Witam !
Czy ktoś mógłby udzielić mi fachowej porady związanej z rentą inwalidzką.
Zgodnie z art. 14 ustęp 2 ustawy O emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych :
jeżeli lekarz orzecznik nie ma możliwości ustalenia daty
powstania niezdolności do pracy, natomiast ustalono okres, w którym
niezdolność do pracy powstała, za datę powstania niezdolności przyjmuje się
datę końcową tego okresu. Jeżeli nie ma możliwości ustalenia ani daty, ani
okresu powstania niezdolności do pracy, za datę powstania niezdolności
przyjmuje się datę zgłoszenia wniosku o świadczenie.
W związku z tym mam pytanie :
Czy przyjęcia do szpitala z ciężką niewydolnością serca jest wystarczającym
powodem do uznania przez lekarza orzecznika, że jest to data powstania
niezdolności do pracy ?
W trakcie 2 miesięcznego leczenia pacjentowi zmieniano kilka razy diagnozę i
zapewniano wielokrotnie pacjenta, że jego wyjście ze szpitala w czasie kiedy
pozostawał on w szpitalu może spowodować nie tylko niezdolność tego
ostatniego do pracy, ale również jego natychmiastową śmierć.
Lekarz orzecznik w swojej decyzji uznał, nie wiadomo na jakiej podstawie, że
samo przyjęcie do szpitala nie jest wystarczającym powodem do uznania tej
okoliczności za datę powstania niezdolności do pracy.
Tym sposobem mimo, iż osoba ta została uznana za osobę częściowo niezdolną
do pracy na okres 3 lat dostała decyzję odmowną, ponieważ w grę wchodzą
wymagane okresy składkowe i nieskładkowe, na które wpływ ma data powstania
niezdolności do pracy i co za tym idzie wiek pacjenta ( jest to osoba
młoda ), a tego wymogu osoba ta nie spełnia w wyniku, według mnie, błędnego
ustalenia przez lekarza orzecznika daty powstania niezdolności do pracy.
Dodam, że chodzi mi o odwołanie do sądu. Chciałbym, żeby było ono skuteczne.
Proszę bardzo o rady. Może jakieś przykłady podobnych spraw, które sam ktoś
przeżył, albo widział gdzieś w internecie, a może jakiś prawnik-grupowicz mi
coś poradzi.
Dziękuję za wysłuchanie.
Pozdrawiam.