Pożyczka dla spółki jawnej: odsetki a koszty uzyskania przychodu

Przeczytaj także: Wynagrodzenia i składki ZUS w przekształconej spółce komandytowej

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Obok niego występuje jeszcze sześciu innych wspólników, gdzie wszyscy są osobami fizycznymi. Jeden z nich (inny niż wnioskodawca) zawarł ze spółką umowę pożyczki, na mocy której pożyczył jej środki finansowe na określony czas. Spółka spłaciła tę pożyczkę wraz z odsetkami. Wnioskodawca zadał pytanie, czy zapłacone odsetki od pożyczki stanowią dla niego koszty uzyskania przychodu w części, w jakiej uczestniczy on w zyskach spółki? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:
• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. Tombaky - Fotolia.com

Pożyczka

Jeżeli wydatki na spłatę odsetek od zaciągniętej przez spółkę jawną pożyczki od jednego ze wspólników, spełniają ogólną definicję kosztów uzyskania przychodu, to wydatki takie mogą stanowić dla wspólników tej spółki podatkowe koszty uzyskania przychodów w takiej części, w jakiej posiadają oni prawo do udziału w zysku spółki.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia określonego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Podkreślić przy tym należy, że ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego poniesienia kosztu z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem tego źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od własnego kapitału, włożonego przez podatnika w źródło przychodów. Jednocześnie zauważyć należy, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Przy czym, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:
1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jeden ze wspólników spółki jawnej (inny niż Wnioskodawca) udzielił spółce pożyczki pieniężnej. Spółka, zgodnie z umową pożyczki, oddała wspólnikowi kwotę pożyczki wraz z odsetkami.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że o ile wydatki z tytułu spłaty przez spółkę jawną odsetek od pożyczki udzielonej tej spółce przez innego niż Wnioskodawca wspólnika tej Spółki, spełniają ogólne warunki zaliczenia wydatków do kosztów podatkowych określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to wydatki te mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów, w takiej części w jakiej posiada on prawo do udziału w zysku spółki. W przedmiotowej sprawie nie ma bowiem zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, gdyż stroną zawartej umowy pożyczki (pożyczkodawcą) jest inny niż Wnioskodawca wspólnik spółki jawnej. (…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów