Dz.U.01.87.960
2002-06-19 zm.wyn.z Dz.U.02.78.716
2002-06-29 zm. Dz.U.02.74.676
2003-01-01 zm. Dz.U.01.110.1189
USTAWA
z dnia 10 kwietnia 1974 r.
o ewidencji ludności i dowodach osobistych.
(tekst jednolity)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. 1. Ustawa normuje sprawy ewidencji ludności i dowodów osobistych.
2. Ewidencja ludności polega na rejestracji danych o miejscu pobytu osób, o
urodzeniach, dotyczących obowiązku wojskowego, zmianach stanu cywilnego,
obywatelstwa, imion i nazwisk oraz o zgonach.
3. Dowód osobisty jest dokumentem stwierdzającym tożsamość osoby oraz
poświadczającym obywatelstwo polskie.
Art. 2. Osoba przebywająca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest
obowiązana wykonywać obowiązek meldunkowy określony w ustawie.
Art. 3. (skreślony).
Rozdział 2
Obowiązek meldunkowy
Art. 4. Obowiązek meldunkowy polega na:
1) zameldowaniu się w miejscu pobytu stałego lub czasowego,
2) wymeldowaniu się z miejsca pobytu stałego lub czasowego,
3) zameldowaniu o urodzeniu dziecka,
4) zameldowaniu o zmianie stanu cywilnego,
5) zameldowaniu o zgonie osoby.
Art. 5. 1. Osoba posiadająca obywatelstwo polskie i przebywająca stale na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązana zameldować się w
miejscu pobytu stałego.
2. W tym samym czasie można mieć tylko jedno miejsce pobytu stałego.
Art. 6. 1. Pobytem stałym jest zamieszkanie w określonej miejscowości pod
oznaczonym adresem z zamiarem stałego przebywania.
2. Miejscem pobytu stałego osoby zatrudnionej na statku żeglugi śródlądowej,
zamieszkałej stale na statku, jest miejscowość, w której ma siedzibę
przedsiębiorstwo żeglugowe zatrudniające tę osobę.
orzeczenia sądów
Art. 7. 1. Pobytem czasowym jest przebywanie bez zamiaru zmiany miejsca
pobytu stałego w innej miejscowości pod oznaczonym adresem lub w tej samej
miejscowości, lecz pod innym adresem.
2. Miejscem pobytu czasowego osoby zatrudnionej na statku morskim albo
osoby, która w związku z wykonywaniem pracy przebywa przez określony czas w
ruchomym urządzeniu mieszkalnym poza miejscem pobytu stałego, jest
miejscowość, w której ma siedzibę zakład pracy zatrudniający tę osobę.
Art. 8. 1. Osoba zameldowana na pobyt czasowy i przebywająca w tej samej
miejscowości nieprzerwanie dłużej niż 2 miesiące jest obowiązana zameldować
się na pobyt stały, chyba że zachodzą okoliczności wskazujące na to, iż
pobyt ten nie utracił charakteru pobytu czasowego. Za okoliczności
uzasadniające zameldowanie na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące uważa
się w szczególności:
1) wykonywanie pracy poza miejscem pobytu stałego,
2) pobyt związany z kształceniem się, leczeniem, wypoczynkiem lub ze
względów rodzinnych,
3) odbywanie czynnej służby wojskowej,
4) pobyt w zakładach karnych i poprawczych, aresztach śledczych,
schroniskach dla nieletnich i zakładach wychowawczych.
2. Wątpliwości co do charakteru pobytu rozstrzyga właściwy organ gminy.
orzeczenia sądów
tezy z piśmiennictwa
Art. 9. 1. Przy dopełnianiu obowiązku meldunkowego należy przedstawić dowód
osobisty, a w uzasadnionych przypadkach - inny dokument pozwalający na
ustalenie tożsamości.
2. (1) (utracił moc).
3. Osoba niepełnoletnia nieposiadająca dokumentu stwierdzającego tożsamość
przedstawia odpis skrócony aktu urodzenia.
4. Osoby podlegające powszechnemu obowiązkowi obrony przedstawiają wojskowy
dokument osobisty (potwierdzenie zgłoszenia się do rejestracji
przedpoborowych) w celu zamieszczenia w nim stosownych wpisów dotyczących
obowiązku meldunkowego.
orzeczenia sądów
Art. 9a. Za osobę nieposiadającą pełnej zdolności do czynności prawnych
obowiązek meldunkowy wykonuje jej przedstawiciel ustawowy lub inna osoba
sprawująca nad nią faktyczną opiekę w miejscu ich wspólnego pobytu.
Art. 9b. 1. Zameldowanie na pobyt stały lub czasowy następuje pod oznaczonym
adresem.
2. Adres określa się przez podanie:
1) w gminach, które uzyskały status miasta - nazwy miasta (dzielnicy),
ulicy, numeru domu i lokalu (pomieszczenia) oraz nazwy województwa,
2) w innych gminach - nazwy miejscowości, numeru domu i lokalu (pomieszczen
ia), nazwy gminy i województwa.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do zameldowania osób
przebywających stale lub czasowo na statku morskim lub żeglugi śródlądowej
albo w innych ruchomych pomieszczeniach mieszkalnych.
Rozdział 3
Zameldowanie
Art. 10. 1. Osoba, która przebywa w określonej miejscowości pod tym samym
adresem dłużej niż trzy doby, jest obowiązana zameldować się na pobyt stały
lub czasowy najpóźniej przed upływem czwartej doby, licząc od dnia
przybycia.
2. Osoba, która przybywa do zakładu hotelarskiego albo do zakładu
udzielającego pomieszczenia w związku z pracą, nauką, leczeniem się lub
opieką społeczną, jest obowiązana zameldować się na pobyt stały lub czasowy
przed upływem 24 godzin od chwili przybycia.
orzeczenia sądów
tezy z piśmiennictwa
Art. 11. 1. Osoba zobowiązana do zameldowania się na pobyt stały przedstawia
organowi gminy właściwemu ze względu na nowe miejsce jej pobytu stałego
zaświadczenie o wymeldowaniu się z poprzedniego miejsca pobytu stałego oraz
zgłasza następujące dane osobowe:
1) nazwisko i imiona,
2) nazwisko rodowe,
3) nazwiska i imiona poprzednie,
4) imiona rodziców,
5) nazwiska rodowe rodziców,
6) stan cywilny,
7) imię i nazwisko małżonka oraz jego nazwisko rodowe,
8) płeć,
9) datę i miejsce urodzenia,
10) obywatelstwo,
11) numer PESEL,
12) dotyczące obowiązku wojskowego, w tym stopień wojskowy, nazwę, serię i
numer wojskowego dokumentu osobistego z oznaczeniem wojskowej komendy
uzupełnień lub poświadczenie o zgłoszeniu się do rejestracji
przedpoborowych,
13) adres poprzedniego miejsca pobytu stałego,
14) adres nowego miejsca pobytu stałego,
15) rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości,
16) o wykształceniu.
2. W zastępstwie osoby obowiązanej do zameldowania się czynności zgłoszenia
danych może dokonać członek rodziny, opiekun ustawowy lub faktyczny albo
inna osoba.
orzeczenia sądów
tezy z piśmiennictwa
Art. 12. 1. Zameldowania na pobyt czasowy dokonuje się w sposób określony w
art. 11 w miejscu tego pobytu, z jednoczesnym zgłoszeniem zamierzonego czasu
jego trwania.
2. Osoba, która przedłuża pobyt czasowy w tej samej miejscowości ponad
zgłoszony czas jego trwania, zmienia adres albo zmienia pobyt czasowy na
stały, jest obowiązana dokonać odpowiedniego zameldowania w ciągu następnej
doby.
3. Zwalnia się od obowiązku zameldowania na pobyt czasowy dzieci do lat 7,
na okres nieprzekraczający 2 miesięcy.
Art. 13. Zameldowanie na pobyt stały lub czasowy w zakładzie hotelarskim, w
zakładzie udzielającym pomieszczenia w związku z pracą, nauką, leczeniem się
lub opieką społeczną dokonuje się u kierownika zakładu lub upoważnionej
przez niego osoby. Przepisu art. 9 ust. 2 nie stosuje się.
Art. 14. 1. Zgłoszenie danych dotyczących urodzenia, zmiany stanu cywilnego,
imienia lub nazwiska, dokonane we właściwym urzędzie stanu cywilnego zgodnie
z przepisami prawa o aktach stanu cywilnego - zastępuje zameldowanie.
2. Zameldowania o zmianie imienia lub nazwiska dokonuje starosta, który
wydał decyzję o zmianie.
Rozdział 4
Wymeldowanie
Art. 15. 1. Osoba, która opuszcza miejsce pobytu stałego lub czasowego
trwającego ponad 2 miesiące, jest obowiązana wymeldować się w organie gminy,
właściwym ze względu na dotychczasowe miejsce jej pobytu, najpóźniej w dniu
opuszczenia tego miejsca.
1a. Osoba zobowiązana do wymeldowania się zgłasza organowi gminy właściwemu
ze względu na dotychczasowe miejsce jej pobytu stałego lub czasowego
trwającego ponad 2 miesiące następujące dane osobowe:
1) nazwisko i imiona,
2) nazwisko rodowe,
3) nazwiska i imiona poprzednie,
4) imiona rodziców,
5) nazwiska rodowe rodziców,
6) stan cywilny,
7) imię i nazwisko małżonka oraz jego nazwisko rodowe,
8) płeć,
9) datę i miejsce urodzenia,
10) obywatelstwo,
11) numer PESEL,
12) dotyczące obowiązku wojskowego, w tym stopień wojskowy, nazwę, serię i
numer wojskowego dokumentu osobistego z oznaczeniem wojskowej komendy
uzupełnień lub poświadczenie o zgłoszeniu się do rejestracji
przedpoborowych,
13) adres dotychczasowego miejsca pobytu stałego lub czasowego trwającego
ponad 2 miesiące,
14) rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości,
15) o wykształceniu.
2. Organ gminy wydaje na wniosek strony lub z urzędu decyzję w sprawie
wymeldowania osoby, która utraciła uprawnienie wymienione w art. 9 ust. 2 i
bez wymeldowania się opuściła dotychczasowe miejsce pobytu stałego, albo
osoby, która bez wymeldowania się opuściła dotychczasowe miejsce pobytu
stałego i nie przebywa w nim co najmniej przez okres 6 miesięcy, a nowego
miejsca jej pobytu nie można ustalić.
3. Osoba, która wyjeżdża za granicę na okres dłuższy niż 2 miesiące, jest
obowiązana zgłosić swój wyjazd oraz powrót właściwemu ze względu na miejsce
pobytu stałego organowi wymienionemu w ust. 1. Zgłoszenia wyjazdu dokonuje
się najpóźniej w dniu opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu, a
zgłoszenia powrotu - najpóźniej przed upływem czwartej doby, licząc od dnia
powrotu.
4. Jeżeli okres pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące odpowiada
okresowi zgłoszonemu przy zameldowaniu, osoba opuszczająca miejsce tego
pobytu jest zwolniona od obowiązku wymeldowania się.
5. Osobie, o której mowa w ust. 1, organ gminy wydaje zaświadczenie
stwierdzające dopełnienie obowiązku wymeldowania się.
orzeczenia sądów
tezy z piśmiennictwa
Art. 16. 1. Jeżeli okres pobytu czasowego trwającego do 2 miesięcy odpowiada
okresowi zgłoszonemu przy zameldowaniu, osoba opuszczająca miejsce tego
pobytu jest zwolniona od obowiązku wymeldowania się.
2. Osoba, która opuszcza miejsce pobytu czasowego trwającego do 2 miesięcy
przed upływem czasu zgłoszonego przy zameldowaniu, jest obowiązana
wymeldować się najpóźniej w dniu opuszczenia tego miejsca.
Art. 17. Zgłoszenie zgonu, dokonane w urzędzie stanu cywilnego zgodnie z
przepisami prawa o aktach stanu cywilnego, zastępuje wymeldowanie osoby
zmarłej.
Rozdział 5
Obowiązek meldunkowy wczasowiczów i turystów
Art. 18. 1. Osoba, która przybywa do domu wczasowego lub wypoczynkowego,
pensjonatu, hotelu, motelu, domu wycieczkowego, pokoju gościnnego,
schroniska, campingu lub na strzeżone pole biwakowe albo do innego podobnego
zakładu, jest obowiązana zameldować się na pobyt czasowy przed upływem 24
godzin od chwili przybycia.
2. Zameldowania dokonuje się u kierownika zakładu lub upoważnionej przez
niego osoby.
Art. 19. Osoba przebywająca w określonej miejscowości w celach
turystyczno-wypoczynkowych poza zakładami określonymi w art. 18 jest
zwolniona z obowiązku zameldowania się, jeżeli jej pobyt w tej miejscowości
nie przekracza 30 dni.
Art. 20. Uczestnicy wycieczki organizowanej przez instytucję państwową lub
społeczną, związek zawodowy albo inną organizację społeczną dokonują
zameldowania się na pobyt czasowy za pośrednictwem kierownika wycieczki,
który jest obowiązany z chwilą przybycia do zakładu hotelarskiego zgłosić
pobyt wycieczki kierownikowi zakładu lub pracownikowi upoważnionemu do
przyjmowania zgłoszeń, przedstawiając listę uczestników oraz dowód
upoważniający go do kierowania wycieczką.
Art. 21. 1. Uczestnicy kolonii i obozu turystyczno-wypoczynkowego
organizowanego przez instytucję państwową lub społeczną, związek zawodowy
albo inną organizację społeczną dla młodzieży szkolnej i studiującej są
zwolnieni od obowiązku meldunkowego, jeżeli pobyt czasowy nie przekracza 30
dni.
2. Kierownik obozu lub kolonii jest obowiązany prowadzić listę uczestników.
Art. 22. Przy wymeldowaniu się przepis art. 16 stosuje się odpowiednio.
Rozdział 6
Obowiązek meldunkowy cudzoziemców
Art. 23. Cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
jest obowiązany wykonywać obowiązek meldunkowy na zasadach określonych w
ustawie, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.
Art. 24. 1. Cudzoziemiec przebywający poza zakładem hotelarskim, zakładem
udzielającym pomieszczenia w związku z pracą, nauką, leczeniem się lub
wypoczynkiem jest obowiązany zameldować się na pobyt czasowy przed upływem
48 godzin od chwili przybycia do określonej miejscowości i nie później niż
przed upływem 48 godzin od chwili przekroczenia granicy Rzeczypospolitej
Polskiej.
2. Jeżeli koniec terminu do dokonania obowiązku meldunkowego przypada na
dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się najbliższy
następny dzień powszedni.
Art. 25. Uczestnicy wycieczek dokonują zameldowania się na pobyt czasowy za
pośrednictwem kierownika wycieczki, który jest obowiązany z chwilą przybycia
wycieczki do zakładu hotelarskiego zgłosić pobyt wycieczki kierownikowi
zakładu lub pracownikowi upoważnionemu do przyjmowania zgłoszeń,
przedstawiając listę uczestników wycieczki oraz dokumenty uprawniające ich
do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 26. Cudzoziemiec, dokonujący zameldowania się na pobyt stały, zgłasza
wymagane dane do zameldowania, przedstawia kartę pobytu stałego albo
zezwolenie na osiedlenie się wydane stosownie do przepisów o cudzoziemcach i
potwierdzenie zameldowania na pobyt czasowy.
Art. 27. Od wykonywania obowiązku meldunkowego zwolnieni są pod warunkiem
wzajemności szefowie i członkowie personelu przedstawicielstw
dyplomatycznych oraz urzędów konsularnych państw obcych, łącznie z członkami
ich rodzin pozostającymi z nimi we wspólnocie domowej, a także inne osoby na
podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych,
z wyjątkiem cudzoziemców mających stałe miejsce pobytu w Rzeczypospolitej
Polskiej.
Art. 28. Do cudzoziemców nie mają zastosowania przepisy art. 18-21.
Rozdział 7
Obowiązki najemców, właścicieli domów i lokali, administratorów i dozorców
domów, zakładów pracy oraz sołtysów
Art. 29. 1. Wynajmujący, najemca, osoba, której przysługuje spółdzielcze
prawo do lokalu, lub właściciel lokalu jest obowiązany potwierdzić fakt
pobytu osoby zgłaszającej pobyt stały lub czasowy trwający ponad 2 miesiące,
a ponadto właściciel (zarządca) budynku jest obowiązany wskazać, czy osobie
tej przysługuje uprawnienie do przebywania w lokalu, w którym ma nastąpić
zameldowanie.
2. Osoby wymienione w ust. 1 są obowiązane do zawiadamiania właściwego
organu gminy o stałym lub czasowym pobycie innej osoby w ich lokalach
(pomieszczeniach) oraz o opuszczeniu przez nią tego lokalu (pomieszczenia),
jeżeli osoba ta nie dopełniła obowiązku meldunkowego. Zawiadomienie powinno
być dokonane niezwłocznie po upływie terminu określonego do wykonania
obowiązku meldunkowego.
orzeczenia sądów
Art. 30. 1. Dozorca domu, a jeżeli nie ma dozorcy - administrator domu, a
jeżeli nie ma administratora - właściciel domu jest obowiązany zawiadomić
właściwy organ wymieniony w art. 11 ust. 1 o niedopełnieniu obowiązku
zameldowania lub wymeldowania się przez osobę przebywającą w tym domu.
2. Na terenie wsi obowiązek określony w ust. 1 ciąży również na sołtysie.
3. Przepis art. 29 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
Art. 31. 1. Zakład pracy jest obowiązany sprawdzić przy zatrudnieniu osoby w
tym zakładzie, czy dopełniła ona obowiązku meldunkowego.
2. O niedopełnieniu przez tę osobę obowiązku meldunkowego zakład pracy jest
obowiązany zawiadomić niezwłocznie właściwy organ wymieniony w art. 11 ust.
1.
Rozdział 7a
Nadawanie numeru Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności
(PESEL)
Art. 31a. 1. Numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności,
zwany w niniejszej ustawie "numerem PESEL", jest to 11-cyfrowy, stały symbol
numeryczny, jednoznacznie identyfikujący osobę fizyczną, w którym sześć
pierwszych cyfr oznacza datę urodzenia (rok, miesiąc, dzień), kolejne
cztery - liczbę porządkową i płeć osoby, a ostatnia jest cyfrą kontrolną
służącą do komputerowej kontroli poprawności nadanego numeru ewidencyjnego.
2. Numer PESEL nadaje minister właściwy do spraw administracji publicznej w
formie czynności materialno-technicznej.
3. Numer PESEL nadaje się osobom fizycznym przebywającym stale na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, zameldowanym na pobyt stały lub czasowy trwający
ponad 2 miesiące, a także osobom ubiegającym się o wydanie dowodu
osobistego.
4. Nadanie numeru PESEL następuje na wniosek organu gminy właściwej ze
względu na miejsce pobytu stałego lub czasowego osoby podlegającej
obowiązkowi jego nadania albo organu, w którym złożono wniosek o wydanie
dowodu osobistego, z zastrzeżeniem art. 31b.
Art. 31b. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może nadać
numer PESEL osobom innym niż wymienione w art. 31a ust. 3 na ich pisemny
wniosek, jeżeli odrębne przepisy przewidują potrzebę posiadania numeru PESEL
przez te osoby.
2. Osoby, o których mowa w ust. 1, składają umotywowany pisemny wniosek o
nadanie numeru PESEL bezpośrednio do ministra właściwego do spraw
administracji publicznej.
3. Wniosek o nadanie numeru PESEL powinien zawierać następujące dane:
1) nazwisko i imiona,
2) nazwisko rodowe,
3) imiona rodziców,
4) nazwisko rodowe matki,
5) płeć,
6) datę i miejsce urodzenia,
7) obywatelstwo,
8) adres i miejsce pobytu stałego lub czasowego,
9) rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości.
4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może, na umotywowany
pisemny wniosek organów, o których mowa w art. 31a ust. 4, i osób, o których
mowa w art. 31b ust. 1, zmienić numer PESEL.
Art. 31c. Minister właściwy do spraw administracji publicznej powiadamia o
nadaniu numeru PESEL organy, o których mowa w art. 31a ust. 4, oraz
wnioskodawców, o których mowa w art. 31b ust. 1.
Rozdział 8
Dowód osobisty
Art. 32. (skreślony).
orzeczenia sądów
Art. 33. Dowodu osobistego nie wolno zatrzymywać, z wyjątkiem przypadków
określonych w ustawie.
Art. 34. 1. Osoba będąca obywatelem polskim i zamieszkała w Rzeczypospolitej
Polskiej jest obowiązana posiadać dowód osobisty:
1) od ukończenia 18 roku życia,
2) od ukończenia 15 roku życia, jeżeli pozostaje w stosunku pracy lub nie
zamieszkuje wspólnie z osobami, pod których władzą rodzicielską lub opieką
się znajduje, albo nie pozostaje pod władzą rodzicielską lub opieką.
2. Osoba będąca obywatelem polskim ma prawo otrzymać dowód osobisty od
ukończenia 13 roku życia.
Art. 35. (skreślony).
Art. 36. 1. Dowód osobisty jest ważny 10 lat od daty jego wydania.
2. Dowód osobisty wydany osobie, która nie ukończyła 18 roku życia, jest
ważny 5 lat od daty jego wydania.
3. Dowód osobisty wydany osobie, która ukończyła 65 rok życia, jest ważny na
czas nie oznaczony, jeżeli osoba ta zwróciła się o wydanie dowodu osobistego
z takim terminem ważności.
Art. 36a. 1. Dowód osobisty wydaje się po uiszczeniu należnej opłaty
stanowiącej równowartość kosztów jego wydania.
2. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu państwa.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty za
wydanie dowodu osobistego, tryb jej uiszczenia oraz warunki i zakres
stosowania ulg i zwolnień od tej opłaty.
akty wykonawcze
Art. 37. 1. W dowodzie osobistym zamieszcza się:
1) nazwisko i imię (imiona) oraz imiona rodziców i nazwisko rodowe,
2) datę i miejsce urodzenia,
3) adres miejsca zameldowania na pobyt stały, a w razie jego braku -
zameldowania na pobyt czasowy trwający ponad dwa miesiące; w przypadku braku
zameldowania na pobyt stały albo pobyt czasowy trwający ponad dwa miesiące,
danych o adresie nie zamieszcza się,
4) płeć, wzrost w centymetrach i kolor oczu,
5) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji
Ludności (PESEL),
6) nazwę organu wydającego, datę wydania oraz termin ważności dowodu
osobistego.
2. Dowód osobisty zawiera również zdjęcie i podpis jego posiadacza.
3. Dane zawarte w dowodzie osobistym przeznaczone do odczytania maszynowego
oraz dane zawarte w numerze ewidencyjnym, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, nie
mogą obejmować innych danych osobowych niż określone w ust. 1 pkt 1-4 i 6.
Art. 38. (skreślony).
Art. 39. (skreślony).
orzeczenia sądów
Art. 40. Posiadacz dowodu osobistego ma obowiązek wymienić ten dokument w
razie:
1) zmiany danych, które zamieszcza się w dowodzie osobistym,
2) uszkodzenia dowodu osobistego lub zaistnienia innej okoliczności
utrudniającej ustalenie tożsamości osoby,
3) upływu terminu ważności dowodu osobistego.
Art. 41. (skreślony).
Art. 42. 1. Osoba, która utraciła dowód osobisty, jest obowiązana
niezwłocznie zawiadomić o tym najbliższy organ gminy. Organ ten wydaje
zaświadczenie o utracie dowodu osobistego, ważne do czasu wydania nowego
dokumentu.
2. W razie znalezienia własnego dowodu osobistego, zgłoszonego jako
utracony, należy niezwłocznie zawiadomić o tym organ gminy, któremu złożono
wniosek o wydanie nowego dowodu osobistego, jeżeli w miejsce zgłoszonego
jako utracony nie został jeszcze wydany nowy dokument.
3. W razie znalezienia własnego dowodu osobistego, w miejsce którego wydano
już nowy dowód osobisty, lub cudzego dowodu osobistego, należy niezwłocznie
złożyć znaleziony dokument najbliższemu organowi gminy.
Art. 43. Dowód osobisty podlega obowiązkowi zwrotu w razie:
1) utraty obywatelstwa polskiego,
2) zgonu posiadacza dowodu osobistego; obowiązek zwrotu dowodu osobistego
ciąży w tym przypadku na osobach obowiązanych do zgłoszenia zgonu stosownie
do przepisów prawa o aktach stanu cywilnego.
Art. 44. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór dowodu
osobistego oraz tryb postępowania w sprawach wydawania dowodów osobistych,
ich wymiany, zwrotu lub utraty.
akty wykonawcze
Rozdział 8a
Prowadzenie ewidencji ludności i ewidencji wydanych i utraconych dowodów
osobistych
Art. 44a. 1. Ewidencję ludności prowadzi się w systemie informatycznym na
podstawie danych osobowych zgłoszonych przy wykonywaniu obowiązku
meldunkowego oraz zgłoszeń, o których mowa w art. 14 oraz w art. 17, w
formie:
1) zbiorów meldunkowych jako:
a) zbioru danych stałych mieszkańców,
b) zbioru danych byłych mieszkańców,
c) zbioru danych osób zameldowanych na pobyt czasowy trwający ponad 2
miesiące,
d) zbioru danych osób zameldowanych na pobyt czasowy trwający do 2 miesięcy,
2) zbioru danych osobowych PESEL, zwanego dalej "zbiorem PESEL", uzyskanych
w związku z nadawaniem numeru PESEL na podstawie zbiorów meldunkowych, o
których mowa w pkt 1 lit. a)-c).
2. W zbiorze danych stałych mieszkańców gromadzone są następujące ich dane:
1) nazwisko i imiona,
2) nazwisko rodowe,
3) nazwiska i imiona poprzednie,
4) imiona i nazwiska rodowe rodziców,
5) data i miejsce urodzenia,
6) stan cywilny,
7) numer aktu urodzenia i oznaczenie urzędu stanu cywilnego, który ten akt
sporządził,
8) płeć,
9) numer PESEL,
10) obywatelstwo,
11) imię i nazwisko rodowe małżonka,
12) data zawarcia związku małżeńskiego, numer aktu małżeństwa i oznaczenie
urzędu stanu cywilnego, który ten akt sporządził, data rozwiązania związku
małżeńskiego, sygnatura akt i oznaczenie sądu, który rozwiązał małżeństwo,
data zgonu małżonka, numer aktu zgonu i oznaczenie urzędu stanu cywilnego,
który ten akt sporządził,
13) adres i data zameldowania na pobyt stały,
14) poprzednie adresy zameldowania na pobyt stały wraz z określeniem okresu
zameldowania,
15) adres zameldowania na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące wraz z
określeniem okresu zameldowania,
16) tryb wymeldowania,
17) stopień wojskowy, nazwa, seria i numer wojskowego dokumentu osobistego
oraz oznaczenie wojskowej komendy uzupełnień, w której ewidencji osoba
pozostaje, lub potwierdzenie zgłoszenia się do rejestracji przedpoborowych,
18) seria i numer dowodu osobistego, data jego wydania i data ważności oraz
oznaczenie organu, który go wydał,
19) seria i numer karty stałego pobytu, data jej wydania oraz oznaczenie
organu, który ją wydał.
3. W zbiorze danych byłych mieszkańców gromadzone są:
1) ich dane, o których mowa w ust. 2,
2) data wymeldowania,
3) data zgonu oraz numer aktu zgonu i oznaczenie urzędu stanu cywilnego,
który akt sporządził.
4. W zbiorze danych osób zameldowanych na pobyt czasowy trwający ponad 2
miesiące gromadzone są:
1) ich dane, o których mowa w ust. 2 pkt 1-6, 9-11, 13, 15 i 17-19,
2) seria i numer karty czasowego pobytu, data jej wydania, data ważności
oraz oznaczenie organu, który ją wydał.
5. W zbiorze danych osób zameldowanych na pobyt czasowy trwający do 2
miesięcy gromadzone są:
1) ich dane, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 5, 13, 18, 19 i w ust. 4 pkt 2,
2) adres pobytu czasowego oraz zamierzony czas jego trwania.
6. W zbiorach meldunkowych, o których mowa w ust. 4 i 5, zamieszcza się
także oznaczenie dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej oraz datę przekroczenia granicy, jeżeli gromadzone
dane dotyczą cudzoziemców.
7. W zbiorze PESEL gromadzone są następujące dane:
1) nazwisko i imiona,
2) nazwisko rodowe,
3) nazwiska i imiona poprzednie,
4) imiona i nazwiska rodowe rodziców,
5) data i miejsce urodzenia,
6) stan cywilny,
7) numer aktu urodzenia i oznaczenie urzędu stanu cywilnego, który ten akt
sporządził,
8) płeć,
9) numer PESEL,
10) obywatelstwo,
11) imię i nazwisko rodowe małżonka,
12) data zawarcia związku małżeńskiego, numer aktu małżeństwa i oznaczenie
urzędu stanu cywilnego, który ten akt sporządził, data rozwiązania związku
małżeńskiego, sygnatura akt i oznaczenie sądu, który rozwiązał małżeństwo,
data zgonu małżonka, numer aktu zgonu i oznaczenie urzędu stanu cywilnego,
który ten akt sporządził,
13) adres i data zameldowania na pobyt stały,
14) poprzednie adresy zameldowania na pobyt stały wraz z określeniem okresu
zameldowania,
15) adres zameldowania na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące wraz z
określeniem okresu zameldowania,
16) tryb wymeldowania,
17) dotyczące obowiązku wojskowego, w tym stopień wojskowy, nazwa, seria i
numer wojskowego dokumentu osobistego wraz z określeniem wojskowej komendy
uzupełnień, w której ewidencji osoba pozostaje, lub potwierdzenie zgłoszenia
się do rejestracji przedpoborowych,
18) seria i numer dowodu osobistego, data jego wydania i data ważności oraz
oznaczenie organu, który go wydał,
19) seria i numer karty stałego pobytu, data jej wydania oraz oznaczenie
organu, który ją wydał, poprzednie serie i numery kart stałego pobytu oraz
oznaczenie organu, który je wydał,
20) seria i numer karty czasowego pobytu, data jej wydania i data ważności
oraz oznaczenie organu, który ją wydał,
21) nazwa organu, numer i data decyzji o zastrzeżeniu udostępnienia danych
osobowych,
22) data zgonu oraz numer aktu zgonu i oznaczenie urzędu stanu cywilnego,
który akt sporządził.
Art. 44b. 1. Zbiór danych osób przebywających w obiektach, o których mowa w
art. 13, art. 18 ust. 1 i art. 20, prowadzi się w formie książki zameldowań
lub w systemie informatycznym.
2. W zbiorze, o którym mowa w ust. 1, gromadzi się następujące dane osobowe:
1) nazwisko i imię,
2) imiona rodziców,
3) datę i miejsce urodzenia,
4) adres miejsca pobytu stałego,
5) datę przybycia i zamierzony czas trwania pobytu,
6) oznaczenie dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego
tożsamość, a w tym numer i serię, datę jego wydania, datę ważności oraz
oznaczenie organu, który go wydał.
Art. 44c. 1. Organy prowadzące ewidencję ludności są obowiązane do
bezzwłocznej aktualizacji każdej zmiany danych osobowych zawartych w
zbiorach meldunkowych, w zbiorze PESEL oraz w ewidencji wydanych i
utraconych dowodów osobistych.
2. Dane do aktualizacji zbioru PESEL przekazuje się na nośniku magnetycznym
lub w drodze teletransmisji w formie dokumentu elektronicznego z aktualnego
programu informatycznego.
3. Wojskowi komendanci uzupełnień obowiązani są do bezzwłocznej aktualizacji
danych dotyczących obowiązku wojskowego.
Art. 44d. 1. Organy, o których mowa w art. 46, są obowiązane do wzajemnego
przekazywania danych zawartych w prowadzonych przez siebie zbiorach.
2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze
rozporządzenia, tryb przekazywania danych pomiędzy organami, o których mowa
w art. 46, oraz powiadamiania o nadaniu numeru PESEL organów, o których mowa
w art. 31a ust. 4, oraz wnioskodawcy, o którym mowa w art. 31b ust. 1,
uwzględniając potrzebę zapewnienia ochrony danych zawartych w zbiorach.
akty wykonawcze
Art. 44e. 1. Gminy, na podstawie danych zgłoszonych przy ubieganiu się o
wydanie lub wymianę dowodu osobistego, prowadzą ewidencję wydanych i
utraconych dowodów osobistych.
2. Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi się w formie informatycznej,
a dane osobowe z tej ewidencji mogą być przetwarzane metodami
informatycznymi.
3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, zawiera następujące dane osobowe:
1) nazwisko i imiona,
2) poprzednie imiona i nazwiska,
3) nazwisko rodowe,
4) imiona i nazwiska rodowe rodziców,
5) datę i miejsce urodzenia,
6) numer PESEL,
7) wzrost,
8) płeć,
9) fotografię i podpis osoby ubiegającej się o wydanie dowodu osobistego,
10) adres miejsca pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 2 miesiące,
11) numer i serię aktualnego i poprzednich dowodów osobistych, a w tym daty
ich wydania, daty ważności oraz oznaczenie organu, który je wydał.
4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej prowadzi
ogólnokrajową ewidencję wydanych i utraconych dowodów osobistych.
5. Ewidencję, o której mowa w ust. 4, prowadzi się w systemie
informatycznym, gromadząc dane określone w ust. 3.
6. Gminy są obowiązane do przekazywania ministrowi właściwemu do spraw
administracji publicznej danych niezbędnych do prowadzenia ewidencji, o
której mowa w ust. 4.
7. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze
rozporządzenia, tryb przekazywania przez gminy danych z ewidencji wydanych i
utraconych dowodów osobistych, uwzględniając terminy i formy przekazywania
danych.
akty wykonawcze
Art. 44f. Dane do ogólnokrajowej ewidencji wydanych i utraconych dowodów
osobistych gminy przekazują bezpośrednio ministrowi właściwemu do spraw
administracji publicznej w drodze teletransmisji danych w formie dokumentu
elektronicznego z aktualnego programu informatycznego dostosowanego do
wymogów PESEL.
Rozdział 8b
Udostępnianie danych osobowych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz
ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych
Art. 44g. 1. Organy prowadzące zbiory meldunkowe, zbiór PESEL oraz ewidencję
wydanych i utraconych dowodów osobistych, na pisemny wniosek zainteresowanej
osoby, są zobowiązane wydać, w formie zaświadczenia, pełny odpis
przetworzonych danych dotyczących tej osoby.
2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, może mieć formę wydruku z
aktualnego programu informatycznego.
Art. 44h. 1. Dane ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji
wydanych i utraconych dowodów osobistych udostępnia się, o ile są one
niezbędne do realizacji ich ustawowych zadań, następującym podmiotom:
1) organom administracji publicznej, sądom, prokuraturze,
2) (2) organom Policji, Straży Granicznej, Służbie Więziennej, Wojskowym
Służbom Informacyjnym, Żandarmerii Wojskowej, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego i Agencji Wywiadu,
3) organom kontroli skarbowej i wywiadu skarbowego.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, mogą być udostępnione:
1) innym państwowym i komunalnym jednostkom organizacyjnym oraz podmiotom -
w zakresie potrzebnym dla realizowania zadań publicznych określonych w
przepisach prawa,
2) osobom i jednostkom organizacyjnym - jeżeli wykażą w tym interes prawny,
3) jednostkom organizacyjnym - jeżeli po ich wykorzystaniu w celach
badawczych, statystycznych, badania opinii publicznej lub rynku, dane te
zostaną poddane takiej modyfikacji, która nie pozwoli na ustalenie
tożsamości osób, których dane dotyczą,
4) innym osobom i podmiotom - jeżeli uwiarygodnią one interes faktyczny w
otrzymaniu danych i za zgodą osób, których dane dotyczą.
3. Dane ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i
utraconych dowodów osobistych udostępnia się, z zastrzeżeniem ust. 5, na
pisemny wniosek zainteresowanego podmiotu.
4. Dane udostępnione na podstawie wniosku, o którym mowa w ust. 3, nie mogą
być wykorzystane w innym celu niż wskazany w tym wniosku.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, składa się na formularzu.
6. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze
rozporządzenia, wzór formularza wniosku, uwzględniając zakres danych
objętych wnioskiem oraz cel udostępniania danych.
7. Podmiotom, o których mowa w ust. 1 oraz w ust. 2 pkt 1, dane można
udostępniać za pomocą urządzeń teletransmisji danych, bez konieczności
składania pisemnego wniosku, o którym mowa w ust. 3, jeżeli spełnią łącznie
następujące warunki:
1) posiadają urządzenia umożliwiające identyfikację osoby uzyskującej dane
w systemie oraz zakresu, daty i celu ich uzyskania,
2) posiadają zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające
wykorzystanie danych niezgodnie z celem ich uzyskania,
3) uzyskanie danych jest uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywanych
zadań albo prowadzonej działalności.
8. Udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji
wydanych i utraconych dowodów osobistych następuje:
1) dla podmiotów, o których mowa w ust. 1 - nieodpłatnie,
2) dla podmiotów, o których mowa w ust. 2 - odpłatnie.
9. Opłaty pobrane za udostępnienie danych stanowią dochód budżetu państwa.
10. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za
udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji
wydanych i utraconych dowodów osobistych oraz warunki i sposób ich
wnoszenia. Rozporządzenie powinno określać zróżnicowaną wysokość opłat w
zależności od zakresu udostępnianych danych oraz celu i częstotliwości ich
udostępniania w taki sposób, aby pokrywały one koszty udostępnienia tych
danych.
akty wykonawcze
projekty ustaw
Art. 44i. 1. Dane ze zbiorów meldunkowych oraz ewidencji wydanych i
utraconych dowodów osobistych udostępnia organ gminy.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do województwa udostępnia
wojewoda.
3. Dane ze zbioru PESEL oraz ogólnokrajowej ewidencji wydanych i utraconych
dowodów osobistych udostępnia minister właściwy do spraw administracji
publicznej.
4. O udostępnieniu danych za pomocą urządzeń teletransmisji danych
rozstrzyga właściwy organ w drodze decyzji administracyjnej.
5. Organ rozpatrujący wniosek odmawia, w drodze decyzji administracyjnej,
udostępnienia danych osobowych, jeżeli udostępnienie danych spowodowałoby
naruszenie dóbr osobistych osoby, której dane dotyczą, lub innych osób.
6. Od decyzji odmawiającej udostępnienia danych osobowych przysługuje
odwołanie.
Rozdział 9
Właściwość organów
Art. 45. 1. Dowód osobisty wydaje właściwy organ gminy. W rozumieniu
niniejszej ustawy organem gminy jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta.
2. Właściwość miejscową organu, o którym mowa w ust. 1, ustala się według
miejsca pobytu stałego osoby ubiegającej się o wydanie dowodu osobistego, a
w razie braku takiego miejsca - według ostatniego miejsca pobytu stałego tej
osoby.
3. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej organu w sposób wskazany
w ust. 2, dowód osobisty wydaje organ gminy właściwy dla obszaru dzielnicy
Śródmieście w m.st. Warszawie.
Art. 46. 1. Ewidencja ludności jest prowadzona w systemie informatycznym
przez:
1) ministra właściwego do spraw administracji publicznej - w formie zbioru
PESEL,
2) wojewodę - w formie wojewódzkich zbiorów meldunkowych, określonych w
art. 44a ust. 1 pkt 1 lit. a)-c),
3) organy gminy - w formie gminnych zbiorów meldunkowych.
2. Zbiór, o którym mowa w art. 44b, prowadzi kierownik zakładu lub osoba
przez niego upoważniona.
Art. 47. 1. Organ gminy prowadzący ewidencję ludności jest obowiązany na
podstawie zgłoszenia dokonać zameldowania lub wymeldowania przez
zarejestrowanie danych dotyczących osoby i miejsca jej pobytu, jak również
innych zdarzeń objętych obowiązkiem meldunkowym.
2. Jeżeli zgłoszone dane budzą wątpliwości, o dokonaniu zameldowania lub
wymeldowania rozstrzyga właściwy organ gminy.
3. (3) Organ gminy prowadzący ewidencję ludności współpracuje z Szefem
Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do
realizacji jego zadań ustawowych.
orzeczenia sądów
tezy z piśmiennictwa
Art. 48. Organ gminy może żądać od osoby, której dotyczy obowiązek
meldunkowy, przedstawienia w określonym terminie danych niezbędnych do
zaktualizowania ewidencji ludności.
Art. 49. Policja sprawuje kontrolę nad wykonywaniem obowiązków określonych w
ustawie przez osoby podlegające zameldowaniu lub wymeldowaniu się.
Art. 50. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej sprawuje
zwierzchni nadzór nad wykonywaniem obowiązków określonych w ustawie.
2. Wojewodowie sprawują nadzór nad działalnością organów gmin w zakresie
realizacji obowiązków określonych w ustawie.
3. Wojewoda jest organem odwoławczym od orzeczeń administracyjnych wydanych
przez organy gminy na podstawie ustawy.
Art. 51. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w
drodze rozporządzenia, sposób zgłaszania i przyjmowania danych niezbędnych
do zameldowania i wymeldowania, sposób prowadzenia ewidencji ludności i
ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych, wzory formularzy
zgłoszeń meldunkowych oraz wzór wniosku o nadanie numeru PESEL,
uwzględniając w szczególności sposób wykonywania obowiązku meldunkowego za
osobę niepełnoletnią, przez cudzoziemca oraz osoby przebywające stale lub
czasowo na statku morskim lub żeglugi śródlądowej albo w innych ruchomych
pomieszczeniach mieszkalnych, potrzebę zapewnienia ochrony danych zawartych
w ewidencji ludności i ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych, a
także zakres danych zgłaszanych przy zameldowaniu i objętych wnioskiem o
nadanie numeru PESEL oraz danych niezbędnych do ustalenia obowiązku
wojskowego.
2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w porozumieniu z
Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, zakres i
sposób zameldowania oraz wymeldowania żołnierzy w czynnej służbie wojskowej,
a także sposób prowadzenia ewidencji ludności w budynkach pozostających w
zarządzie organów wojskowych, uwzględniając potrzeby wynikające z
konieczności zapewnienia ochrony informacji niejawnych.
3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może w celu
zapewnienia porządku i bezpieczeństwa publicznego, a także zwalczania klęsk
żywiołowych i zagrożenia bezpieczeństwa państwa wprowadzić, w drodze
rozporządzenia, na czas określony obowiązek zameldowania się z chwilą
przybycia do danej miejscowości oraz obowiązek zgłoszenia wyjazdu z danej
miejscowości, uwzględniając określenie szczegółowego sposobu i terminu
zameldowania osób oraz zakres danych, jakie powinny być zgłoszone przy
zameldowaniu lub wymeldowaniu.
akty wykonawcze
Art. 52. Organy gminy wykonują zadania określone w ustawie jako zadania
zlecone z zakresu administracji rządowej.
Rozdział 10
Przepisy karne
Art. 53. (uchylony).
Art. 54. (uchylony).
orzeczenia sądów
tezy z piśmiennictwa
Art. 55. Kto:
1) uchyla się od obowiązku posiadania lub wymiany dowodu osobistego,
2) zatrzymuje cudzy dowód osobisty,
3) nie zwraca dowodu osobistego w razie utraty obywatelstwa polskiego,
4) nie zawiadamia o znalezieniu dowodu osobistego w przypadku, o którym
mowa w art. 42 ust. 2,
5) nie zwraca znalezionego dowodu osobistego w przypadku, o którym mowa w
art. 42 ust. 3,
podlega karze ograniczenia wolności do 1 miesiąca(4) albo karze grzywny.
Art. 56. Wykroczenia przeciwko obowiązkowi meldunkowemu podlegają ustawie z
dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r.
Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44,
poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz.
100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324,
z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr
86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24,
poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz.
310 i Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85,
poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 677, Nr 111, poz.
724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz. 942, z 1998 r. Nr
113, poz. 717, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r.
Nr 22, poz. 271, Nr 73, poz. 852, Nr 74, poz. 855 i Nr 117, poz. 1228).
Rozdział 11
Przepisy przejściowe i końcowe
Art. 57. Dowody osobiste i tymczasowe zaświadczenia tożsamości wydane w
trybie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie ustawy zachowują swą
ważność.
Art. 58. Ustawa nie narusza przepisów normujących pobyt osób w strefie
nadgranicznej.
Art. 59. Tracą moc:
1) dekret z dnia 22 października 1951 r. o dowodach osobistych (Dz. U. z
1962 r. Nr 2, poz. 5),
2) ustawa z dnia 14 lipca 1961 r. o ewidencji i kontroli ruchu ludności
(Dz. U. Nr 33, poz. 164, z 1963 r. Nr 15, poz. 77, z 1967 r. Nr 44, poz. 220
i z 1971 r. Nr 12, poz. 115).



--
Serwis Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/