On Mon, 21 Jul 2008, Piotrek wrote:

> Gotfryd Smolik news wrote:
>> O ile dla *pracowników* istnieje nieco rozwiązań prawnych, pozwalających
>> na zaliczenie tego i owego w koszty, to samego prowadzącego to
>> nie dotyczy.
>
> Czekaj, czekaj.
>
> Rozumując w ten sposób to krzesło kupione do pracy dla samego prowadzącego DG
> może wylecieć z kosztów bo w zasadzie prowadzący mógłby sobie siedzieć na
> podłodze "po turecku".

A nie.
Krzesło jest "w pracy", nie jest wykorzystywane w celach leczniczych.
Jest potrzebne KAŻDEMU do wykonywania określonych czynności.
Urzędnicy to pewnie akurat wiedzą ;)

> Czy zatem poduszka rehabilitacyjna na której siedzę przy biurku i która
> pozwala mi spędzić przy tymże biurku więcej czasu niż kiedy siedzę bez
> poduszki - a co za tym idzie wygenerować większy przychód - jest KUP czy nie
> jest?

IMHO, jeśli owo krzesło cały czas znajduje się w miejscu prowadzenia
DG, to twardo można trzymać sie tezy że "cały czas prowadzę DG"
(na tym krześle), mówić, że rzeczony 23.1.49 spełniamy literalnie,
że znajduje się w siedzibie a celom osobistym NIE służy.

> A klęcznik do biurka - argumentacja jak wyżej - jest KUP czy nie jest?

Znam przypadek, w którym pracownik siedzi na... piłce.
Takiej na oko metr średnicy.
Spytam przy okazji, ale przypuszczam że poszła w KUP.

Zauważ: za czasów kiedy jeszcze były inne przepisy dotyczące
reklamy i reprezentacji, był taki klasyczny opis: dopóki
mieliśmy do czynienia z nośnikiem wyłącznie INFORMACJI, to
kosztem mógł być i złoty (w znaczeniu: wykonany ze złota) szyld.
Przestał służyc jako kontrprzykład dla reklamy, bo teraz
i napis reklamowy można sobie ze złota przywalić :), ale
przecież zasada pozostała.
Nie ma regulacji określajacej czy właściciel lub pracownik
ma gdzieś jechać pociągiem osobowym a nie IC 1 klasa przedział
menadżerski.
Takoż nie powiedziano, że szewcowi nie przysługuje prawo
siedzenia na stołku wartym tyle co "stanowisko służbowe"
np. prezydenta lub premiera ;)

Ale już ICH ZDROWIE jest traktowane jako ich sprawa osobista,
chyba że przepisy traktują ochronę w danym miejscu właśnie
jako ochronę bezpieczeństwa (BHP), a nie leczenie i rehabi-
litację oraz zapobieganie rozwojowi (już istniejącej) choroby.

Jak to widzę?
Krzesło rehabilitacyjne ja bym wrzucił w KUP :>
Ale nie dlatego, że "rehabilitacyjne"!
POD ŻADNYM POZOREM bym się do tego nie przyznał :P
"No, takie mi spasowało, kosztuje mniej niż fotel prezesa
NBP, to co sobie miałem żałować" :P

Co mi zarzucisz? (wiem, oczekujesz że to ja będę zarzucał,
nici z biznesu :))

> Oczywiście zakładam, że prowadzący nie kombinuje tylko rzeczywiście używa
> tego sprzętu wyłącznie w biurze do pracy.

Jak do "pracy" a nie do leczenia to IMVHO OK :)

> IMHO ponieważ potrafię wykazać związek pomiędzy zakupem tego sprzętu i
> przychodem oraz ponieważ taki sprzęt nie występuje jawnie w artykule 23 PDOF
> to przyjmuję, że jest KUP.
[...]
> Jakiś konstruktywny sprzeciw?

Wobec okularów - tylko interpretacje US, bo jak sądzę żaden podatnik
nie ważył się wysunąć tezy, że są mu potrzebne ze względów INNYCH
niż lecznicze.
Akurat ja uważam okulary (takie zwykłe) za przydatne w razie
sporadycznego przebywania w okolicy narzędzi wymagających ochrony
oczu (jakaś szlifierka kątowa) - acz trzeba bardzo się pilnować aby
patrzeć wyłącznie "wprost" (z boku mogą wiórki wpaść!), niemniej
jak sądzę taka prowizorka nie ujdzie za tłumaczenie :]

Wobec krzesła - j.w.
"lecznicze? jakie lecznicze? ja na tym siedzę bo mi wygodnie, co ja
mogę na to że to tak nazwali?? A mogę komputer plastrem naprawić,
jak apteka otwarta zaś sklep z taśmą izolacyjną już nie?"
:P

pzdr, Gotfryd