Kiedy usługa prawnika czy doradcy podatkowego w koszty firmy?
2015-10-22 13:28
Przeczytaj także: Korekta kosztów na darowiznę towarów handlowych ale nie wyposażenie
Odpowiedź w zakresie pytania nr 1.
Odnosząc powyższe do ponoszonych przez Spółkę wydatków związanych z korzystaniem z usług doradztwa prawnego jak i podatkowego, należy stwierdzić, iż nie mogą być one powiązane z konkretnym przychodem uzyskanym przez Spółkę. Niewątpliwie wiążą się jednak z prowadzoną przez Nią działalnością. Z tych też względów wydatki poniesione z tego tytułu mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.(...)
Odpowiedź w zakresie pytania nr 2.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidują bezpośredniego wyłączenia wydatków związanych z postępowaniem sądowym oraz postępowaniem przed organami administracyjnymi, w tym podatkowymi, kosztów zastępstwa procesowego oraz wpisu i opłat sądowych z kosztów uzyskania przychodów, zasadnicze znaczenie dla dokonania oceny możliwości zaliczenia wskazanych kosztów do kosztów uzyskania przychodu będzie miało określenie, czy powyższe koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Jednak należy mieć na uwadze zapis art. 16 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyłączający z kosztów uzyskania przychodów koszty egzekucyjne występujące po stronie dłużnika. Koszty egzekucyjne obciążające wierzyciela nie są bowiem związane z niewykonaniem zobowiązań, ale wiążą się z realizacją przysługującego mu roszczenia. Jeżeli zatem wierzyciel w celu wyegzekwowania należności poniesie koszty egzekucyjne, których zwrotu nie uzyska z powodu bezskuteczności egzekucji, będzie mógł zaliczyć poniesione z tego tytułu wydatki do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te – mające na celu osiągniecie przychodu w postaci wyegzekwowanego świadczenia – mieszczą się w ogólnej formule kosztów z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Nie obejmuje ich wyjątek zawarty w art. 16 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy, ponieważ osoba wydatkująca nie jest tą, która nie wykonała zobowiązania. Natomiast sytuacja, w której koszty egzekucyjne powstały z winy wierzyciela, na przykład, gdy wierzyciel spowodował wszczęcie egzekucji, mimo, że dłużnik spełnił świadczenie, co doprowadziło z kolei do obciążenia kosztami tego pierwszego, wówczas przeszkodą do zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów nie jest jednak art. 16 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy, lecz niecelowość wydatku, która wyklucza zastosowanie art. 15 ust. 1 tej ustawy. Omawiany przepis art. 16 ust. 1 pkt 17 dotyczy kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań cywilnoprawnych (np. koszty egzekucji należności za wykonanie umowy o dzieło) oraz kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań publicznoprawnych (np. koszty egzekucji podatku). Kosztami egzekucyjnym są koszty poniesione bezpośrednio w toku postępowanie egzekucyjnego, związane z tym postępowaniem i orzeczone przez organ egzekucyjny.
Powyżej wymienione koszty związane z konkretnym postępowaniem przed sądem powszechnym, czy też przed organem administracji publicznej, w tym podatkowej, u wierzyciela, zasądzone – nawet jeżeli nie zostały jeszcze faktycznie wyegzekwowane od dłużnika – tj. koszty sądowe, koszty zastępstwa procesowego, opłaty sądowe, o których mowa wyżej, są przychodem należnym stosownie do postanowień art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto, u wierzyciela koszty sądowe oraz koszty zastępstwa procesowego, opłaty sądowe, w wysokości zasądzonej przez sąd, czy też organ administracji publicznej, zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów. Również w przypadku przegrania procesu przez powoda, powyższe koszty stanowić będą koszty uzyskania przychodów, gdyż wstępując na drogę postępowania sądowego lub administracyjnego działa on z zamiarem zachowania, bądź zabezpieczenia źródła przychodów. Zatem przedmiotowe wydatki u powoda – niezależnie od rezultatu procesu – mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych.
U dłużnika natomiast, każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, w oparciu o konkretne okoliczności faktyczne. Nie można założyć, że w każdej sytuacji koszty związane z konkretnym postępowaniem przed sądem powszechnym czy też organem administracji publicznej będą podlegały lub też nie, zaliczeniu do koszów podatkowych. Jeśli ponoszone koszty postępowania spełniać będą przesłanki ustawowe, dla zaliczenia ich do kosztów podatkowych nie będzie wówczas przeszkód dla takiej ich podatkowej kwalifikacji.
W sytuacji gdy działania dłużnika zmierzają do obrony majątku i zabezpieczenia źródeł przychodu, to koszty związane z konkretnym postępowaniem przed sądem powszechnym czy też organem administracji publicznej ponoszone przez dłużnika, bądź zwracane na rzecz strony przeciwnej w wyniku przegranego sporu sądowego lub administracyjnego, stanowią koszty uzyskania przychodu, przy założeniu, że np.:
• nie występuje ewidentna wina umyślna,
• nie dochodzi do obejścia przepisów prawa,
• nie wynika z działań podatnika niezgodnych z zasadami współżycia społecznego,– przez dłużnika w spornej sprawie;
• świadczenie zostało zasądzone jedynie na podstawie zasad współżycia społecznego;
• dłużnik nie podejmował działań zmierzających do nieuzasadnionego przedłużenia postępowania;
• wysokość roszczenia wynikła z zaniedbań wierzyciela w dochodzeniu świadczenia. (...)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
Czy karę umowną za zerwanie nieopłacalnej umowy można zaliczyć do kosztów podatkowych?1 2
oprac. : Ministerstwo Finansów
Przeczytaj także
Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ
Komentarze (0)
![Rynek reklamy wideo wzrósł w I kwartale 2024 r. o 13,3% [© Pexels z Pixabay]](https://s3.egospodarka.pl/grafika2/marketing-i-reklama/Rynek-reklamy-wideo-wzrosl-w-I-kwartale-2024-r-o-13-3-259811-50x33crop.jpg "Rynek reklamy wideo wzrósł w I kwartale 2024 r. o 13,3% [© Pexels z Pixabay]")
Rynek reklamy wideo wzrósł w I kwartale 2024 r. o 13,3%
