Uwzględniając zatem wyżej przytoczoną opinię Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej należy uznać za nieuzasadnione powoływanie – jako podstawy prawnej przyznania ekwiwalentu za pranie umundurowania strażników gminnych – przepisów art. 237[9] § 2 i 3 Kodeksu pracy. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika także, aby przedmiotowy ekwiwalent przysługiwał na mocy innych przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy.

Skoro zatem prawo do ekwiwalentu za pranie umundurowania straży gminnej jak również zasady jego przyznawania nie wynikają z przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, to przedmiotowe świadczenie otrzymywane przez pracownika straży gminnej nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy PIT.(...)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów