Paliwo do samochodu a koszty uzyskania przychodu przy umowie o pracę

Przeczytaj także: Umowa zlecenie z więźniem: jakie koszty uzyskania przychodu?

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca dojeżdża codziennie do zakładu pracy 38 km w jedną stronę. Ponieważ nie ma komunikacji publicznej, w tym celu wykorzystuje własny samochód o pojemności silnika 1995 cm³. Określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych zryczałtowane koszty uzyskania przychodów przewidziane dla wynagrodzenia z umowy o pracę nie są w stanie pokryć kosztów wnioskodawcy związanych z dojazdem do pracy. Nie może on też odliczyć faktycznie ponoszonych kosztów z tytułu dojazdu, a udokumentowanych imiennymi biletami miesięcznymi. W związku z tym wnioskodawca zadał pytanie, czy do kosztów tych może zaliczyć wydatki na użytkowanie własnego pojazdu liczone tzw. kilometrówką? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłem przychodu jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Koszty uzyskania przychodów regulują przepisy rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22 ust. 1 tej ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. Hayati Kayhan - Fotolia.com

Tankowanie

Podatnik uzyskujący przychody z wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę nie może zaliczyć do kosztów uzyskania tego przychodu faktycznie ponoszonych wydatków na zakup paliwa służącego do napędu jego samochodu wykorzystywanego na dojazdy do pracy poza miejscem zamieszkania.

Stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:
1. wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
2. nie mogą przekroczyć łącznie 2.002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
3. wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę,
4. nie mogą przekroczyć łącznie 2.502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Przepis art. 22 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 2, są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte przez pracownika lub przez płatnika pracownika w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

Sformułowanie zawarte w ww. przepisie wskazuje, że koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy podatnik może przyjąć w wysokości wydatków faktycznie poniesionych tylko wówczas, gdy spełnione są jednocześnie następujące przesłanki:
• wydatki dotyczą dojazdu do zakładu pracy lub zakładów pracy środkami transportu wskazanymi w tym przepisie,
• wydatki zostały faktycznie poniesione przez podatnika i są wyższe od określonych ustawowo kosztów zryczałtowanych,
• wydatki zostały udokumentowane wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że w faktycznie poniesionej wysokości mogą być uwzględnione wydatki na dojazd do zakładu pracy wyłącznie środkami transportu wymienionymi w przepisie, tj. środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej. Literalne brzmienie art. 22 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że wymienione w nim środki transportu stanowią katalog zamknięty. Nie istnieje zatem możliwość wykazania w rozliczeniu rocznym wydatków w wysokości faktycznie poniesionej na dojazd do zakładu pracy środkami transportu innymi aniżeli wymienione enumeratywnie w powołanym wyżej przepisie, tj. np. własnym samochodem. (…)

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów faktycznie poniesionych wydatków na dojazd własnym samochodem do pracy, ponieważ nie zostały spełnione warunki określone w art. 22 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na to, że miejsce stałego zamieszkania Wnioskodawcy jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy a Wnioskodawca nie korzysta ze środków transportu, o których mowa w art. 22 ust. 11 cyt. ustawy, lecz dojeżdża do pracy własnym samochodem, przysługują mu koszty uzyskania przychodu ze stosunku pracy w wysokości wynikającej z art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca nie może w ogóle odliczyć od dochodu kosztów związanych z użytkowaniem własnego samochodu w celu dojazdu do miejsca pracy. Jednocześnie wskazać należy, iż okoliczności, że ryczałtowe koszty uzyskania przychodu nie są w stanie pokryć kosztów Wnioskodawcy związanych z dojazdem do pracy oraz brak możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z odliczenia kosztów dojazdu udokumentowanych imiennymi biletami miesięcznymi, z uwagi na brak komunikacji publicznej pomiędzy miejscem zamieszkania Wnioskodawcy a miejscem jego zakładu pracy, pozostają w przedmiotowej sprawie bez znaczenia. (…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów