Użytkownik "Stryket" <s...@p...onet.SkasujTo.pl> napisał w wiadomości
news:b2e8en$s3i$1@absinth.dialog.net.pl...
> właśnie założyłem DG i mam pewien problem. Na koncie firmowym jest 0 zł. A
> potrzebuję zapłacić kilka rzeczy z tego konta. Jak pożyczyć kasę samemu
> sobie, tj. z konta prywatnego potrzebuję przelać pieniązki na konto firmowe.
> Samo przelanie wiem jak zrobić ale chodzi o to co wpisać w tytuł przelewu i
> ewentualnie jak to potem księgować?

Artykuł z Rzeczpospolitej na ten temat (sopiowałem ale nie mam linka więc cytuję)

///PIENIĄDZE MAŁEJ FIRMY
Przelewy z konta przedsiębiorstwa na prywatne - Z kieszeni do kieszeni

Przedsiębiorca prowadzący firmę na podstawie wpisu do ewidencji działalności
gospodarczej może - według potrzeb - przesuwać wolne
środki obrotowe na swoje prywatne konto i po pewnym czasie znów wpłacać je na
rachunek firmy. Wolno mu tak postąpić, ponieważ
właścicielem pieniędzy jest cały czas ta sama osoba.

Czytelnik jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobowo firmę na podstawie wpisu do
ewidencji działalności gospodarczej i wspólnikiem
w spółce cywilnej dzięki temu samemu zgłoszeniu. Oba przedsiębiorstwa mają rachunki w
tym samym banku. Ma w nim też swoje prywatne
konto lokacyjne czytelnik. To ostatnie ma nieograniczony dostęp do zgromadzonych
środków, a jego oprocentowanie zależy od wysokości
salda. - Czy mogę przesunąć wolne środki z kont obrotowych obu firm na konto osobiste
i odwrotnie, według potrzeb płatniczych
przedsiębiorstw, bez umów pożyczki i bez opłaty skarbowej? - pyta czytelnik.

Nie ma przeszkód, by czytelnik przesuwał środki z jednego własnego konta na drugie.
Przecież konta jego firmy, która nie jest spółką
handlową (uregulowaną w kodeksie spółek handlowych), są jego kontami. Prowadzi on
bowiem działalność gospodarczą jako osoba
fizyczna. Całym swoim majątkiem odpowiada też za zobowiązania, które zaciągnął i
zaciągnie, kierując przedsiębiorstwem. Gdyby więc
np. w firmie wpisanej do ewidencji nie miał środków na zapłacenie, powiedzmy,
podatków, musiałby i tak wydać na nie jakieś inne
swoje pieniądze, wszystko jedno, czy zgromadzone na koncie lokacyjnym, czy np.
pożyczone.

Konta każdego przedsiębiorcy, a więc i firm prowadzonych na podstawie wpisu do
ewidencji działalności gospodarczej, zakładane są
przede wszystkim dlatego, że jest ustawowy obowiązek opłacania zarówno obciążeń
publicznoprawnych, jak i należności kontraktowych
między przedsiębiorcami (jeśli te ostatnie przekraczają jednorazowo równowartość 3
tys. euro lub nawet 1 tys. euro, gdy suma
należności lub zobowiązań z poprzedniego miesiąca przekracza równowartość 10 tys.
euro) właśnie za pośrednictwem rachunku bankowego.
Ale właścicielem konta ciągle jest sam przedsiębiorca, nie jego przedsiębiorstwo (w
wypadku osób fizycznych). Nie ma więc powodów
ani możliwości zawierania umowy pożyczki z samym sobą. Nie istnieje tym samym
potrzeba wnoszenia opłaty skarbowej, ponieważ od
pożyczki w ogóle się jej nie wnosi, ani nawet podatku od czynności cywilnoprawnych.
Pewien problem może powstać jedynie w spółce
cywilnej, w której - w zależności od tego, co zostało zapisane w jej umowie -
współwłaścicielem kapitału zgromadzonego na koncie
otwartym dla firmy jest wspólnik (albo współwłaścicielami są wspólnicy) czytelnika.
Jest to współwłasność łączna, nie można więc
założyć, że np. samochód należy do wspólnika, a pieniądze do czytelnika. I nie ma
znaczenia, czy rzeczy te zostały wniesione jako
wkład do spółki, czy zarobiło na nie wspólne przedsiębiorstwo. Każda z tych wartości
w stosownej części jest własnością każdego ze
wspólników (i nie dzieli się tej współwłasności, dopóki trwa spółka). Dlatego w
wypadku przelewania pieniędzy przedsiębiorstwa na
prywatne konto czytelnika należałoby - dla porządku - zawrzeć umowę pożyczki między
nim a drugim wspólnikiem (czy wszystkimi innymi
wspólnikami) co do części (np. połowy) przenoszonych pieniędzy (o pożyczce czytaj
również - FIRMA RADZI, JAK POŻYCZAĆ). Kwestią do
ustalenia między wspólnikami-stronami tej umowy jest, czy ma to być pożyczka odpłatna
czy nie. Odsetki, które uzyska na swoim koncie
czytelnik, są jego dochodem. Jeśli strony tak się umówią, odsetki od kwoty należącej
do wspólnika czytelnik może mu oddać, ale
potrzebne są w tej sprawie wyraźne uzgodnienia. W przeciwnym razie pożyczkę będzie
można uznać za nieodpłatną (taka jest jej
konstrukcja w kodeksie cywilnym).

Od takiej umowy płaci się co do zasady podatek od czynności cywilnoprawnych. Będzie
on dwuprocentowy (art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o
podatku od czynności cywilnoprawnych), jeśli łączna kwota pożyczek udzielonych w
ciągu roku przekroczy 1 tys. zł (art. 9 pkt 10 lit.
d ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych), chyba że wspólnicy są rodziną i
należą do pierwszej grupy podatkowej w rozumieniu
przepisów o podatku od spadków i darowizn (art. 9 pkt 10 lit. c ustawy o podatku od
czynności cywilnoprawnych). Kiedy bowiem
pożyczają sobie do 9057 zł np. małżonkowie, dzieci czy rodzeństwo, są zwolnieni z
podatku (art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od
spadków i darowizn).

Nie ma więc przeszkód, by przedsiębiorca legalnie przekładał własne pieniądze z
kieszeni do kieszeni.

DOBROMIŁA NIEDZIELSKA ////

A co do tytułu przelewu to np. "zasilenie konta" "wpłata własna" "przelew własny"

--
Pozdrawiam
Sark