Ponizej przedstawione, nie posiadajace pierwowzoru rozwiazanie jest czescia
programu NPD/NKPD, zawartego na stronie http://free.polbox.pl/n/nkpd/
gdzie znajduja sie opisy rozwiazan innych problemow ; dzialania i
finansowania sluzby zdrowia oraz oswiaty, zmiany systemu podatkowego, prawa
karnego itd.
Polemike z zamieszczonym tekstem prosze przesylac na adres ; n...@p...com

**************************************************
Indywidualna stawka podatku od dochodow osobistych

Aby wyjaśnić sens stosowania indywidualnej stawki podatku, należy ogólnie
podzielić wydatki państwa, na trzy grupy ;

1) Wydatki, które wynikają z samego faktu istnienia państwa (administracja,
wojsko itd.). Ta część wydatków powinna być realizowana na dotychczasowych
zasadach, czyli przez wszystkich obywateli w takim samym stopniu.

2) Drugą grupę stanowią wydatki związane z koniecznością zachowania
bezpieczeństwa i porządku wewnętrznego (policja, sądy, więziennictwo itd.).
Wysokość kosztów związanych z utrzymaniem tych instytucji jest w dużym
stopniu uzależniona od negatywnych zachowań poszczególnych obywateli. Wzrost
przestępczości wiąże się z koniecznością zwiększenia tych wydatków. Dlatego
też za racjonalne należy uznać rozwiązanie, w którym osoby dopuszczające się
przestępstw w większym stopniu od pozostałych obywateli uczestniczą w
pokrywaniu kosztów wynikających z przestępczości.

3) Działania socjalne państwa (pomoc społeczna, koszty leczenia itd.). Ta
część wydatków budzi najwięcej wątpliwości (sprzeciwu) wśród osób o
poglądach prawicowych. Nie są to zarzuty całkowicie pozbawione racji. Ze
świadczeń socjalnych korzystają nie tylko osoby, które naprawdę takiej
pomocy potrzebują, ale także grupa osób spełniających tylko wymagania
formalne dla otrzymania takiej pomocy. W takich przypadkach stosowana jest
zasada; 'biorę bo dają'. To zachowanie wynika z faktu, że z 'braniem' nie
wiążą się żadne negatywne konsekwencje na przyszłość.
Osoba korzystająca z pomocy budżetu państwa w tym zakresie powinna się
liczyć z tym, że część uzyskanej w ten sposób pomocy powinna zwrócić, gdy
poprawią się jej warunki ekonomiczne. Powinno to znaleźć odzwierciedlenie w
indywidualnej stawce podatku. Działania socjalne państwa powinny być w
większym stopniu finansowane przez osoby, które w przeszłości z takiej
pomocy korzystały, powinny być traktowane jak swego rodzaju 'pożyczka', z
której część zostaje 'umorzona'. Wysokość tak 'umorzonej' kwoty będzie tym
większa, im niższe dochody osoby korzystającej z takiego świadczenia.
Wpływy z tytułu takich opłat mogą być kierowane bezpośrednio na cele
związane z finansowaniem konkretnego celu, przez co można znacznie
rozszerzyć ilość osób korzystających z takich świadczeń.


Zastosowanie indywidualnej stawki podatku w stosunku do wydatków określonych
w punktach 2 i 3 , nie pokryje w całości kosztów jakie państwo w związku z
nimi będzie musiało ponosić. Nie taki jest cel. Dojdzie do zróżnicowania
wysokości podatków. Niższe podatki będą płacone przez osoby, które nie
wchodzą w konflikt z prawem oraz korzystają z działań socjalnych państwa w
ograniczonym zakresie.
Wydatki państwa na cele socjalne będą realizowane w sposób bardziej
racjonalny. Obywatel przed skorzystaniem z takiego świadczenia zastanowi
się, czy naprawdę takie świadczenie jest dla niego niezbędne.

Wysokość indywidualnej stawki podatku powinna być określana na podstawie
odpowiedniej karty, w której zostaną określone poszczególne świadczenia z
przypisanymi do siebie stawkami. Z pewnością większa stawka podatku powinna
wynikać z odbywania kary pozbawienia wolności, niż pobierania zasiłku dla
bezrobotnych. Szczegółowe ustalenia wymagają jednak szerszej dyskusji.

Podatek wynikający z indywidualnej stawki nie powinien być rozliczany w
ramach minionego roku podatkowego ale w następnym roku ;
1) Rozliczanie podatku z dochodów bieżących (w ratach rozłożonych na cały
rok) jest dla podatnika mniej uciążliwe niż obowiązek jednorazowej dopłaty
całej kwoty na koniec minionego roku podatkowego. Jest to szczególnie ważne
w przypadku osób, które ponosiły stosunkowo wysokie koszty związane ze swoją
sytuacją i nie dysponując żadnymi oszczędnościami często nie byłyby w stanie
pokryć tych kosztów. Doprowadzenie do sytuacji, w której podatek
indywidualny jest pokrywany z funduszy pomocy społecznej jest pozbawione
sensu. To przelewanie z pustego w próżne.
2) Zastosowanie stawki indywidualnego podatku w żadnym stopniu nie
komplikuje rozliczenia podatkowego na koniec roku. Wraz z dotychczasową
deklaracją podatkową wystarczy złożyć deklarację indywidualnego podatku na
następny rok i systematycznie, każdego miesiąca odprowadzać odpowiednią
składkę.

http://free.polbox.pl/n/nkpd/
n...@p...com