Sprzedaż dla osób prywatnych ze stawką VAT 0%?

Przeczytaj także: Eksport towarów: korekta podatku VAT należnego

Przede wszystkim tak preferencyjnej stawki nie zastosujemy do sprzedaży krajowej. Towar pozostający w Polsce jest sprzedawany bowiem w większości przypadków ze stawką podstawową, rzadziej można stosować stawki obniżone w wysokości 5 czy 8 proc.

Także sprzedaż towarów obywatelom krajów unijnych nie pozwoli na stosowanie tak preferencyjnej stawki (powodującej, że VAT nie wystąpi). Dostawa towarów do innych państw członkowskich UE będzie bowiem opodatkowana jako dostawa krajowa z właściwą tu stawką podatku (jako tzw. sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju), bądź – po przekroczeniu określonego limitu – wg stawki kraju, do którego towar trafia.

Jeżeli jednak towar ma opuścić terytorium Unii Europejskiej nie ma przeszkód, aby potraktować taką sprzedaż jako eksport, nawet gdy kupujący nie prowadzi firmy. Ważne jednak, aby sprzedawca posiadał odpowiednie dokumenty.

Stawkę podatku w wysokości 0% w eksporcie towarów stosuje się pod warunkiem, że podatnik posiada przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Jeżeli do tego czasu niezbędnych dokumentów nie otrzyma, nie wykazuje tej transakcji w deklaracji, a wykazuje ją w miesiącu następnym. Jeżeli i do tego czasu dokumenty do niego nie dotrą, obowiązany jest zastosować do transakcji właściwą stawkę krajową (z reguły 23%). Późniejsze otrzymanie dokumentów potwierdzonych przez urząd celny, a potwierdzających wywóz towarów poza UE uprawnia sprzedawcę do dokonania odpowiednich korekt.

Powyższe niestety niesie ze sobą pewne ryzyko. Decydując się na sprzedaż eksportową bowiem sprzedawca już na etapie sprzedaży stosuje stawkę preferencyjną w wysokości 0%. Oznacza to, że otrzymuje od kupującego kwotę bez podatku. Gdy nabywcą jest klient indywidualny (osoba prywatna), z reguły to on bierze na siebie obowiązki związane z odprawą celną tego towaru. Może tym samym nie przesłać sprzedawcy niezbędnego dokumentu potwierdzonego przez urząd celny, że towar opuścił terytorium Unii.

Powyższe jest z kolei równoznaczne z naliczeniem od takiej sprzedaży właściwej stawki krajowej, co wiąże się także z odprowadzeniem tego podatku do urzędu nawet wówczas, gdy nabywca mu go nie zapłacił.

Rozwiązanie takie, choć ryzykowne, jest jak najbardziej dopuszczalne. Przepisy podatkowe nie uzależniają bowiem traktowania transakcji jako eksportowej od statusu nabywcy, a jedynie faktycznego przemieszczenia towarów w wykonywaniu czynności opodatkowanych. Niemniej aby zastosować stawkę preferencyjną, niezbędne są dokumenty potwierdzające, że przemieszenie takie faktycznie wystąpiło.