Podatek VAT UE: Usługi na materiale powierzonym

Przeczytaj także: Świadczenie usług kompleksowych czy sprzedaż towarów dla kontrahenta?

Miejsce opodatkowania VAT usług na ruchomym majątku rzeczowym w pierwszej kolejności uzależnione jest od tego, jaki status podatkowy ma nabywca. Jeżeli jest nim podatnik, miejsce to określa się na zasadach ogólnych wyrażonych w art. 28b ustawy o VAT, a więc tam, gdzie usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce wykonywania działalności gospodarczej bądź zwykłe miejsce pobytu (w przypadku braku dwóch pierwszych). Inaczej jest w przypadku usług świadczonych na rzecz niepodatnika. Tutaj, zgodnie z art. 28h pkt 2 ustawy miejscem ich opodatkowania jest miejsce, gdzie usługi te są faktycznie wykonywane.

Z reguły wykonanie określonych usług na rzeczowym majątku ruchomym jest danemu przedsiębiorcy zlecane przez inną firmę. Co za tym idzie, jeżeli usługi takie podatnikowi z Polski zleca kontrahent (podatnik) z innego państwa, usługi te są opodatkowane w miejscu, gdzie usługobiorca (a więc zleceniodawca) ma swoją siedzibę, czyli poza terytorium RP.

Co ważne, obecnie ustawodawca nie wskazuje terminu, w którym dany towar winien powrotnie zostać wywieziony z kraju. Do końca marca 2013 r. w art. 12 ustawy o VAT ustawodawca mówił jednak, że czas przebywania takich towarów (na których miały zostać wykonane określone usługi) nie mógł przekraczać 90 dni. W przeciwnym razie podatnik winien rozpoznać ich WNT.

Niemniej nie można zapominać, że wskazany art. 12 tyczy się zagranicznych podatników, którzy sprowadzają swoje towary do Polski, nie zaś polskich usługodawców, którzy na takich towarach wykonują jedynie swoje usługi.

Mimo, że wykonanie wskazanych usług nie podlega opodatkowaniu w Polsce, usługodawca nie może zapominać, iż ustawodawca nakłada na niego obowiązek ich ewidencjonowania. Jak bowiem mówi art. 109 ust. 3a ustawy o VAT, podatnicy świadczący usługi, których miejscem świadczenia nie jest terytorium kraju, są obowiązani w prowadzonej ewidencji podać nazwę usługi, wartość usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego określany dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju.

Ponadto art. 109 ust. 9 ustawy o VAT mówi, że w przypadkach o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 6 (a więc towarów sprowadzonych do Polski, na których mają zostać wykonane usługi polegające na ich wycenie lub inne prace, pod warunkiem że po ich zakończeniu z powrotem zostaną one przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego pierwotnie zostały wywiezione) podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencję przemieszczanych towarów zawierającą w szczególności

• datę ich otrzymania,
• dane pozwalające na identyfikację towarów oraz
• datę wydania towaru po wykonaniu usługi przez podatnika.

Ustawodawca nie określa formy prowadzenia takiej ewidencji, co oznacza że jest ona dowolna.